Pages |
[275] |
μόνον
ταὐτὸν
ἀεί.
~ὅταν
δὲ
|
ἅπαξ |
(γραφῇ,
κυλινδεῖται
μὲν
πανταχοῦ
πᾶς |
[228] |
λόγον
ἀκούων
ἐκεῖνος
οὐ
μόνον
|
ἅπαξ |
ἤκουσεν,
~ἀλλὰ
πολλάκις
ἐπαναλαμβάνων
ἐκέλευέν |
[246] |
πάντες
~αὐτοί
τε
ἀγαθοὶ
καὶ
|
ἐξ |
ἀγαθῶν,
(τὸ
δὲ
τῶν
ἄλλων |
[274] |
ἀλλὰ
δεσπόταις
ἀγαθοῖς
τε
καὶ
|
ἐξ |
ἀγαθῶν.
ὥστ᾽
εἰ
μακρὰ
ἡ |
[235] |
ἐμαυτῷ
ἀμαθίαν·
λείπεται
δὴ
οἶμαι
|
ἐξ |
ἀλλοτρίων
~ποθὲν
(ναμάτων
διὰ
τῆς |
[246] |
αὐτὸ
ἑαυτὸ
(κινοῦν
ἢ
ψυχήν,
|
ἐξ |
ἀνάγκης
ἀγένητόν
~τε
καὶ
ἀθάνατον |
[271] |
~οἵων
λόγων
δι᾽
ἣν
αἰτίαν
|
ἐξ |
ἀνάγκης
ἡ
μὲν
πείθεται,
ἡ |
[246] |
ἐναντίος·
χαλεπὴ
δὴ
καὶ
~δύσκολος
|
ἐξ |
ἀνάγκης
ἡ
περὶ
ἡμᾶς
ἡνιόχησις. |
[229] |
τοῦ
Βορέου
ἀνάρπαστον
~(γεγονέναι
ἢ
|
ἐξ |
Ἀρείου
πάγου·
λέγεται
γὰρ
αὖ |
[249] |
τῶν
ἐνθουσιάσεων
ἀρίστη
τε
καὶ
|
ἐξ |
ἀρίστων
τῷ
τε
ἔχοντι
καὶ |
[245] |
ἀρχὴ
κινήσεως.
~(ἀρχὴ
δὲ
ἀγένητον.
|
ἐξ |
ἀρχῆς
γὰρ
ἀνάγκη
πᾶν
τὸ |
[245] |
ἄλλο
ἐξ
ἐκείνης
γενήσεται,
εἴπερ
|
ἐξ |
~ἀρχῆς
δεῖ
τὰ
πάντα
γίγνεσθαι. |
[241] |
καὶ
ἐπιθεάζων,
ἠγνοηκὼς
τὸ
ἅπαν
|
ἐξ |
ἀρχῆς,
ὅτι
οὐκ
ἄρα
ἔδει |
[245] |
ἄψυχον,
ᾧ
δὲ
ἔνδοθεν
αὐτῷ
|
ἐξ |
αὑτοῦ,
~ἔμψυχον,
ὡς
ταύτης
οὔσης |
[238] |
~ἐρῶντος
καὶ
μὴ
τῷ
χαριζομένῳ
|
ἐξ |
εἰκότος
συμβήσεται.
τῷ
δὴ
ὑπὸ |
[245] |
ποτε
ἔκ
του
οὔτε
ἄλλο
|
ἐξ |
ἐκείνης
γενήσεται,
εἴπερ
ἐξ
~ἀρχῆς |
[253] |
ἐφαπτόμενοι
~αὐτοῦ
τῇ
μνήμῃ
ἐνθουσιῶντες
|
ἐξ |
ἐκείνου
λαμβάνουσι
τὰ
ἔθη
καὶ |
[274] |
τις
ἐθέλῃ,
καὶ
ταῦτα
κάλλιστα
|
ἐξ |
ἐκείνων
γιγνόμενα.
~(Φαῖδρος)
~παγκάλως
ἔμοιγε |
[246] |
καὶ
ἐκ
τοιούτων,
ὁ
δ᾽
|
ἐξ |
ἐναντίων
τε
καὶ
ἐναντίος·
χαλεπὴ |
[266] |
εἶδος
ἐλαβέτην,
~ὥσπερ
(δὲ
σώματος
|
ἐξ |
ἑνὸς
διπλᾶ
καὶ
ὁμώνυμα
πέφυκε, |
[245] |
γιγνόμενον
γίγνεσθαι,
~αὐτὴν
δὲ
μηδ᾽
|
ἐξ |
ἑνός·
εἰ
γὰρ
ἔκ
του |
[246] |
ἔσχεν
ἐπωνυμίαν·
ἀθάνατον
~δὲ
οὐδ᾽
|
ἐξ |
ἑνὸς
λόγου
λελογισμένου,
ἀλλὰ
πλάττομεν |
[233] |
~πιστοὺς
φίλους
ἐκεκτήμεθα,
οἳ
οὐκ
|
ἐξ |
ἐπιθυμίας
τοιαύτης
γεγόνασιν
ἀλλ᾽
ἐξ |
[233] |
ἐξ
ἐπιθυμίας
τοιαύτης
γεγόνασιν
ἀλλ᾽
|
ἐξ |
~ἑτέρων
ἐπιτηδευμάτων.
~ἔτι
δὲ
εἰ |
[228] |
ἐπεθύμει
ἐπεσκόπει,
καὶ
τοῦτο
δρῶν
|
ἐξ |
ἑωθινοῦ
καθήμενος
ἀπειπὼν
εἰς
~περίπατον |
[227] |
γὰρ
ἐκεῖ
διέτριψα
χρόνον
καθήμενος
|
ἐξ |
ἑωθινοῦ.
τῷ
δὲ
σῷ
καὶ |
[231] |
τῶν
ἐρώντων
τὸν
βέλτιστον
αἱροῖο,
|
~ἐξ |
ὀλίγων
ἄν
σοι
ἡ
ἔκλεξις |
[264] |
ἀπ᾽
ἀρχῆς
ἀλλ᾽
ἀπὸ
~τελευτῆς
|
ἐξ |
ὑπτίας
ἀνάπαλιν
διανεῖν
ἐπιχειρεῖ
τὸν |
[233] |
φίλοι
ὄντες
ταῦτα
~ἔπραξαν,
οὐκ
|
ἐξ |
ὧν
ἂν
εὖ
πάθωσι
ταῦτα |
[240] |
ὁμοίως
οὔτε
ἁλόντα
εὐμεταχείριστον
ἡγήσεται·
|
ἐξ |
ὧν
πᾶσα
ἀνάγκη
~ἐραστὴν
παιδικοῖς |
[258] |
συγγράφει;
~(Φαῖδρος)
~οὔκουν
εἰκός
γε
|
ἐξ |
ὧν
σὺ
λέγεις·
καὶ
γὰρ |
[259] |
ποτῶν,
καὶ
ἔλαθον
τελευτήσαντες
~αὑτούς·
|
ἐξ |
ὧν
τὸ
τεττίγων
γένος
μετ᾽ |
[256] |
εἰ
δεηθείη
~τυχεῖν·
ὁ
δὲ
|
ὁμόζυξ |
αὖ
μετὰ
τοῦ
ἡνιόχου
πρὸς |