| Pages |
| [264] |
ἐπιχειρεῖ
τὸν
λόγον,
καὶ
ἄρχεται
|
ἀφ᾽ |
ὧν
~πεπαυμένος
ἂν
ἤδη
ὁ |
| [270] |
ὅπερ
ἐφ᾽
ἑνός,
τοῦτ᾽
ἰδεῖν
|
ἐφ᾽ |
ἑκάστου,
τῷ
τί
ποιεῖν
αὐτὸ |
| [270] |
εἴδη
ἔχῃ,
~ταῦτα
ἀριθμησάμενον,
ὅπερ
|
ἐφ᾽ |
ἑνός,
τοῦτ᾽
ἰδεῖν
ἐφ᾽
ἑκάστου, |
| [276] |
δρῴη
ἄν,
ὅτε
καὶ
ποιοῖ·
|
ἐφ᾽ |
οἷς
δὲ
ἐσπούδακεν,
~τῇ
γεωργικῇ |
| [278] |
δεῖ
(λέγεσθαι
τὸν
τοιοῦτον,
ἀλλ᾽
|
ἐφ᾽ |
οἷς
ἐσπούδακεν
~ἐκείνων.
~(Φαῖδρος)
τίνας |
| [230] |
οὐ
τόδε
ἦν
τὸ
δένδρον
|
ἐφ᾽ |
ὅπερ
~ἦγες
ἡμᾶς;
~(Φαῖδρος)
τοῦτο |
| [275] |
ἀλλοτρίων
τύπων,
οὐκ
ἔνδοθεν
αὐτοὺς
|
ὑφ᾽ |
αὑτῶν
~ἀναμιμνῃσκομένους·
οὔκουν
μνήμης
ἀλλὰ |
| [259] |
διαλεγομένους
ἀλλὰ
~νυστάζοντας
καὶ
κηλουμένους
|
ὑφ᾽ |
αὑτῶν
δι᾽
ἀργίαν
τῆς
διανοίας, |
| [232] |
τῶν
ἄλλων
ζηλοῦσθαι
ὥσπερ
αὐτοὺς
|
ὑφ᾽ |
αὑτῶν,
ἐπαρθῆναι
τῷ
λέγειν
καὶ |
| [252] |
~εἶναι
ζητοῦσι
τὴν
ψυχὴν
τὸν
|
ὑφ᾽ |
αὑτῶν
ἐρώμενον·
σκοποῦσιν
οὖν
εἰ |
| [245] |
γενήσεται.
ἀθανάτου
δὲ
πεφασμένου
τοῦ
|
ὑφ᾽ |
ἑαυτοῦ
κινουμένου,
~ψυχῆς
οὐσίαν
τε |
| [259] |
ἄρα
τινὲς
τῶν
τότε
ἐξεπλάγησαν
|
ὑφ᾽ |
ἡδονῆς,
~(ὥστε
ᾄδοντες
ἠμέλησαν
σίτων |
| [271] |
ἑκάστῳ
καὶ
διδάσκων
οἵα
οὖσα
|
ὑφ᾽ |
~οἵων
λόγων
δι᾽
ἣν
αἰτίαν |
| [271] |
εἰπεῖν
τε
ἱκανῶς
ἔχῃ
οἷος
|
ὑφ᾽ |
οἵων
πείθεται,
παραγιγνόμενόν
τε
δυνατὸς |
