Pages |
[251] |
τῇ
~διεξόδῳ
ἐγχρίει
ἑκάστη
τῇ
|
καθ᾽ |
αὑτήν,
ὥστε
πᾶσα
κεντουμένη
κύκλῳ |
[252] |
καὶ
τὰ
παιδικά.
~(καὶ
οὕτω
|
καθ᾽ |
ἕκαστον
θεόν,
οὗ
ἕκαστος
ἦν |
[273] |
καὶ
μιᾷ
ἰδέᾳ
~δυνατὸς
ᾖ
|
καθ᾽ |
ἓν
ἕκαστον
περιλαμβάνειν,
οὔ
ποτ᾽ |
[240] |
καὶ
ἐπιτηδευμάτων,
οἷς
τό
γε
|
~καθ᾽ |
ἡμέραν
ἡδίστοισιν
εἶναι
ὑπάρχει·
παιδικοῖς |
[273] |
ποτ᾽
ἔσται
τεχνικὸς
λόγων
πέρι
|
~καθ᾽ |
ὅσον
δυνατὸν
ἀνθρώπῳ.
ταῦτα
δὲ |
[253] |
τὰ
ἔθη
καὶ
τὰ
~ἐπιτηδεύματα,
|
καθ᾽ |
ὅσον
δυνατὸν
θεοῦ
ἀνθρώπῳ
μετασχεῖν· |
[271] |
γράφειν,
εἰ
μέλλει
τεχνικῶς
~ἔχειν
|
καθ᾽ |
ὅσον
ἐνδέχεται,
λέγειν
ἐθέλω.
~(Φαῖδρος) |
[277] |
οὐ
πρότερον
δυνατὸν
τέχνῃ
ἔσεσθαι
|
καθ᾽ |
ὅσον
πέφυκε
μεταχειρισθῆναι
τὸ
~λόγων |
[266] |
δὲ
ῥητορικὸν
δοκεῖ
μοι
~διαφεύγειν
|
ἔθ᾽ |
ἡμᾶς.
~(Σωκράτης)
~πῶς
φῄς;
καλόν |
[274] |
~εὕροιμεν
αὐτοί,
ἆρά
γ᾽
ἂν
|
ἔθ᾽ |
ἡμῖν
μέλοι
τι
τῶν
ἀνθρωπίνων |
[240] |
αἴσθησιν
αἰσθανομένῳ
τοῦ
ἐρωμένου,
ὥστε
|
μεθ᾽ |
ἡδονῆς
~ἀραρότως
αὐτῷ
ὑπηρετεῖν·
τῷ |
[251] |
οὔτε
νυκτὸς
δύναται
καθεύδειν
οὔτε
|
μεθ᾽ |
ἡμέραν
οὗ
ἂν
ᾖ
~μένειν, |
[253] |
σφετέρῳ
θεῷ.
ὅσοι
δ᾽
αὖ
|
μεθ᾽ |
Ἥρας
εἵποντο,
βασιλικὸν
ζητοῦσι,
~καὶ |
[278] |
οἷον
~ἐγώ
τε
καὶ
σὺ
|
εὐξαίμεθ᾽ |
ἂν
σέ
τε
καὶ
ἐμὲ |
[266] |
εἰς
ἓν
~καὶ
ἐπὶ
πολλὰ
|
πεφυκόθ᾽ |
ὁρᾶν,
τοῦτον
διώκω
κατόπισθε
μετ᾽ |
[241] |
τί
με
οἴει
ποιήσειν;
ἆρ᾽
|
οἶσθ᾽ |
~ὅτι
ὑπὸ
τῶν
Νυμφῶν,
αἷς |
[274] |
ἦ
γάρ;
~(Φαῖδρος)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~οἶσθ᾽ |
οὖν
ὅπῃ
μάλιστα
θεῷ
χαριῇ |
[237] |
~ἀπέχεσθαι;
~(Φαῖδρος)
λέγε
δή.
~(Σωκράτης)
|
οἶσθ᾽ |
οὖν
ὡς
ποιήσω;
~(Φαῖδρος)
τοῦ |
[236] |
~αὐτοσχεδιάζων
περὶ
τῶν
αὐτῶν.
~(Φαῖδρος)
|
~οἶσθ᾽ |
ὡς
ἔχει;
παῦσαι
πρός
με |
[257] |
σοι,
ὦ
Σώκρατες,
εἴπερ
ἄμεινον
|
ταῦθ᾽ |
(ἡμῖν
εἶναι,
ταῦτα
~γίγνεσθαι.
τὸν |
[274] |
ὁ
δ᾽
~εἶπεν·
ὦ
τεχνικώτατε
|
Θεύθ, |
ἄλλος
μὲν
τεκεῖν
δυνατὸς
τὰ |
[274] |
τέχνης
ἐπ᾽
ἀμφότερα
Θαμοῦν
τῷ
|
Θεὺθ |
λέγεται
ἀποφήνασθαι,
ἃ
~λόγος
πολὺς |
[274] |
~βασιλεῦ,
τὸ
μάθημα,
ἔφη
ὁ
|
Θεύθ, |
σοφωτέρους
Αἰγυπτίους
καὶ
~μνημονικωτέρους
παρέξει· |
[274] |
Ἄμμωνα,
παρὰ
τοῦτον
~ἐλθὼν
ὁ
|
Θεὺθ |
τὰς
τέχνας
ἐπέδειξεν,
καὶ
ἔφη |
[274] |
δὲ
ὄνομα
τῷ
δαίμονι
εἶναι
|
~Θεύθ. |
τοῦτον
δὴ
πρῶτον
ἀριθμόν
τε |
[250] |
ὅσαι
βραχέως
εἶδον
τότε
τἀκεῖ,
|
οὔθ᾽ |
αἳ
δεῦρο
~πεσοῦσαι
ἐδυστύχησαν,
ὥστε |
[240] |
ἔχει.
νεωτέρῳ
γὰρ
πρεσβύτερος
~συνὼν
|
οὔθ᾽ |
ἡμέρας
οὔτε
νυκτὸς
ἑκὼν
ἀπολείπεται, |
[241] |
~εἰπεῖν
τολμᾷ
ὅτι
ἄλλος
γέγονεν,
|
οὔθ᾽ |
ὅπως
τὰ
τῆς
προτέρας
ἀνοήτου |
[255] |
οὖν,
ὅτου
δὲ
ἀπορεῖ·
καὶ
|
οὔθ᾽ |
ὅτι
πέπονθεν
οἶδεν
οὐδ᾽
ἔχει |
[230] |
ὁποίῳ
σχήματι
οἴει
ῥᾷστα
ἀναγνώσεσθαι,
|
τοῦθ᾽ |
~ἑλόμενος
ἀναγίγνωσκε.
~(Φαῖδρος)
ἄκουε
δή. |
[243] |
~ἀλλ᾽
εὖ
ἴσθι
ὅτι
ἕξει
|
τοῦθ᾽ |
οὕτω·
σοῦ
γὰρ
εἰπόντος
τὸν |