Alphabétiquement     [«   »]
ἡμῖν 12
ἡμῶν 4
Ην 3
ἦν 64
ἣν 10
ἠναγκασμένοι 1
ἡντινοῦν 1
Fréquences     [«    »]
60 δὴ
62 ἐγώ
59 ὡς
64 ἦν
65 μὴ
67 ἂν
67 τὰ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

ἦν


Livre, Chap.
[6, 509]   ἔφη, δαιμονίας ὑπερβολῆς. Σὺ γάρ,  ἦν   δ’ ἐγώ, αἴτιος, ἀναγκάζων τὰ
[6, 497]   γενομένου. Οὐ τὸ μὴ βούλεσθαι,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἀλλ’ εἴπερ, τὸ
[6, 509]   γε ἡδονὴν αὐτὸ λέγεις. Εὐφήμει,  ἦν   δ’ ἐγώ· ἀλλ’ ὧδε μᾶλλον
[6, 504]   ἐρωτήσαντα τί ἐστιν; Οὐ πάνυ,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἀλλὰ καὶ σὺ
[6, 492]   δ’ ὅς. Οὐ γάρ,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἀλλὰ καὶ τὸ
[6, 506]   ἄλλο τι παρὰ ταῦτα; Οὗτος,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἀνήρ, καλῶς ἦσθα
[6, 511]   νοῦ τὴν διάνοιαν οὖσαν. Ικανώτατα,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἀπεδέξω. καί μοι
[6, 484]   (φύλακας. Ορθῶς, ἔφη. Τόδε δέ,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἆρα δῆλον, εἴτε
[6, 497]   ἄλλη. Τὰ μὲν ἄλλα,  ἦν   δ’ ἐγώ, αὕτη· τοῦτο δὲ
[6, 494]   δ’ ὅς. Εὰν δ’ οὖν,  ἦν   δ’ ἐγώ, διὰ τὸ εὖ
[6, 495]   μάλα, ἔφη. Δοκεῖς οὖν τι,  ἦν   δ’ ἐγώ, διαφέρειν αὐτοὺς ἰδεῖν
[6, 510]   καὶ ἐθέλοις ἂν αὐτὸ φάναι,  ἦν   δ’ ἐγώ, διῃρῆσθαι ἀληθείᾳ τε
[6, 506]   περὶ ταῦτα πραγματευόμενον. Τί δέ;  ἦν   δ’ ἐγώ· δοκεῖ σοι δίκαιον
[6, 484]   ἔφη, μετρίως λέγοιμεν; Οπότεροι ἄν,  ἦν   δ’ ἐγώ, δυνατοὶ φαίνωνται φυλάξαι
[6, 505]   ἔφη, γελοίως. (Πῶς γὰρ οὐχί,  ἦν   δ’ ἐγώ, εἰ ὀνειδίζοντές γε
[6, 502]   ἀμφισβητήσειε; Καὶ πῶς; Αλλὰ μήν,  ἦν   δ’ ἐγώ, εἷς ἱκανὸς γενόμενος,
[6, 498]   ἀπὸ Θρασυμάχου ἀρξαμένους. Μὴ διάβαλλε,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἐμὲ καὶ Θρασύμαχον
[6, 507]   αἰσθητά; Τί μήν; Αρ’ οὖν,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἐννενόηκας τὸν τῶν
[6, 487]   ἀχρήστους ὁμολογοῦμεν αὐταῖς εἶναι; Ερωτᾷς,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἐρώτημα δεόμενον ἀποκρίσεως
[6, 484]   τοῦτο ἡμῖν; Τί δ’ ἄλλο,  ἦν   δ’ ἐγώ, τὸ ἑξῆς;
[6, 507]   ὁρώμενα; Τῇ ὄψει, ἔφη. Οὐκοῦν,  ἦν   δ’ ἐγώ, καὶ ἀκοῇ τὰ
[6, 504]   καὶ ὧν διήλθομεν; Καὶ μεῖζον,  ἦν   δ’ ἐγώ, καὶ αὐτῶν τούτων
[6, 485]   καὶ φθορᾶς. Ωμολογήσθω. Καὶ μήν,  ἦν   δ’ ἐγώ, καὶ ὅτι πάσης
[6, 507]   δ’ ὅς. Πολλὰ καλά,  ἦν   δ’ ἐγώ, καὶ πολλὰ ἀγαθὰ
[6, 509]   τοίνυν, ἔφη, παραλίπῃς. Οἶμαι μέν,  ἦν   δ’ ἐγώ, καὶ πολύ· ὅμως
[6, 499]   τούτων, ἔφη. Τούτων τοι χάριν,  ἦν   δ’ ἐγώ, καὶ ταῦτα προορώμενοι
[6, 495]   γε λεγόμενα ταῦτα. Εἰκότως γε,  ἦν   δ’ ἐγώ, λεγόμενα. καθορῶντες γὰρ
[6, 504]   τοῖς ἄλλοις. (Αλλ’ φίλε,  ἦν   δ’ ἐγώ, μέτρον τῶν τοιούτων
[6, 502]   Ισως, ἔφη, ἧττον. ~Βούλει οὖν,  ἦν   δ’ ἐγώ, μὴ ἧττον φῶμεν
[6, 499]   ἐρεῖς; Ισως, ἔφη. Ω μακάριε,  ἦν   δ’ ἐγώ, μὴ πάνυ οὕτω
[6, 498]   πόλιν ἅπτεσθαι. Πῶς; ~Νῦν μέν,  ἦν   δ’ ἐγώ, οἱ καὶ ἁπτόμενοι
[6, 489]   ἔφη Αδείμαντος. Οὐ δή,  ἦν   δ’ ἐγώ, οἶμαι δεῖσθαί σε
[6, 508]   ἔφη· ἔτι δίελθέ μοι. Οφθαλμοί,  ἦν   δ’ ἐγώ, οἶσθ’ ὅτι, ὅταν
[6, 491]   λέγεις πυθοίμην. Λαβοῦ τοίνυν,  ἦν   δ’ ἐγώ, ὅλου αὐτοῦ ὀρθῶς,
[6, 495]   φιλοσοφήσει; Οὐ πάνυ. Ορᾷς οὖν,  ἦν   δ’ ἐγώ, ὅτι οὐ κακῶς
[6, 499]   οὕτω δοκεῖ. Τοῖς δὲ πολλοῖς,  ἦν   δ’ ἐγώ, ὅτι οὐκ αὖ
[6, 504]   μαθήματα μέγιστα; Μνημονεύεις μέν που,  ἦν   δ’ ἐγώ, ὅτι τριττὰ εἴδη
[6, 507]   Οὐδενός, ἔφη. Οἶμαι δέ γε,  ἦν   δ’ ἐγώ, οὐδ’ ἄλλαις πολλαῖς,
[6, 492]   Σώκρατες, ἀνάγκη. Καὶ μήν,  ἦν   δ’ ἐγώ, οὔπω τὴν μεγίστην
[6, 501]   γραφὴ γένοιτο. Αρ’ οὖν,  ἦν   δ’ ἐγώ, πείθομέν πῃ ἐκείνους,
[6, 494]   γ’ ἔφη. Φιλόσοφον μὲν ἄρα,  ἦν   δ’ ἐγώ, πλῆθος ἀδύνατον εἶναι.
[6, 493]   ἔφη, δοκεῖ. Ετι τοίνυν σοι,  ἦν   δ’ ἐγώ, πρὸς τούτοις καὶ
[6, 491]   Ατοπον, ἔφη, ἀκοῦσαι. (Ετι τοίνυν,  ἦν   δ’ ἐγώ, πρὸς τούτοις τὰ
[6, 510]   οὐχ ἱκανῶς ἔμαθον. (Αλλ’ αὖθις,  ἦν   δ’ ἐγώ· ῥᾷον γὰρ τούτων
[6, 491]   Πῶς οὖν, ἔφη, κελεύεις; (Παντός,  ἦν   δ’ ἐγώ, σπέρματος πέρι
[6, 487]   τό γε τοιοῦτον μέμψαιτο. Αλλ’  ἦν   δ’ ἐγώ, τελειωθεῖσι τοῖς τοιούτοις
[6, 490]   (Εστιν, ἔφη, ταῦτα. Ταύτης δή,  ἦν   δ’ ἐγώ, τῆς φύσεως δεῖ
[6, 502]   γάρ, ἔφη. Αρχοντος γάρ που,  ἦν   δ’ ἐγώ, τιθέντος τοὺς νόμους
[6, 502]   ἁπτόμενοι; Λεκτέον μέντοι, ἔφη. Οὐδέν,  ἦν   δ’ ἐγώ, τὸ σοφόν μοι
[6, 494]   οὕτω γίγνεσθαι. Τί οὖν οἴει,  ἦν   δ’ ἐγώ, τὸν τοιοῦτον ἐν
[6, 504]   διὰ ῥᾳθυμίαν. Τούτου δέ γε,  ἦν   δ’ ἐγώ, τοῦ παθήματος ἥκιστα
[6, 502]   οὖν, ἔφη. Οὗτοι μὲν τοίνυν,  ἦν   δ’ ἐγώ, τοῦτο πεπεισμένοι ἔστων·
[6, 508]   δ’ ὅς. Τοῦτον τοίνυν,  ἦν   δ’ ἐγώ, φάναι με λέγειν
[6, 507]   τούτου; Ο δὴ σὺ καλεῖς,  ἦν   δ’ ἐγώ, φῶς. Αληθῆ, ἔφη,
[6, 491]   ἀπαλλάττειν τῆς φαύλης. Εχει. (Οὐκοῦν,  ἦν   δ’ ἐγώ, Αδείμαντε, καὶ
[6, 484]   ~Πολιτεία (Οἱ μὲν δὴ φιλόσοφοι,  ἦν   δ’ ἐγώ, Γλαύκων, καὶ
[6, 506]   ἀγαθοῦ διέλθῃς. Καὶ γὰρ ἐμοί,  ἦν   δ’ ἐγώ, ἑταῖρε, καὶ
[6, 509]   Μὴ γάρ, ἔφη. (Νόησον τοίνυν,  ἦν   δ’ ἐγώ, ὥσπερ λέγομεν, δύο
[6, 501]   λέγεις τρόπον τῆς διαγραφῆς; Λαβόντες,  ἦν   δ’ ἐγώ, ὥσπερ πίνακα πόλιν
[6, 489]   πείθειν ὅτι πολὺ ἂν θαυμαστότερον  ἦν   (εἰ ἐτιμῶντο. Αλλὰ διδάξω, ἔφη.
[6, 504]   που ὅτι ὡς μὲν δυνατὸν  ἦν   κάλλιστα αὐτὰ κατιδεῖν ἄλλη μακροτέρα
[6, 505]   τῶν ἄλλων εἴ τι ὄφελος  ἦν,   περὶ δὴ τὸ τοιοῦτον ~καὶ
[6, 497]   τοῦτο μὲν τῷ ὄντι θεῖον  ἦν,   τὰ δὲ ἄλλα ἀνθρώπινα, τά
[6, 503]   τελευτήσαντι καὶ ἆθλα. τοιαῦτ’ ἄττα  ἦν   τὰ λεγόμενα παρεξιόντος καὶ παρακαλυπτομένου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006