Livre, Chap. |
[6, 500] |
ἀρετῆς;
Ηκιστά
γε,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Αλλ’
ἐὰν
δὴ
αἴσθωνται
οἱ |
[6, 487] |
ψεύδεσθαι;
Οὐκ
οἶδα,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
ἀλλὰ
τὸ
σοὶ
δοκοῦν
ἡδέως |
[6, 495] |
ἀγῶνας
καθιστάντας;
~(Πολλή,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
ἀνάγκη.
Εστιν
οὖν
ὅπως
ὁ |
[6, 494] |
Πολλοῦ
γε
δεῖ,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Εὰν
δ’
οὖν,
ἦν
δ’ |
[6, 500] |
ζωγράφοι;
Οὐ
χαλεπανοῦσιν,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
ἐάνπερ
αἴσθωνται.
~ἀλλὰ
δὴ
(τίνα |
[6, 501] |
Καὶ
πολύ
γε,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
εἰ
σωφρονοῦσιν.
(Πῇ
γὰρ
δὴ |
[6, 497] |
σύ.
Αλλ’
οὐδέν,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
ἔτι
λέγω
περὶ
τούτου·
ἀλλὰ |
[6, 485] |
εὕροις;
Καὶ
πῶς;
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Η
οὖν
δυνατὸν
εἶναι
τὴν |
[6, 502] |
(Οὐκ
οἶμαι
ἔγωγε,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Καὶ
μὴν
ὅτι
γε
βέλτιστα, |
[6, 492] |
γυναῖκας;
Πότε
δή;
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Οταν,
εἶπον,
συγκαθεζόμενοι
ἁθρόοι
πολλοὶ |
[6, 492] |
(Οἶμαι
μὲν
οὐδένα,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Οὐ
γάρ,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[6, 484] |
μὰ
τὸν
Δία,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
οὐ
πολύ
τι
διαφέρει.
Τούτους |
[6, 497] |
ἀπαλλάξεται.
~(Αλλά
τοι,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
οὐ
τὰ
ἐλάχιστα
ἂν
διαπραξάμενος |
[6, 493] |
(Οἶμαι
δέ
γε,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
οὐδ’
ἀκούσομαι.
Ταῦτα
τοίνυν
πάντα |
[6, 486] |
ἀνθρώπινον
βίον;
Αδύνατον,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
(Οὐκοῦν
καὶ
θάνατον
οὐ
δεινόν |
[6, 503] |
μήτε
ἀρχῆς.
Ορθῶς,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Οὐκοῦν
σπάνιον
αὐτὸ
οἴει
ἔσεσθαι; |
[6, 495] |
πόλιν
δρᾷ.
Αληθέστατα,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Οὗτοι
μὲν
δὴ
οὕτως
ἐκπίπτοντες, |
[6, 491] |
ἔσεσθαι;
Οὔκ,
ἀλλά,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
οὕτως.
~(Ην
τοίνυν
ἔθεμεν
τοῦ |
[6, 507] |
εἰρημένα.
(Τὰ
ποῖα;
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Πολλὰ
καλά,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[6, 507] |
εἰπεῖν;
Οὐκ
ἔγωγε,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Τὴν
δὲ
τῆς
ὄψεως
καὶ |
[6, 504] |
καὶ
νόμων.
Εἰκός,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Τὴν
μακροτέραν
τοίνυν,
ὦ
ἑταῖρε, |
[6, 508] |
αὐτῆς
ταύτης;
Οὕτως,
ἦ
δ’
|
ὅς. |
Τοῦτον
τοίνυν,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[6, 492] |
ἔσεσθαι
τοιοῦτον;
(Πολλή,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
ὦ
Σώκρατες,
ἀνάγκη.
Καὶ
μήν, |
[6, 506] |
Μὴ
πρὸς
Διός,
ἦ
δ’
|
ὅς, |
ὦ
Σώκρατες,
ὁ
Γλαύκων,
ὥσπερ |