Livre, Chap.
[6, 491]	λέγω δὲ ἀνδρείαν, σωφροσύνην καὶ	πάντα	ἃ διήλθομεν. Ατοπον, ἔφη, ἀκοῦσαι.
[6, 506]	βελτίστους ἐν τῇ πόλει, οἷς	πάντα	ἐγχειριοῦμεν; Ηκιστά γ’ ἔφη. Οἶμαι
[6, 493]	ὅς, οὐδ’ ἀκούσομαι. Ταῦτα τοίνυν	πάντα	ἐννοήσας ἐκεῖνο ἀναμνήσθητι· αὐτὸ τὸ
[6, 497]	διολεῖται. τὰ γὰρ δὴ μεγάλα	πάντα	ἐπισφαλῆ, καὶ τὸ λεγόμενον τὰ
[6, 491]	ἡμῖν ὁμολογήσει, τοιαύτην φύσιν καὶ	πάντα	ἔχουσαν ὅσα προσετάξαμεν νυνδή, εἰ
[6, 500]	ἀδικούμενα ὑπ’ ἀλλήλων, κόσμῳ δὲ	πάντα	καὶ κατὰ λόγον ἔχοντα, ταῦτα
[6, 496]	τοῖς ἄλλοις ἂν γένοιτο— ταῦτα	πάντα	λογισμῷ λαβών, ἡσυχίαν ἔχων καὶ
[6, 496]	γὰρ (Θεάγει τὰ μὲν ἄλλα	πάντα	παρεσκεύασται πρὸς τὸ ἐκπεσεῖν φιλοσοφίας,
[6, 488]	τῷ (ναυκλήρῳ περικεχύσθαι δεομένους καὶ	πάντα	ποιοῦντας ὅπως ἂν σφίσι τὸ
[6, 505]	ἅπασα ψυχὴ καὶ τούτου ἕνεκα	πάντα	(πράττει, ἀπομαντευομένη τι εἶναι, ἀποροῦσα
[6, 493]	καὶ ἀγριαίνει, καταμαθὼν δὲ ταῦτα	πάντα	συνουσίᾳ τε καὶ χρόνου τριβῇ
[6, 507]	ἀκουόμενα, καὶ ταῖς ἄλλαις αἰσθήσεσι	πάντα	τὰ αἰσθητά; Τί μήν; Αρ’
[6, 501]	καὶ καλὸν καὶ σῶφρον καὶ	πάντα	τὰ τοιαῦτα, καὶ πρὸς ἐκεῖν’
[6, 491]	συγγένεια ἐρρωμένη ἐν πόλει καὶ	πάντα	τὰ τούτων οἰκεῖα· ἔχεις γὰρ
[6, 505]	ἐκτῆσθαι, μὴ μέντοι ἀγαθήν; ἢ	πάντα	τἆλλα φρονεῖν ἄνευ τοῦ ἀγαθοῦ,
[6, 492]	τε καὶ φυτευθεῖσα τρέφηται, εἰς	πάντα	τἀναντία αὖ, ἐὰν μή τις
[6, 493]	δίκαιον ἢ ἄδικον, ὀνομάζοι δὲ	πάντα	ταῦτα ἐπὶ ταῖς τοῦ μεγάλου
[6, 489]	ἐπὶ ἰατρῶν θύρας ἰέναι καὶ	πάντα	τὸν ἄρχεσθαι δεόμενον ἐπὶ τὰς
[6, 491]	πρὸς τούτοις τὰ λεγόμενα ἀγαθὰ	πάντα	φθείρει καὶ ἀποσπᾷ, κάλλος καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006