Livre, Chap. |
[6, 491] |
Εχει.
(Οὐκοῦν,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
Αδείμαντε,
καὶ
τὰς
ψυχὰς
οὕτω |
[6, 496] |
Πάνσμικρον
δή
τι,
ἔφην
ἐγώ,
|
ὦ |
Αδείμαντε,
λείπεται
τῶν
(κατ’
ἀξίαν |
[6, 500] |
γ’
ἔφη.
Οὐδὲ
γάρ
που,
|
ὦ |
Αδείμαντε,
σχολὴ
τῷ
γε
ὡς |
[6, 484] |
δὴ
φιλόσοφοι,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
Γλαύκων,
καὶ
οἱ
μὴ
διὰ |
[6, 504] |
δ’
ὅς.
Τὴν
μακροτέραν
τοίνυν,
|
ὦ |
ἑταῖρε,
ἔφην,
περιιτέον
τῷ
(τοιούτῳ, |
[6, 492] |
τὴν
τούτων
παιδείαν
πεπαιδευμένον,
ἀνθρώπειον,
|
ὦ |
ἑταῖρε—
θεῖον
μέντοι
κατὰ
τὴν |
[6, 506] |
γὰρ
ἐμοί,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
ἑταῖρε,
καὶ
μάλα
ἀρκέσει·
ἀλλ’ |
[6, 495] |
ἔφη,
ἐλέχθη.
Οὗτος
δή,
εἶπον,
|
ὦ |
θαυμάσιε,
ὄλεθρός
τε
καὶ
διαφθορὰ |
[6, 499] |
γε.
Οὐδέ
γε
αὖ
λόγων,
|
ὦ |
μακάριε,
καλῶν
τε
καὶ
ἐλευθέρων |
[6, 506] |
δὲ
ἀσχημονῶν
γέλωτα
ὀφλήσω.
ἀλλ’
|
ὦ |
μακάριοι,
αὐτὸ
μὲν
τί
ποτ’ |
[6, 492] |
τοιοῦτον;
(Πολλή,
ἦ
δ’
ὅς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἀνάγκη.
Καὶ
μήν,
ἦν |
[6, 506] |
πρὸς
Διός,
ἦ
δ’
ὅς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὁ
Γλαύκων,
ὥσπερ
ἐπὶ |
[6, 498] |
δοκεῖς,
ἔφη,
λέγειν
γε
προθύμως,
|
ὦ |
Σώκρατες·
οἶμαι
μέντοι
τοὺς
πολλοὺς |
[6, 506] |
Ανάγκη,
ἔφη.
ἀλλὰ
σὺ
δή,
|
ὦ |
Σώκρατες,
πότερον
ἐπιστήμην
τὸ
ἀγαθὸν |
[6, 506] |
Οὐδὲ
γὰρ
δίκαιόν
μοι,
ἔφη,
|
ὦ |
Σώκρατες,
φαίνεται
τὰ
τῶν
ἄλλων |
[6, 503] |
μέμνημαι
γάρ.
Οκνος
γάρ,
ἔφην,
|
ὦ |
φίλε,
ἐγώ,
εἰπεῖν
τὰ
νῦν |
[6, 485] |
γ’
ἔφη.
Οὐ
μόνον
γε,
|
ὦ |
φίλε,
εἰκός,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσα |
[6, 504] |
μὴν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις.
(Αλλ’
|
ὦ |
φίλε,
ἦν
δ’
ἐγώ,
μέτρον |
[6, 505] |
δ’
οὔ;
Καὶ
ὅτι
γε,
|
ὦ |
φίλε,
οἱ
τοῦτο
ἡγούμενοι
οὐκ |