Livre, Chap.
[6, 491]	λέγω. Εχω, ἔφη· καὶ ἡδέως	γ’	ἂν ἀκριβέστερον ἃ λέγεις πυθοίμην.
[6, 499]	οὔτε πόλις οὔτε πολιτεία οὐδέ	γ’	ἀνὴρ ὁμοίως μή ποτε γένηται
[6, 497]	δύνασθαι διακωλύσει· παρὼν δὲ τήν	γ’	ἐμὴν προθυμίαν εἴσῃ. σκόπει δὲ
[6, 509]	καὶ πολύ· ὅμως δέ, ὅσα	γ’	ἐν τῷ παρόντι δυνατόν, ἑκὼν
[6, 506]	πόλει, οἷς πάντα ἐγχειριοῦμεν; Ηκιστά	γ’	ἔφη. Οἶμαι γοῦν, εἶπον, δίκαιά
[6, 485]	τὴν δ’ ἀλήθειαν στέργειν. Εἰκός	γ’	ἔφη. Οὐ μόνον γε, ὦ
[6, 500]	ἥκιστα φιλοσοφίᾳ πρέπον ποιοῦντας; Πολύ	γ’	ἔφη. Οὐδὲ γάρ που, ὦ
[6, 501]	ἢ αὐτοὶ ποιῆσαι. Καὶ ὀρθῶς	γ’	ἔφη. Οὐκοῦν μετὰ ταῦτα οἴει
[6, 509]	περὶ αὐτοῦ λέγειν. Καὶ μηδαμῶς	γ’	ἔφη, παύσῃ, εἰ μή τι,
[6, 494]	ἀνέξεται ἢ ἡγήσεαι εἶναι; Ηκιστά	γ’	ἔφη. Φιλόσοφον μὲν ἄρα, ἦν
[6, 498]	τοιούτοις ἐντύχωσι λόγοις. Εἰς μικρόν	γ’	ἔφη, χρόνον εἴρηκας. Εἰς οὐδὲν
[6, 506]	οἶδεν λέγειν ὡς εἰδότα; Οὐδαμῶς	γ’	ἔφη, ὡς εἰδότα, ὡς μέντοι
[6, 507]	δύναμιν· ἀλλὰ μόνον λέγε. Διομολογησάμενός	γ’	ἔφην ἐγώ, καὶ ἀναμνήσας ὑμᾶς
[6, 508]	Καὶ μάλα, ἔφη. (Οταν δέ	γ’	οἶμαι ὧν ὁ ἥλιος καταλάμπει,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006