Livre, Chap.
[6, 485]	πέρι ὡμολογήσθω (ἡμῖν ὅτι μαθήματός	γε	ἀεὶ ἐρῶσιν ὃ ἂν αὐτοῖς
[6, 487]	ἀλλ’ ἐν λόγοις· ἐπεὶ τό	γε	ἀληθὲς οὐδέν τι μᾶλλον ταύτῃ
[6, 485]	νέου ὅτι μάλιστα ὀρέγεσθαι. Παντελῶς	γε.	Αλλὰ μὴν ὅτῳ γε εἰς
[6, 509]	ἀπολείπεις. Αλλὰ μήν, εἶπον, συχνά	γε	ἀπολείπω. Μηδὲ σμικρὸν τοίνυν, ἔφη,
[6, 499]	ἢ οἴει; Οὐδαμῶς γε. Οὐδέ	γε	αὖ λόγων, ὦ μακάριε, καλῶν
[6, 502]	δ’ ὅς. Καὶ μὴν ὅτι	γε	βέλτιστα, εἴπερ δυνατά, ἱκανῶς ἐν
[6, 508]	φῶς. Αλλὰ μήν, ἔφη, πολλοῦ	γε	δεῖ ἄτιμον εἶναι. Τίνα οὖν
[6, 494]	εἰσακοῦσαι διὰ τοσούτων κακῶν; Πολλοῦ	γε	δεῖ, ἦ δ’ ὅς. Εὰν
[6, 486]	τι ἡγήσεται ὁ τοιοῦτος; Ηκιστά	γε.	Δειλῇ δὴ καὶ ἀνελευθέρῳ φύσει
[6, 506]	τὴν παροῦσαν ὁρμὴν ἐφικέσθαι τοῦ	γε	δοκοῦντος ἐμοὶ τὰ νῦν— ὃς
[6, 497]	ἐλάχιστα ἂν διαπραξάμενος ἀπαλλάττοιτο. Οὐδέ	γε,	εἶπον, τὰ μέγιστα, μὴ τυχὼν
[6, 485]	Παντελῶς γε. Αλλὰ μὴν ὅτῳ	γε	εἰς ἕν τι αἱ ἐπιθυμίαι
[6, 487]	δι’ εἰκόνος λεγομένης. Σὺ δέ	γε,	ἔφη, οἶμαι οὐκ εἴωθας δι’
[6, 500]	συμπάσης τῆς δημοτικῆς ἀρετῆς; Ηκιστά	γε,	ἦ δ’ ὅς. Αλλ’ ἐὰν
[6, 501]	νῦν ἀκούοντες πραΰνονται; Καὶ πολύ	γε,	ἦ δ’ ὅς, εἰ σωφρονοῦσιν.
[6, 493]	διδόντος οὐ καταγέλαστον; (Οἶμαι δέ	γε,	ἦ δ’ ὅς, οὐδ’ ἀκούσομαι.
[6, 505]	δὲ τοῦτο μᾶλλον· ἐπεὶ ὅτι	γε	ἡ τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέα μέγιστον
[6, 509]	ἐστίν· οὐ γὰρ δήπου σύ	γε	ἡδονὴν αὐτὸ λέγεις. Εὐφήμει, ἦν
[6, 495]	τά γε λεγόμενα ταῦτα. Εἰκότως	γε,	ἦν δ’ ἐγώ, λεγόμενα. καθορῶντες
[6, 507]	ἀκουσθήσεται; Οὐδενός, ἔφη. Οἶμαι δέ	γε,	ἦν δ’ ἐγώ, οὐδ’ ἄλλαις
[6, 504]	αὐτὸ διὰ ῥᾳθυμίαν. Τούτου δέ	γε,	ἦν δ’ ἐγώ, τοῦ παθήματος
[6, 495]	Καὶ γὰρ οὖν, ἔφη, τά	γε	λεγόμενα ταῦτα. Εἰκότως γε, ἦν
[6, 510]	Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, τοῦτό	γε	οἶδα. Οὐκοῦν καὶ ὅτι τοῖς
[6, 508]	Οὐ γὰρ οὖν. Αλλ’ ἡλιοειδέστατόν	γε	οἶμαι τῶν περὶ τὰς αἰσθήσεις
[6, 505]	ἔφη. Αλλὰ μὴν καὶ τόδε	γε	οἶσθα, ὅτι τοῖς μὲν πολλοῖς
[6, 490]	ὂν πεφυκὼς εἴη ἁμιλλᾶσθαι ὅ	γε	ὄντως φιλομαθής, καὶ οὐκ (ἐπιμένοι
[6, 499]	πολιτεία καὶ ἔστιν καὶ γενήσεταί	γε,	ὅταν αὕτη ἡ Μοῦσα πόλεως
[6, 505]	ἦν δ’ ἐγώ, εἰ ὀνειδίζοντές	γε	ὅτι οὐκ ἴσμεν τὸ ἀγαθὸν
[6, 499]	οὔτε πλείους. ἢ οἴει; Οὐδαμῶς	γε.	Οὐδέ γε αὖ λόγων, ὦ
[6, 508]	περὶ τὰς αἰσθήσεις ὀργάνων. Πολύ	γε.	Οὐκοῦν καὶ τὴν δύναμιν ἣν
[6, 498]	ἀληθῶς μοι δοκεῖς, ἔφη, λέγειν	γε	προθύμως, ὦ Σώκρατες· οἶμαι μέντοι
[6, 498]	οὐδὲν μὲν οὖν, ἔφην, ὥς	γε	πρὸς τὸν ἅπαντα. τὸ μέντοι
[6, 502]	δὲ γενέσθαι, οὐ μέντοι ἀδύνατά	γε.	Συμβαίνει γάρ, ἔφη. Οὐκοῦν ἐπειδὴ
[6, 505]	ὁμολογεῖν ἡδονὰς εἶναι κακάς; Σφόδρα	γε.	Συμβαίνει δὴ αὐτοῖς οἶμαι ὁμολογεῖν
[6, 484]	ἔφη, εἴη ἄλλους αἱρεῖσθαι, εἴ	γε	τἆλλα μὴ ἐλλείποιντο· τούτῳ γὰρ
[6, 495]	τεχνίον. ὅμως γὰρ δὴ πρός	γε	τὰς ἄλλας τέχνας καίπερ οὕτω
[6, 486]	οὖν. Αλλ’ οὐ μὴν τό	γε	τῆς ἀμούσου τε καὶ ἀσχήμονος
[6, 487]	ἂν ὁ Μῶμος, ἔφη, τό	γε	τοιοῦτον μέμψαιτο. Αλλ’ ἦν δ’
[6, 485]	Μεγάλη ἀνάγκη. Σώφρων μὴν ὅ	γε	τοιοῦτος καὶ οὐδαμῇ φιλοχρήματος· ὧν
[6, 485]	φιλόσοφόν τε καὶ (φιλοψευδῆ; Οὐδαμῶς	γε.	Τὸν ἄρα τῷ ὄντι φιλομαθῆ
[6, 491]	ὀλίγας. ἢ οὐκ οἴει; Σφόδρα	γε.	Τούτων δὴ τῶν ὀλίγων σκόπει
[6, 487]	δ’ ἐπιεικεστάτους δοκοῦντας ὅμως τοῦτό	γε	ὑπὸ τοῦ ἐπιτηδεύματος οὗ σὺ
[6, 500]	Θείῳ δὴ καὶ κοσμίῳ ὅ	γε	φιλόσοφος ὁμιλῶν κόσμιός τε (καὶ
[6, 485]	Εἰκός γ’ ἔφη. Οὐ μόνον	γε,	ὦ φίλε, εἰκός, ἀλλὰ καὶ
[6, 505]	Πῶς δ’ οὔ; Καὶ ὅτι	γε,	ὦ φίλε, οἱ τοῦτο ἡγούμενοι
[6, 500]	που, ὦ Αδείμαντε, σχολὴ τῷ	γε	ὡς ἀληθῶς πρὸς τοῖς οὖσι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006