Alphabétiquement     [«   »]
τύχωσιν 1
τῷ 43
Τῷ 2
τῶν 77
ὑγιὲς 1
ὑγιές 1
ὕδασι 1
Fréquences     [«    »]
76 ἐν
73 ὅτι
74 τὴν
77 τῶν
84
92 μὲν
101 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

τῶν


Livre, Chap.
[6, 507]   ἦν δ’ ἐγώ, ἐννενόηκας τὸν  τῶν   αἰσθήσεων δημιουργὸν ὅσῳ πολυτελεστάτην τὴν
[6, 498]   Σώκρατες· οἶμαι μέντοι τοὺς πολλοὺς  τῶν   ἀκουόντων προθυμότερον ἔτι ἀντιτείνειν οὐδ’
[6, 490]   δὴ ἕνεκα πάλιν ἀνειλήφαμεν τὴν  τῶν   ἀληθῶς φιλοσόφων φύσιν καὶ ἐξ
[6, 501]   οἶσθ’ ὅτι τούτῳ ἂν εὐθὺς  τῶν   ἄλλων διενέγκοιεν, τῷ μήτε ἰδιώτου
[6, 506]   δικαιοσύνης πέρι καὶ σωφροσύνης καὶ  τῶν   ἄλλων διῆλθες, οὕτω καὶ περὶ
[6, 505]   διὰ τοῦτο δὲ ἀποτυγχάνει καὶ  τῶν   ἄλλων εἴ τι ὄφελος ἦν,
[6, 506]   ἔφη, Σώκρατες, φαίνεται τὰ  τῶν   ἄλλων μὲν ἔχειν εἰπεῖν δόγματα,
[6, 508]   καὶ τοῦ ὁρᾶσθαι (δύναμις  τῶν   ἄλλων συζεύξεων τιμιωτέρῳ ζυγῷ ἐζύγησαν,
[6, 493]   αὑτοῦ ποιῶν τοὺς πολλούς, πέρα  τῶν   ἀναγκαίων, Διομηδεία λεγομένη ἀνάγκη
[6, 495]   φαμεν. καὶ ἐκ τούτων δὴ  τῶν   ἀνδρῶν καὶ οἱ τὰ μέγιστα
[6, 489]   δυναμένου, οὐ τὸν ἄρχοντα δεῖσθαι  τῶν   ἀρχομένων ἄρχεσθαι, οὗ ἂν τῇ
[6, 502]   παραλιπόντι καὶ παιδογονίαν καὶ τὴν  τῶν   ἀρχόντων κατάστασιν, εἰδότι ὡς ἐπίφθονός
[6, 502]   καὶ παίδων πεπέρανται, τὸ δὲ  τῶν   ἀρχόντων ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς μετελθεῖν
[6, 494]   τὰ τῶν Ελλήνων καὶ τὰ  τῶν   βαρβάρων ἱκανὸν ἔσεσθαι (πράττειν, καὶ
[6, 511]   δὲ καλεῖν μοι δοκεῖς τὴν  τῶν   γεωμετρικῶν τε καὶ τὴν τῶν
[6, 502]   διελθεῖν. (καὶ τὰ μὲν δὴ  τῶν   γυναικῶν τε καὶ παίδων πεπέρανται,
[6, 502]   σοφόν μοι ἐγένετο τήν τε  τῶν   γυναικῶν τῆς κτήσεως δυσχέρειαν ἐν
[6, 504]   ὅτι ἀκριβέστατα καὶ καθαρώτατα ἕξει,  τῶν   δὲ μεγίστων μὴ μεγίστας ἀξιοῦν
[6, 496]   καὶ εὖ τεθραμμένον ἦθος, ἀπορίᾳ  τῶν   διαφθερούντων κατὰ φύσιν μεῖναν ἐπ’
[6, 493]   μηδὲν εἰδὼς τῇ ἀληθείᾳ τούτων  τῶν   δογμάτων τε καὶ ἐπιθυμιῶν ὅτι
[6, 495]   προσχημάτων μεστήν, ὥσπερ οἱ ἐκ  τῶν   εἱργμῶν εἰς τὰ ἱερὰ ἀποδιδράσκοντες,
[6, 511]   ἁψάμενος αὐτῆς, πάλιν αὖ ἐχόμενος  τῶν   ἐκείνης ἐχομένων, οὕτως ἐπὶ τελευτὴν
[6, 494]   ἀμηχάνου ἐλπίδος, ἡγούμενον καὶ τὰ  τῶν   Ελλήνων καὶ τὰ τῶν βαρβάρων
[6, 496]   πού τινι ἄλλῳ οὐδενὶ  τῶν   ἔμπροσθεν γέγονεν. καὶ τούτων δὴ
[6, 494]   τέλος ἐλθεῖν; ἐννόει δ’ (ἐκ  τῶν   ἔμπροσθεν. ὡμολόγηται γὰρ δὴ ἡμῖν
[6, 508]   εἶναι. Τίνα οὖν ἔχεις αἰτιάσασθαι  τῶν   ἐν οὐρανῷ θεῶν τούτου κύριον,
[6, 489]   καὶ ἄχρηστόν σφισι καλεῖσθαι ὑπὸ  τῶν   ἐν ταῖς οὕτω κατεσκευασμέναις ναυσὶ
[6, 489]   ἄχρηστοι τοῖς πολλοῖς οἱ ἐπιεικέστατοι  τῶν   ἐν φιλοσοφίᾳ· τῆς μέντοι ἀχρηστίας
[6, 488]   οὕτω γὰρ χαλεπὸν τὸ πάθος  τῶν   ἐπιεικεστάτων, πρὸς τὰς πόλεις
[6, 489]   γάρ; Ναί. Οὐκοῦν τῆς μὲν  τῶν   ἐπιεικῶν ἀχρηστίας τὴν αἰτίαν διεληλύθαμεν;
[6, 497]   τά τε τῶν φύσεων καὶ  τῶν   ἐπιτηδευμάτων. δῆλος δὴ οὖν εἶ
[6, 501]   συμμειγνύντες τε καὶ κεραννύντες ἐκ  τῶν   ἐπιτηδευμάτων τὸ ἀνδρείκελον, ἀπ’ ἐκείνου
[6, 505]   μή τι ἐλάττονος πλάνης ἔμπλεῳ  τῶν   ἑτέρων; οὐ καὶ οὗτοι
[6, 491]   φυτοῦ, εἴτε ἐγγείων εἴτε  τῶν   ζῴων, ἴσμεν ὅτι τὸ μὴ
[6, 497]   τε μᾶλλον αὐξήσεται καὶ μετὰ  τῶν   ἰδίων τὰ κοινὰ σώσει. Τὸ
[6, 494]   Ανάγκη. Καὶ ὑπὸ τούτων δὴ  τῶν   ἰδιωτῶν, ὅσοι προσομιλοῦντες ὄχλῳ ἀρέσκειν
[6, 489]   λέγειν ὡς παμπόνηροι οἱ πλεῖστοι  τῶν   ἰόντων ἐπ’ αὐτήν, οἱ δὲ
[6, 496]   ἔφην ἐγώ, Αδείμαντε, λείπεται  τῶν   (κατ’ ἀξίαν ὁμιλούντων φιλοσοφίᾳ,
[6, 511]   δὲ χρωμένην αὐτοῖς τοῖς ὑπὸ  τῶν   κάτω ἀπεικασθεῖσιν καὶ ἐκείνοις πρὸς
[6, 492]   πολλῷ θορύβῳ τὰ μὲν ψέγωσι  τῶν   λεγομένων πραττομένων, τὰ δὲ
[6, 494]   εὖ πεφυκέναι καὶ τὸ συγγενὲς  (τῶν   λόγων εἰσαισθάνηταί τέ πῃ καὶ
[6, 487]   ἁθροισθέντων τῶν σμικρῶν ἐπὶ τελευτῆς  τῶν   λόγων μέγα τὸ σφάλμα καὶ
[6, 504]   περίοδος, ἣν περιελθόντι καταφανῆ γίγνοιτο,  τῶν   μέντοι ἔμπροσθεν προειρημένων ἑπομένας ἀποδείξεις
[6, 493]   τόδε δοξάτω. Τὸ ποῖον; Εκαστος  τῶν   μισθαρνούντων ἰδιωτῶν, οὓς δὴ οὗτοι
[6, 499]   τῇ πόλει κατηκόῳ γενέσθαι,  τῶν   νῦν ἐν δυναστείαις βασιλείαις
[6, 497]   καὶ ἐπαιτιῶμαι, μηδεμίαν ἀξίαν εἶναι  τῶν   νῦν κατάστασιν πόλεως φιλοσόφου φύσεως·
[6, 497]   ἀλλὰ τὴν προσήκουσαν αὐτῇ τίνα  τῶν   νῦν λέγεις πολιτειῶν; (Οὐδ’ ἡντινοῦν,
[6, 496]   ἔμπροσθεν γέγονεν. καὶ τούτων δὴ  τῶν   ὀλίγων οἱ γενόμενοι καὶ γευσάμενοι
[6, 491]   οἴει; Σφόδρα γε. Τούτων δὴ  τῶν   ὀλίγων σκόπει ὡς πολλοὶ ὄλεθροι
[6, 485]   τὸ συγγενές τε καὶ οἰκεῖον  τῶν   παιδικῶν ἀγαπᾶν. Ορθῶς, ἔφη. Η
[6, 502]   δὲ ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ  τῶν   πάντων οὐδέποτε οὐδ’ ἂν εἷς
[6, 510]   ἐξ ὑποθέσεως ἰοῦσα καὶ ἄνευ  τῶν   περὶ ἐκεῖνο εἰκόνων, αὐτοῖς εἴδεσι
[6, 508]   οὖν. Αλλ’ ἡλιοειδέστατόν γε οἶμαι  τῶν   περὶ τὰς αἰσθήσεις ὀργάνων. Πολύ
[6, 487]   πρώτοις ἀναφαίνεσθαι, καὶ ὥσπερ ὑπὸ  τῶν   πεττεύειν δεινῶν οἱ μὴ τελευτῶντες
[6, 489]   οὐδὲ τοὺς σοφοὺς ἐπὶ τὰς  τῶν   πλουσίων θύρας ἰέναι, ἀλλ’
[6, 496]   ὡς ἔπος εἰπεῖν περὶ τὰ  τῶν   πόλεων πράττει οὐδ’ ἔστι (σύμμαχος
[6, 496]   τοῦ σώματος νοσοτροφία ἀπείργουσα αὐτὸν  τῶν   πολιτικῶν κατέχει. τὸ δ’ ἡμέτερον
[6, 496]   καὶ μακάριον τὸ κτῆμα, καὶ  τῶν   πολλῶν αὖ ἱκανῶς ἰδόντες τὴν
[6, 493]   ἄλλα παιδεύειν ταῦτα τὰ  τῶν   πολλῶν δόγματα, δοξάζουσιν ὅταν
[6, 493]   τούτου δοκεῖ διαφέρειν τὴν  τῶν   πολλῶν καὶ (παντοδαπῶν συνιόντων ὀργὴν
[6, 499]   δ’ ἐγώ, μὴ πάνυ οὕτω  τῶν   πολλῶν (κατηγόρει. ἀλλοίαν τοι δόξαν
[6, 489]   διεληλύθαμεν; Καὶ μάλα. Τῆς δὲ  τῶν   πολλῶν πονηρίας τὴν ἀνάγκην βούλει
[6, 491]   ἐρρωμενέστερον ᾖ, τοσούτῳ πλειόνων ἐνδεῖ  τῶν   πρεπόντων· ἀγαθῷ γάρ που κακὸν
[6, 501]   Τί δέ; τὴν τοιαύτην τυχοῦσαν  τῶν   προσηκόντων ἐπιτηδευμάτων οὐκ ἀγαθὴν τελέως
[6, 487]   τὸ ἐρώτημα σμικρὸν παραγόμενοι, ἁθροισθέντων  τῶν   σμικρῶν ἐπὶ τελευτῆς τῶν λόγων
[6, 489]   εὐδοκιμεῖν τὸ βέλτιστον ἐπιτήδευμα ὑπὸ  τῶν   τἀναντία ἐπιτηδευόντων· (πολὺ δὲ μεγίστη
[6, 498]   μειρακιώδη παιδείαν καὶ φιλοσοφίαν μεταχειρίζεσθαι,  τῶν   τε σωμάτων, ἐν βλαστάνει
[6, 495]   ἀποδιδράσκοντες, ἅσμενοι καὶ οὗτοι ἐκ  τῶν   τεχνῶν ἐκπηδῶσιν εἰς τὴν φιλοσοφίαν,
[6, 511]   νοητοῦ θεωρούμενον τὸ ὑπὸ  τῶν   τεχνῶν καλουμένων, αἷς αἱ ὑποθέσεις
[6, 495]   μὲν τὰς φύσεις, ὑπὸ δὲ  τῶν   τεχνῶν τε καὶ δημιουργιῶν ὥσπερ
[6, 488]   ἄστρων καὶ πνευμάτων καὶ πάντων  τῶν   τῇ τέχνῃ προσηκόντων, εἰ μέλλει
[6, 504]   φίλε, ἦν δ’ ἐγώ, μέτρον  τῶν   τοιούτων ἀπολεῖπον καὶ ὁτιοῦν τοῦ
[6, 511]   τῶν γεωμετρικῶν τε καὶ τὴν  τῶν   τοιούτων ἕξιν ἀλλ’ οὐ νοῦν,
[6, 511]   ἀρχὴν ἰοῦσαν, ὡς οὐ δυναμένην  τῶν   ὑποθέσεων ἀνωτέρω ἐκβαίνειν, εἰκόσι δὲ
[6, 485]   τούτους. Πῶς; Τοῦτο μὲν δὴ  τῶν   φιλοσόφων φύσεων πέρι ὡμολογήσθω (ἡμῖν
[6, 485]   ἐν τοῖς πρόσθεν περί τε  τῶν   φιλοτίμων καὶ ἐρωτικῶν διήλθομεν. Ορθῶς,
[6, 497]   δὲ ἄλλα ἀνθρώπινα, τά τε  τῶν   φύσεων καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων. δῆλος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006