Alphabétiquement     [«   »]
καθορῶντες 1
καί 4
καὶ 469
Καὶ 41
καίπερ 1
καίτοι 1
κακὰ 2
Fréquences     [«    »]
38 οἱ
40 περὶ
38 τῆς
41 Καὶ
42 γὰρ
42 εἶναι
43 τῷ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

Καὶ


Livre, Chap.
[6, 507]   διορίζομεν τῷ λόγῳ. Φαμὲν γάρ.  Καὶ   αὐτὸ δὴ καλὸν καὶ αὐτὸ
[6, 506]   καὶ περὶ τοῦ ἀγαθοῦ διέλθῃς.  Καὶ   γὰρ ἐμοί, ἦν δ’ ἐγώ,
[6, 495]   πολλοὶ πολλῶν κακῶν ἄξιοί εἰσιν.  Καὶ   γὰρ οὖν, ἔφη, τά γε
[6, 490]   καὶ σωφροσύνην ἕπεσθαι. Ορθῶς, ἔφη.  Καὶ   δὴ τὸν ἄλλον τῆς φιλοσόφου
[6, 487]   πάσχοντας, ἀχρήστους ταῖς πόλεσι γιγνομένους.  Καὶ   ἐγὼ ἀκούσας, Οἴει οὖν, εἶπον,
[6, 500]   πλήθει, χαλεπὴν οὕτω φύσιν γίγνεσθαι.  Καὶ   ἐγὼ ἀμέλει, ἔφη, συνοίομαι. (Οὐκοῦν
[6, 499]   δὲ καὶ παρ’ ἡμῶν ὁμολογεῖται.  Καὶ   ἐμοί, ἔφη, οὕτω δοκεῖ. Τοῖς
[6, 489]   ἔοικεν, ἀλλὰ μανθάνειν λέγω.  Καὶ   μάλ’ ἔφη. Πρῶτον μὲν τοίνυν
[6, 504]   καὶ οὐδὲν δεῖν περαιτέρω ζητεῖν.  Καὶ   μάλ’ ἔφη, συχνοὶ πάσχουσιν αὐτὸ
[6, 494]   φρονήματος κενοῦ ἄνευ νοῦ ἐμπιμπλάμενον;  Καὶ   μάλ’ ἔφη. Τῷ δὴ οὕτω
[6, 504]   ἀξιοῦν εἶναι καὶ τὰς ἀκριβείας;  Καὶ   μάλα, ἔφη, (ἄξιον τὸ διανόημα)
[6, 490]   τοῖς νῦν δοκουμένοις περὶ αὐτοῦ;  Καὶ   μάλα, ἔφη. Αρ’ οὖν δὴ
[6, 505]   τελευτῶντες τὴν τοῦ ἀγαθοῦ φάναι.  Καὶ   μάλα, ἔφη, γελοίως. (Πῶς γὰρ
[6, 495]   βαναυσίας τυγχάνουσιν— οὐκ ἀνάγκη;  Καὶ   μάλα, ἔφη. Δοκεῖς οὖν τι,
[6, 505]   δόξαν ἐνταῦθα ἤδη πᾶς ἀτιμάζει;  Καὶ   μάλα, ἔφη. Ο δὴ διώκει
[6, 489]   ταῖς οὕτω κατεσκευασμέναις ναυσὶ πλωτήρων;  Καὶ   μάλα, ἔφη Αδείμαντος. Οὐ
[6, 508]   ὥσπερ οὐκ ἐνούσης καθαρᾶς ὄψεως;  Καὶ   μάλα, ἔφη. (Οταν δέ γ’
[6, 492]   καὶ χρήμασι καὶ θανάτοις κολάζουσι;  Καὶ   μάλα, ἔφη, σφόδρα. Τίνα οὖν
[6, 489]   ἐπιεικῶν ἀχρηστίας τὴν αἰτίαν διεληλύθαμεν;  Καὶ   μάλα. Τῆς δὲ τῶν πολλῶν
[6, 504]   δικαιοσύνης τε καὶ ὧν διήλθομεν;  Καὶ   μεῖζον, ἦν δ’ ἐγώ, καὶ
[6, 509]   ἐμοὶ δοκοῦντα περὶ αὐτοῦ λέγειν.  Καὶ   μηδαμῶς γ’ ἔφη, παύσῃ, εἰ
[6, 485]   ὑπὸ γενέσεως καὶ φθορᾶς. Ωμολογήσθω.  Καὶ   μήν, ἦν δ’ ἐγώ, καὶ
[6, 492]   δ’ ὅς, Σώκρατες, ἀνάγκη.  Καὶ   μήν, ἦν δ’ ἐγώ, οὔπω
[6, 502]   οἶμαι ἔγωγε, δ’ ὅς.  Καὶ   μὴν ὅτι γε βέλτιστα, εἴπερ
[6, 486]   τούτῳ προσήκει σπουδάζειν. Οὕτω.  ~(Καὶ   μήν που καὶ τόδε δεῖ
[6, 487]   μόνοις ἂν τὴν πόλιν ἐπιτρέποις;  (Καὶ   Αδείμαντος, Ω Σώκρατες, ἔφη,
[6, 509]   οὐσίας πρεσβείᾳ καὶ δυνάμει ὑπερέχοντος.  (Καὶ   Γλαύκων μάλα γελοίως, Απολλον,
[6, 501]   παραλαβεῖν καθαρὰν αὐτοὶ ποιῆσαι.  Καὶ   ὀρθῶς γ’ ἔφη. Οὐκοῦν μετὰ
[6, 505]   κομψοτέροις φρόνησις. Πῶς δ’ οὔ;  Καὶ   ὅτι γε, φίλε, οἱ
[6, 489]   (εἰ ἐτιμῶντο. Αλλὰ διδάξω, ἔφη.  Καὶ   ὅτι τοίνυν τἀληθῆ λέγεις, ὡς
[6, 501]   μᾶλλον αὐτὸ νῦν ἀκούοντες πραΰνονται;  Καὶ   πολύ γε, δ’ ὅς,
[6, 502]   εἷς σωθείη, ἔσθ’ ὅστις ἀμφισβητήσειε;  Καὶ   πῶς; Αλλὰ μήν, ἦν δ’
[6, 486]   εἴη ἐπιστήμης μὴ κενὸς εἶναι;  Καὶ   πῶς; Ανόνητα δὴ πονῶν οὐκ
[6, 484]   ὁρῶντα χρὴ φύλακα τηρεῖν ὁτιοῦν;  Καὶ   πῶς, ἔφη, οὐ δῆλον; Η
[6, 485]   σοφίᾳ τι ἀληθείας ἂν εὕροις;  Καὶ   πῶς; δ’ ὅς. Η
[6, 507]   ἔστιν” ἕκαστον προσαγορεύομεν. Εστι ταῦτα.  Καὶ   τὰ μὲν δὴ ὁρᾶσθαί φαμεν,
[6, 501]   τε καὶ θεοείκελον. Ορθῶς, ἔφη.  Καὶ   τὸ μὲν ἂν οἶμαι ἐξαλείφοιεν,
[6, 509]   γένεσιν αὐτὸν ὄντα. Πῶς γάρ;  Καὶ   τοῖς γιγνωσκομένοις τοίνυν μὴ μόνον
[6, 494]   ἐγώ, πλῆθος ἀδύνατον εἶναι. Αδύνατον.  Καὶ   τοὺς φιλοσοφοῦντας ἄρα ἀνάγκη ψέγεσθαι
[6, 486]   ἄδικος γένοιτο; Οὐκ ἔστιν.  Καὶ   τοῦτο δὴ ψυχὴν σκοπῶν φιλόσοφον
[6, 494]   ἀνάγκη ψέγεσθαι ὑπ’ αὐτῶν. Ανάγκη.  Καὶ   ὑπὸ τούτων δὴ τῶν ἰδιωτῶν,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006