Alphabétiquement     [«   »]
ὡρισάμεθα 1
ὡρῶν 1
Ως 2
ὡς 59
ὥς 1
ὡσαύτως 2
ὦσιν 1
Fréquences     [«    »]
50 οὐ
54 οὐκ
55 οὖν
59 ὡς
60 δὴ
62 ἐγώ
64 ἦν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

ὡς


Livre, Chap.
[6, 489]   ἀχρήστους λεγομένους καὶ μετεωρολέσχας τοῖς  ὡς   ἀληθῶς κυβερνήταις. Ορθότατα, ἔφη. Εκ
[6, 488]   περὶ τὰς ναῦς γιγνομένων τὸν  ὡς   ἀληθῶς κυβερνητικὸν οὐχ ἡγῇ ἂν
[6, 500]   Αδείμαντε, σχολὴ τῷ γε  ὡς   ἀληθῶς πρὸς τοῖς οὖσι τὴν
[6, 496]   τε καὶ δόξας; ἆρ’ οὐχ  ὡς   ἀληθῶς προσήκοντα ἀκοῦσαι σοφίσματα, καὶ
[6, 499]   γὰρ ἂν ἡμεῖς δικαίως καταγελῴμεθα,  ὡς   ἄλλως εὐχαῖς ὅμοια λέγοντες.
[6, 499]   δὲ πότερα γενέσθαι ἀμφότερα  ὡς   ἄρα ἐστὶν ἀδύνατον, ἐγὼ μὲν
[6, 495]   ἐγώ, ὅτι οὐ κακῶς ἐλέγομεν  ὡς   ἄρα καὶ αὐτὰ τὰ τῆς
[6, 505]   γὰρ αὐτό φασιν εἶναι ἀγαθοῦ,  ὡς   αὖ συνιέντων ἡμῶν ὅτι λέγουσιν,
[6, 489]   Καὶ ὅτι τοίνυν τἀληθῆ λέγεις,  ὡς   ἄχρηστοι τοῖς πολλοῖς οἱ ἐπιεικέστατοι
[6, 488]   τὸν δὲ μὴ τοιοῦτον ψέγοντας  ὡς   ἄχρηστον, τοῦ δὲ ἀληθινοῦ κυβερνήτου
[6, 499]   τούτου ἕτοιμοι τῷ λόγῳ διαμάχεσθαι,  ὡς   γέγονεν εἰρημένη πολιτεία καὶ
[6, 508]   δ’ ἐπιστήμης οὖσαν καὶ ἀληθείας,  ὡς   γιγνωσκομένης μὲν διανοοῦ, οὕτω δὲ
[6, 488]   εἰκόνος, ἵν’ ἔτι μᾶλλον ἴδῃς  ὡς   γλίσχρως εἰκάζω. οὕτω γὰρ χαλεπὸν
[6, 502]   χαλεπὸν σωθῆναι, καὶ ἡμεῖς (συγχωροῦμεν·  ὡς   δὲ ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ
[6, 493]   ταῦτα ἂν οὗτοι ἐπαινῶσιν·  ὡς   δὲ καὶ ἀγαθὰ καὶ καλὰ
[6, 488]   εἶναι, ἀλλὰ καὶ τὸν λέγοντα  ὡς   διδακτὸν ἑτοίμους κατατέμνειν, αὐτοὺς δὲ
[6, 505]   Τί δέ; τόδε οὐ φανερόν,  ὡς   δίκαια μὲν καὶ καλὰ πολλοὶ
[6, 490]   φύσεως δεῖ θεάσασθαι τὰς φθοράς,  ὡς   διόλλυται ἐν πολλοῖς, σμικρὸν δέ
[6, 502]   δυνατά, ἱκανῶς ἐν τοῖς ἔμπροσθεν,  ὡς   ἐγᾦμαι, διήλθομεν. Ικανῶς γάρ. Νῦν
[6, 486]   (Οὐ μὴν οὐδὲ τόδε παραλείψεις,  ὡς   ἐγᾦμαι. Τὸ ποῖον; Εὐμαθὴς
[6, 505]   ἴσμεν τὸ ἀγαθὸν λέγουσι πάλιν  ὡς   εἰδόσιν; φρόνησιν γὰρ αὐτό φασιν
[6, 506]   ὧν τις μὴ οἶδεν λέγειν  ὡς   εἰδότα; Οὐδαμῶς γ’ ἔφη, ὡς
[6, 506]   ὡς εἰδότα; Οὐδαμῶς γ’ ἔφη,  ὡς   εἰδότα, ὡς μέντοι οἰόμενον ταῦθ’
[6, 510]   καθ’ ἑκάστην μέθοδον, ταῦτα μὲν  ὡς   εἰδότες, ποιησάμενοι ὑποθέσεις αὐτά, οὐδένα
[6, 510]   ὕδασιν εἰκόνες εἰσίν, τούτοις μὲν  ὡς   εἰκόσιν αὖ χρώμενοι, ~ζητοῦντες (δὲ
[6, 510]   μὲν αὐτοῦ τοῖς τότε μιμηθεῖσιν  ὡς   εἰκόσιν χρωμένη ψυχὴ ζητεῖν ἀναγκάζεται
[6, 503]   Εἰρήσθω γάρ, ἔφη. Νόησον δὴ  ὡς   εἰκότως ὀλίγοι ἔσονταί σοι· ἣν
[6, 504]   τὰ τότε τῆς μὲν ἀκριβείας,  ὡς   ἐμοὶ ἐφαίνετο, ἐλλιπῆ, εἰ δὲ
[6, 511]   ἀπεικασθεῖσιν καὶ ἐκείνοις πρὸς ἐκεῖνα  ὡς   ἐναργέσι δεδοξασμένοις τε καὶ τετιμημένοις.
[6, 486]   καὶ ἀνελευθέρῳ φύσει φιλοσοφίας ἀληθινῆς,  ὡς   ἔοικεν, οὐκ ἂν μετείη. Οὔ
[6, 502]   διήλθομεν. Ικανῶς γάρ. Νῦν δή,  ὡς   ἔοικεν, συμβαίνει ἡμῖν περὶ τῆς
[6, 502]   τὴν τῶν ἀρχόντων κατάστασιν, εἰδότι  ὡς   ἐπίφθονός τε καὶ χαλεπὴ γίγνεσθαι
[6, 496]   καὶ ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν ὑγιὲς  ὡς   ἔπος εἰπεῖν περὶ τὰ τῶν
[6, 496]   ὀλίγων οἱ γενόμενοι καὶ γευσάμενοι  ὡς   ἡδὺ καὶ μακάριον τὸ κτῆμα,
[6, 495]   ἐπιτήδευμα, ὀλίγης καὶ ἄλλως γιγνομένης,  ὡς   ἡμεῖς φαμεν. καὶ ἐκ τούτων
[6, 511]   ἔφη, καὶ συγχωρῶ καὶ τάττω  ὡς   λέγεις.
[6, 502]   ἀνάγκη διαφθαρῆναι, ἔχει τις λέγειν;  ὡς   μὲν γὰρ χαλεπὸν σωθῆναι, καὶ
[6, 504]   ποῖον δή; (Ελέγομέν που ὅτι  ὡς   μὲν δυνατὸν ἦν κάλλιστα αὐτὰ
[6, 506]   Οὐδαμῶς γ’ ἔφη, ὡς εἰδότα,  ὡς   μέντοι οἰόμενον ταῦθ’ οἴεται
[6, 511]   τοιούτων ἕξιν ἀλλ’ οὐ νοῦν,  ὡς   μεταξύ τι δόξης τε καὶ
[6, 507]   αὖ κατ’ ἰδέαν μίαν ἑκάστου  ὡς   μιᾶς οὔσης τιθέντες, ἔστιν”
[6, 495]   δὲ λελουμένου, νεουογὸν ἱμάτιον ἔχοντος,  ὡς   νυμφίου παρεσκευασμένου, διὰ πενίαν καὶ
[6, 495]   σὺ φῂς ὀνειδίζειν τοὺς ὀνειδίζοντας,  ὡς   οἱ συνόντες αὐτῇ οἱ μὲν
[6, 484]   ἀεὶ ἀναφέροντές τε (καὶ θεώμενοι  ὡς   οἷόν τε ἀκριβέστατα, οὕτω δὴ
[6, 511]   αὐτοῦ, οὐκ ἐπ’ ἀρχὴν ἰοῦσαν,  ὡς   οὐ δυναμένην τῶν ὑποθέσεων ἀνωτέρω
[6, 500]   φιλοσόφοις καὶ ἀπιστήσουσιν ἡμῖν λέγουσιν  ὡς   οὐκ ἄν ποτε ἄλλως εὐδαιμονήσειε
[6, 502]   τοῦδε δὲ πέρι τις ἀμφισβητήσει,  ὡς   οὐκ ἂν τύχοιεν γενόμενοι βασιλέων
[6, 489]   τὸν ἐγκαλοῦντα τῇ φιλοσοφίᾳ λέγειν  ὡς   παμπόνηροι οἱ πλεῖστοι τῶν ἰόντων
[6, 510]   ἔτι ἀξιοῦσι περὶ αὐτῶν διδόναι  (ὡς   παντὶ φανερῶν, ἐκ τούτων δ’
[6, 506]   ᾔσθησαι τὰς ἄνευ ἐπιστήμης δόξας,  ὡς   πᾶσαι αἰσχραί; ὧν αἱ βέλτισται
[6, 503]   εὐμετάβολα, οἷς (ἄν τις μᾶλλον  ὡς   πιστοῖς χρήσαιτο, καὶ ἐν τῷ
[6, 507]   οὕτω περὶ πάντων τότε  ὡς   πολλὰ ἐτίθεμεν, πάλιν αὖ κατ’
[6, 502]   εἷς, ἔφη. Τοιούτους δὲ γενομένους  ὡς   πολλὴ ἀνάγκη διαφθαρῆναι, ἔχει τις
[6, 491]   Τούτων δὴ τῶν ὀλίγων σκόπει  ὡς   πολλοὶ ὄλεθροι καὶ μεγάλοι. Τίνες
[6, 497]   εἴσῃ. σκόπει δὲ καὶ νῦν  ὡς   προθύμως καὶ παρακινδυνευτικῶς μέλλω λέγειν,
[6, 493]   τριβῇ σοφίαν τε καλέσειεν καὶ  ὡς   τέχνην συστησάμενος ἐπὶ διδασκαλίαν τρέποιτο,
[6, 510]   διῃρῆσθαι ἀληθείᾳ τε καὶ μή,  ὡς   τὸ δοξαστὸν πρὸς τὸ γνωστόν,
[6, 488]   πίνοντάς τε καὶ εὐωχουμένους πλεῖν  ὡς   τὸ εἰκὸς τοὺς τοιούτους, πρὸς
[6, 501]   διατεταμένους ἐφ’ ἡμᾶς ἔφησθα ἰέναι,  ὡς   τοιοῦτός ἐστι πολιτειῶν ζωγράφος ὃν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006