HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
βραχύ 1
γ 14
γαμεῖν 1
γάρ 29
γὰρ 42
γέ 2
γε 46

Fréquences [« »]
28 νῦν
28 οὕτω
28 ὥσπερ
29 γάρ
29 τὰς
29 ταῦτα
31 ἀλλ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

γάρ

Livre, Chap.

[6, 490]   αὐτῇ χορὸν κακῶν ἀκολουθῆσαι. Πῶς γάρ; Αλλ’ ὑγιές τε καὶ δίκαιον

[6, 495]   πᾶσα ἡ τοιαύτη παρασκευή; Οὐ γάρ, ἀλλ’ ὀρθῶς, ἔφη, ἐλέχθη. Οὗτος

[6, 497]   ἔχων τοὺς νόμους ἐτίθεις. Ερρήθη γάρ, ἔφη. Αλλ’ οὐχ ἱκανῶς, εἶπον,

[6, 502]   ἐπιτελέσαι τὰ νῦν ἀπιστούμενα. Ικανὸς γάρ, ἔφη. Αρχοντος γάρ που, ἦν

[6, 484]   ἀνεφάνησαν οἵ εἰσιν ἑκάτεροι. Ισως γάρ, ἔφη, διὰ βραχέος οὐ ῥᾴδιον.

[6, 506]   αὐτὰ πρότερον γνώσεσθαι ἱκανῶς. Καλῶς γάρ, ἔφη, μαντεύῃ. Οὐκοῦν ἡμῖν ἡ

[6, 503]   φύλακας φιλοσόφους δεῖ καθιστάναι. Εἰρήσθω γάρ, ἔφη. Νόησον δὴ ὡς εἰκότως

[6, 509]   δυνατόν, ἑκὼν οὐκ ἀπολείψω. Μὴ γάρ, ἔφη. (Νόησον τοίνυν, ἦν δ’

[6, 502]   οὐ μέντοι ἀδύνατά γε. Συμβαίνει γάρ, ἔφη. Οὐκοῦν ἐπειδὴ τοῦτο μόγις

[6, 503]   ἔφη, λέγεις· μέμνημαι γάρ. Οκνος γάρ, ἔφην, ὦ φίλε, ἐγώ, εἰπεῖν

[6, 509]   Απολλον, ἔφη, δαιμονίας ὑπερβολῆς. Σὺ γάρ, ἦν δ’ ἐγώ, αἴτιος, ἀναγκάζων

[6, 492]   οὐδένα, ἦ δ’ ὅς. Οὐ γάρ, ἦν δ’ ἐγώ, ἀλλὰ καὶ

[6, 507]   καὶ διορίζομεν τῷ λόγῳ. Φαμὲν γάρ. Καὶ αὐτὸ δὴ καλὸν καὶ

[6, 509]   οὐ γένεσιν αὐτὸν ὄντα. Πῶς γάρ; Καὶ τοῖς γιγνωσκομένοις τοίνυν μὴ

[6, 511]   ἔφη, ἱκανῶς μὲν οὔ— δοκεῖς γάρ μοι συχνὸν ἔργον λέγειν— ὅτι

[6, 506]   ἐάσωμεν τὸ νῦν εἶναι— πλέον γάρ μοι φαίνεται ἢ κατὰ τὴν

[6, 489]   συνεχώρησα ἀληθῆ σε λέγειν. ἦ γάρ; Ναί. Οὐκοῦν τῆς μὲν τῶν

[6, 502]   ἔμπροσθεν, ὡς ἐγᾦμαι, διήλθομεν. Ικανῶς γάρ. Νῦν δή, ὡς ἔοικεν, συμβαίνει

[6, 503]   παρόν. Αληθέστατα, ἔφη, λέγεις· μέμνημαι γάρ. Οκνος γάρ, ἔφην, ὦ φίλε,

[6, 502]   ἀπιστούμενα. Ικανὸς γάρ, ἔφη. Αρχοντος γάρ που, ἦν δ’ ἐγώ, τιθέντος

[6, 491]   πλειόνων ἐνδεῖ τῶν πρεπόντων· ἀγαθῷ γάρ που κακὸν ἐναντιώτερον ἢ τῷ

[6, 490]   ἐξ ἀρχῆς ἀναγκάζοντα τάττειν; μέμνησαι γάρ που ὅτι συνέβη προσῆκον τούτοις

[6, 486]   σε λάθῃ μετέχουσα ἀνελευθερίας· ἐναντιώτατον γάρ που σμικρολογία ψυχῇ μελλούσῃ τοῦ

[6, 496]   λέγειν, τὸ δαιμόνιον σημεῖον· ἢ γάρ πού τινι ἄλλῳ ἢ οὐδενὶ

[6, 500]   ποιοῦντας; Πολύ γ’ ἔφη. Οὐδὲ γάρ που, ὦ Αδείμαντε, σχολὴ τῷ

[6, 510]   γὰρ τούτων προειρημένων μαθήσῃ. οἶμαι γάρ σε εἰδέναι ὅτι οἱ περὶ

[6, 500]   καὶ πρᾷον ὄντα; ἐγὼ μὲν γάρ σε προφθάσας λέγω ὅτι ἐν

[6, 505]   εἶναι καὶ κακὰ ταὐτά. ἦ γάρ; (Τί μήν; Οὐκοῦν ὅτι μὲν

[6, 508]   αὖ νοῦν οὐκ ἔχοντι. Εοικε γάρ. (Τοῦτο τοίνυν τὸ τὴν ἀλήθειαν

Livre, Chap.
[6, 490]	αὐτῇ χορὸν κακῶν ἀκολουθῆσαι. Πῶς	γάρ;	Αλλ’ ὑγιές τε καὶ δίκαιον
[6, 495]	πᾶσα ἡ τοιαύτη παρασκευή; Οὐ	γάρ,	ἀλλ’ ὀρθῶς, ἔφη, ἐλέχθη. Οὗτος
[6, 497]	ἔχων τοὺς νόμους ἐτίθεις. Ερρήθη	γάρ,	ἔφη. Αλλ’ οὐχ ἱκανῶς, εἶπον,
[6, 502]	ἐπιτελέσαι τὰ νῦν ἀπιστούμενα. Ικανὸς	γάρ,	ἔφη. Αρχοντος γάρ που, ἦν
[6, 484]	ἀνεφάνησαν οἵ εἰσιν ἑκάτεροι. Ισως	γάρ,	ἔφη, διὰ βραχέος οὐ ῥᾴδιον.
[6, 506]	αὐτὰ πρότερον γνώσεσθαι ἱκανῶς. Καλῶς	γάρ,	ἔφη, μαντεύῃ. Οὐκοῦν ἡμῖν ἡ
[6, 503]	φύλακας φιλοσόφους δεῖ καθιστάναι. Εἰρήσθω	γάρ,	ἔφη. Νόησον δὴ ὡς εἰκότως
[6, 509]	δυνατόν, ἑκὼν οὐκ ἀπολείψω. Μὴ	γάρ,	ἔφη. (Νόησον τοίνυν, ἦν δ’
[6, 502]	οὐ μέντοι ἀδύνατά γε. Συμβαίνει	γάρ,	ἔφη. Οὐκοῦν ἐπειδὴ τοῦτο μόγις
[6, 503]	ἔφη, λέγεις· μέμνημαι γάρ. Οκνος	γάρ,	ἔφην, ὦ φίλε, ἐγώ, εἰπεῖν
[6, 509]	Απολλον, ἔφη, δαιμονίας ὑπερβολῆς. Σὺ	γάρ,	ἦν δ’ ἐγώ, αἴτιος, ἀναγκάζων
[6, 492]	οὐδένα, ἦ δ’ ὅς. Οὐ	γάρ,	ἦν δ’ ἐγώ, ἀλλὰ καὶ
[6, 507]	καὶ διορίζομεν τῷ λόγῳ. Φαμὲν	γάρ.	Καὶ αὐτὸ δὴ καλὸν καὶ
[6, 509]	οὐ γένεσιν αὐτὸν ὄντα. Πῶς	γάρ;	Καὶ τοῖς γιγνωσκομένοις τοίνυν μὴ
[6, 511]	ἔφη, ἱκανῶς μὲν οὔ— δοκεῖς	γάρ	μοι συχνὸν ἔργον λέγειν— ὅτι
[6, 506]	ἐάσωμεν τὸ νῦν εἶναι— πλέον	γάρ	μοι φαίνεται ἢ κατὰ τὴν
[6, 489]	συνεχώρησα ἀληθῆ σε λέγειν. ἦ	γάρ;	Ναί. Οὐκοῦν τῆς μὲν τῶν
[6, 502]	ἔμπροσθεν, ὡς ἐγᾦμαι, διήλθομεν. Ικανῶς	γάρ.	Νῦν δή, ὡς ἔοικεν, συμβαίνει
[6, 503]	παρόν. Αληθέστατα, ἔφη, λέγεις· μέμνημαι	γάρ.	Οκνος γάρ, ἔφην, ὦ φίλε,
[6, 502]	ἀπιστούμενα. Ικανὸς γάρ, ἔφη. Αρχοντος	γάρ	που, ἦν δ’ ἐγώ, τιθέντος
[6, 491]	πλειόνων ἐνδεῖ τῶν πρεπόντων· ἀγαθῷ	γάρ	που κακὸν ἐναντιώτερον ἢ τῷ
[6, 490]	ἐξ ἀρχῆς ἀναγκάζοντα τάττειν; μέμνησαι	γάρ	που ὅτι συνέβη προσῆκον τούτοις
[6, 486]	σε λάθῃ μετέχουσα ἀνελευθερίας· ἐναντιώτατον	γάρ	που σμικρολογία ψυχῇ μελλούσῃ τοῦ
[6, 496]	λέγειν, τὸ δαιμόνιον σημεῖον· ἢ	γάρ	πού τινι ἄλλῳ ἢ οὐδενὶ
[6, 500]	ποιοῦντας; Πολύ γ’ ἔφη. Οὐδὲ	γάρ	που, ὦ Αδείμαντε, σχολὴ τῷ
[6, 510]	γὰρ τούτων προειρημένων μαθήσῃ. οἶμαι	γάρ	σε εἰδέναι ὅτι οἱ περὶ
[6, 500]	καὶ πρᾷον ὄντα; ἐγὼ μὲν	γάρ	σε προφθάσας λέγω ὅτι ἐν
[6, 505]	εἶναι καὶ κακὰ ταὐτά. ἦ	γάρ;	(Τί μήν; Οὐκοῦν ὅτι μὲν
[6, 508]	αὖ νοῦν οὐκ ἔχοντι. Εοικε	γάρ.	(Τοῦτο τοίνυν τὸ τὴν ἀλήθειαν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/03/2006