Alphabétiquement     [«   »]
ἀληθινοὺς 1
ἀληθῶς 8
Αλλ 13
ἀλλ 31
Αλλά 1
Αλλὰ 9
ἀλλὰ 35
Fréquences     [«    »]
29 γάρ
29 τὰς
29 ταῦτα
31 ἀλλ
31 εἰ
33 τὸν
34 εἰς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

ἀλλ


Livre, Chap.
[6, 485]   σώματος ἐκλείποιεν, εἰ μὴ πεπλασμένως  ἀλλ’   (ἀληθῶς φιλόσοφός τις εἴη. Μεγάλη
[6, 505]   οὐκ ἔχουσι δεῖξαι ἥτις φρόνησις,  ἀλλ’   ἀναγκάζονται τελευτῶντες τὴν τοῦ ἀγαθοῦ
[6, 497]   ἔφη· οὐ γὰρ τοῦτο ἔμελλον,  ἀλλ’   εἰ αὑτὴ ἣν ἡμεῖς διεληλύθαμεν
[6, 511]   καταβαίνῃ, (αἰσθητῷ παντάπασιν οὐδενὶ προσχρώμενος,  ἀλλ’   εἴδεσιν αὐτοῖς δι’ αὐτῶν εἰς
[6, 497]   μὴ βούλεσθαι, ἦν δ’ ἐγώ,  ἀλλ’   εἴπερ, τὸ μὴ δύνασθαι διακωλύσει·
[6, 497]   οὐκ ἴσχειν τὴν αὑτοῦ δύναμιν,  ἀλλ’   εἰς ἀλλότριον ἦθος ἐκπίπτειν· εἰ
[6, 500]   φθόνου τε καὶ δυσμενείας ἐμπίμπλασθαι,  ἀλλ’   εἰς τεταγμένα ἄττα καὶ κατὰ
[6, 510]   ποιοῦνται, οὐ περὶ τούτων διανοούμενοι,  ἀλλ’   ἐκείνων πέρι οἷς ταῦτα ἔοικε,
[6, 487]   τινὸς ἑτέρας, οὐκ ἐν ψήφοις  ἀλλ’   ἐν λόγοις· ἐπεὶ τό γε
[6, 484]   δυνάμενοι ἐφάπτεσθαι, οἱ δὲ μὴ  ἀλλ’   ἐν πολλοῖς καὶ παντοίως ἴσχουσιν
[6, 511]   μὴ ἐπ’ ἀρχὴν (ἀνελθόντες σκοπεῖν  ἀλλ’   ἐξ ὑποθέσεων, νοῦν οὐκ ἴσχειν
[6, 510]   ὑποθέσεων, οὐκ ἐπ’ ἀρχὴν πορευομένη  ἀλλ’   ἐπὶ τελευτήν, τὸ δ’ αὖ
[6, 509]   οὐκ οὐσίας ὄντος τοῦ ἀγαθοῦ,  ἀλλ’   ἔτι ἐπέκεινα τῆς οὐσίας πρεσβείᾳ
[6, 509]   ἡγεῖσθαι ὁπότερον αὐτῶν οὐκ ὀρθόν,  ἀλλ’   ἔτι μειζόνως τιμητέον τὴν τοῦ
[6, 504]   Οὐ γὰρ ταῦτα, ἔφη, μέγιστα,  ἀλλ’   ἔτι τι μεῖζον δικαιοσύνης τε
[6, 490]   τοῖς δοξαζομένοις εἶναι πολλοῖς ἑκάστοις,  ἀλλ’   ἴοι καὶ οὐκ ἀμβλύνοιτο οὐδ’
[6, 489]   τὰς τῶν πλουσίων θύρας ἰέναι,  ἀλλ’   τοῦτο κομψευσάμενος ἐψεύσατο, τὸ
[6, 503]   ἡσυχίας καὶ βεβαιότητος ἐθέλειν ζῆν,  ἀλλ’   οἱ τοιοῦτοι ὑπὸ ὀξύτητος φέρονται
[6, 506]   ἑταῖρε, καὶ μάλα ἀρκέσει·  ἀλλ’   ὅπως μὴ οὐχ οἷός τ’
[6, 495]   τοιαύτη παρασκευή; Οὐ γάρ,  ἀλλ’   ὀρθῶς, ἔφη, ἐλέχθη. Οὗτος δή,
[6, 511]   καὶ τὴν τῶν τοιούτων ἕξιν  ἀλλ’   οὐ νοῦν, ὡς μεταξύ τι
[6, 510]   λόγους ποιούμενοι καὶ διαμέτρου αὐτῆς,  ἀλλ’   οὐ (ταύτης ἣν γράφουσιν, καὶ
[6, 498]   ἄττα ῥήματα ἐξεπίτηδες ἀλλήλοις ὡμοιωμένα,  ἀλλ’   οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ὥσπερ
[6, 492]   ἰδιωτικούς, ὅτι καὶ ἄξιον λόγου,  ἀλλ’   οὐκ αὐτοὺς τοὺς ταῦτα λέγοντας
[6, 491]   τὴν ἄκρατον πονηρίαν ἐκ φαύλης  ἀλλ’   οὐκ ἐκ νεανικῆς φύσεως τροφῇ
[6, 500]   ὅτι ἐν ὀλίγοις τισὶν ἡγοῦμαι,  ἀλλ’   οὐκ ἐν τῷ πλήθει, χαλεπὴν
[6, 509]   σοι σοφίζεσθαι περὶ τὸ ὄνομα.  ἀλλ’   οὖν ἔχεις ταῦτα διττὰ εἴδη,
[6, 501]   ἄν, οὐ πάνυ ῥᾴδιον·  ἀλλ’   οὖν οἶσθ’ ὅτι τούτῳ ἂν
[6, 506]   προθυμούμενος δὲ ἀσχημονῶν γέλωτα ὀφλήσω.  ἀλλ’   μακάριοι, αὐτὸ μὲν τί
[6, 509]   λέγεις. Εὐφήμει, ἦν δ’ ἐγώ·  ἀλλ’   ὧδε μᾶλλον τὴν εἰκόνα αὐτοῦ
[6, 496]   τῷ δικαίῳ βοήθειαν σῴζοιτ’ ἄν,  ἀλλ’   ὥσπερ εἰς θηρία ἄνθρωπος ἐμπεσών,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006