Livre, Chap. |
[6, 503] |
ταὐτόν·
δυσκινήτως
ἔχει
καὶ
δυσμαθῶς
|
ὥσπερ |
ἀπονεναρκωμένα,
καὶ
ὕπνου
τε
καὶ |
[6, 500] |
λέγεις
τοὺς
φιλοσόφους,
~καὶ
διορίζῃ
|
(ὥσπερ |
ἄρτι
τήν
τε
φύσιν
αὐτῶν |
[6, 484] |
ψυχῇ
ἔχοντες
παράδειγμα,
μηδὲ
δυνάμενοι
|
ὥσπερ |
γραφῆς
εἰς
τὸ
ἀληθέστατον
ἀποβλέποντες |
[6, 506] |
ἀποστῇς.
ἀρκέσει
γὰρ
ἡμῖν,
κἂν
|
ὥσπερ |
δικαιοσύνης
πέρι
καὶ
σωφροσύνης
καὶ |
[6, 496] |
δικαίῳ
βοήθειαν
σῴζοιτ’
ἄν,
ἀλλ’
|
ὥσπερ |
εἰς
θηρία
ἄνθρωπος
ἐμπεσών,
οὔτε |
[6, 509] |
ἡγήσῃ·
~ἐπιστήμην
(δὲ
καὶ
ἀλήθειαν,
|
ὥσπερ |
ἐκεῖ
φῶς
τε
καὶ
ὄψιν |
[6, 485] |
οὔτε
ἀτιμοτέρου
μέρους
ἑκόντες
ἀφίενται,
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
περί
τε |
[6, 502] |
πεπέρανται,
τὸ
δὲ
τῶν
ἀρχόντων
|
ὥσπερ |
ἐξ
ἀρχῆς
μετελθεῖν
δεῖ.
~ἐλέγομεν |
[6, 506] |
ὅς,
ὦ
Σώκρατες,
ὁ
Γλαύκων,
|
ὥσπερ |
ἐπὶ
τέλει
ὢν
ἀποστῇς.
ἀρκέσει |
[6, 508] |
ἣν
ἔχει
ἐκ
τούτου
ταμιευομένην
|
ὥσπερ |
ἐπίρρυτον
κέκτηται;
Πάνυ
μὲν
οὖν. |
[6, 511] |
καὶ
τάξον
αὐτὰ
ἀνὰ
λόγον,
|
ὥσπερ |
ἐφ’
οἷς
ἐστιν
ἀληθείας
μετέχει, |
[6, 497] |
δὲ
λήψεται
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν,
|
ὥσπερ |
(καὶ
αὐτὸ
ἄριστόν
ἐστιν,
τότε |
[6, 509] |
(Νόησον
τοίνυν,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὥσπερ |
λέγομεν,
δύο
αὐτὼ
εἶναι,
καὶ |
[6, 504] |
αὐτῶν
τούτων
οὐχ
ὑπογραφὴν
δεῖ
|
ὥσπερ |
νῦν
θεάσασθαι,
ἀλλὰ
τὴν
τελεωτάτην |
[6, 498] |
ἀλλ’
οὐκ
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου
|
ὥσπερ |
νῦν
συμπεσόντα.
ἄνδρα
δὲ
ἀρετῇ |
[6, 507] |
καὶ
ὑμᾶς
κομίσασθαι,
ἀλλὰ
μὴ
|
ὥσπερ |
νῦν
τοὺς
τόκους
μόνον.
τοῦτον |
[6, 497] |
στρέφεσθαί
τε
καὶ
ἀλλοιοῦσθαι
αὐτήν,
|
ὥσπερ |
ξενικὸν
σπέρμα
ἐν
γῇ
ἄλλῃ |
[6, 495] |
(δὲ
ὀνομάτων
καὶ
προσχημάτων
μεστήν,
|
ὥσπερ |
οἱ
ἐκ
τῶν
εἱργμῶν
εἰς |
[6, 504] |
ἔσται
ἐνεγκεῖν
~εἴτε
καὶ
(ἀποδειλιάσει,
|
ὥσπερ |
οἱ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
ἀποδειλιῶντες. |
[6, 492] |
τύχῃ.
ἢ
καὶ
σὺ
ἡγῇ,
|
ὥσπερ |
οἱ
πολλοί,
διαφθειρομένους
τινὰς
εἶναι |
[6, 495] |
οὐδ’
ἀληθῆ
ζῶσιν,
τὴν
δέ,
|
ὥσπερ |
ὀρφανὴν
συγγενῶν,
ἄλλοι
ἐπεισελθόντες
ἀνάξιοι |
[6, 505] |
οἶσθ’
ὅτι
οὐδὲν
ἡμῖν
ὄφελος,
|
ὥσπερ |
οὐδ’
εἰ
(κεκτῄμεθά
τι
ἄνευ |
[6, 508] |
τε
καὶ
ἐγγὺς
φαίνονται
τυφλῶν,
|
ὥσπερ |
οὐκ
ἐνούσης
καθαρᾶς
ὄψεως;
Καὶ |
[6, 501] |
διαγραφῆς;
Λαβόντες,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὥσπερ |
πίνακα
πόλιν
τε
καὶ
ἤθη |
[6, 485] |
ὅτι
εἰς
τἆλλα
τούτῳ
ἀσθενέστεραι,
|
ὥσπερ |
ῥεῦμα
ἐκεῖσε
ἀπωχετευμένον.
Τί
μήν; |
[6, 495] |
τῶν
τεχνῶν
τε
καὶ
δημιουργιῶν
|
ὥσπερ |
τὰ
σώματα
λελώβηνται,
οὕτω
(καὶ |
[6, 487] |
ἐναντίον
τοῖς
πρώτοις
ἀναφαίνεσθαι,
καὶ
|
ὥσπερ |
ὑπὸ
τῶν
πεττεύειν
δεινῶν
οἱ |
[6, 503] |
τὸν
δὲ
πανταχοῦ
ἀκήρατον
ἐκβαίνοντα
|
ὥσπερ |
χρυσὸν
ἐν
πυρὶ
βασανιζόμενον,
στατέον |