Livre, Chap. |
[6, 507] |
Καὶ
αὐτὸ
δὴ
καλὸν
καὶ
|
αὐτὸ |
ἀγαθόν,
καὶ
οὕτω
περὶ
πάντων |
[6, 497] |
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν,
ὥσπερ
(καὶ
|
αὐτὸ |
ἄριστόν
ἐστιν,
τότε
δηλώσει
ὅτι |
[6, 509] |
ἐπιστήμην
μὲν
καὶ
ἀλήθειαν
παρέχει,
|
αὐτὸ |
δ’
ὑπὲρ
ταῦτα
κάλλει
ἐστίν· |
[6, 498] |
γίγνεσθαι,
μεγάλα
ἡγοῦνται,
πάρεργον
οἰόμενοι
|
αὐτὸ |
δεῖν
πράττειν·
πρὸς
δὲ
τὸ |
[6, 507] |
τῷ
λόγῳ.
Φαμὲν
γάρ.
Καὶ
|
αὐτὸ |
δὴ
καλὸν
καὶ
αὐτὸ
ἀγαθόν, |
[6, 504] |
Καὶ
μάλ’
ἔφη,
συχνοὶ
πάσχουσιν
|
αὐτὸ |
διὰ
ῥᾳθυμίαν.
Τούτου
δέ
γε, |
[6, 508] |
τἀγαθὸν
ἐγέννησεν
ἀνάλογον
ἑαυτῷ,
ὅτιπερ
|
αὐτὸ |
(ἐν
τῷ
νοητῷ
τόπῳ
πρός |
[6, 497] |
δ’
ἐγώ,
αὕτη·
τοῦτο
δὲ
|
αὐτὸ |
ἐρρήθη
μὲν
καὶ
τότε,
ὅτι |
[6, 508] |
ἀπερείσηται,
ἐνόησέν
τε
καὶ
ἔγνω
|
αὐτὸ |
καὶ
νοῦν
ἔχειν
φαίνεται·
ὅταν |
[6, 509] |
γὰρ
δήπου
σύ
γε
ἡδονὴν
|
αὐτὸ |
λέγεις.
Εὐφήμει,
ἦν
δ’
ἐγώ· |
[6, 504] |
μέγιστον
μάθημα
καὶ
περὶ
ὅτι
|
αὐτὸ |
λέγεις,
οἴει
τιν’
ἄν
σε, |
[6, 506] |
γέλωτα
ὀφλήσω.
ἀλλ’
ὦ
μακάριοι,
|
αὐτὸ |
μὲν
τί
ποτ’
(ἐστὶ
τἀγαθὸν |
[6, 501] |
αὐτῷ
παρεδίδομεν,
καί
τι
μᾶλλον
|
αὐτὸ |
νῦν
ἀκούοντες
πραΰνονται;
Καὶ
πολύ |
[6, 503] |
ἦ
δ’
ὅς.
Οὐκοῦν
σπάνιον
|
αὐτὸ |
οἴει
ἔσεσθαι;
Πῶς
δ’
οὔ; |
[6, 508] |
καὶ
κάλλιον
ἔτι
τούτων
ἡγούμενος
|
αὐτὸ |
ὀρθῶς
ἡγήσῃ·
~ἐπιστήμην
(δὲ
καὶ |
[6, 504] |
ἀλλὰ
καὶ
σὺ
ἐρώτα.
πάντως
|
αὐτὸ |
οὐκ
ὀλιγάκις
ἀκήκοας,
~νῦν
δὲ |
[6, 488] |
πεπονθός,
ἀλλὰ
δεῖ
ἐκ
πολλῶν
|
αὐτὸ |
συναγαγεῖν
εἰκάζοντα
καὶ
ἀπολογούμενον
ὑπὲρ |
[6, 493] |
τοιαύτῃ
καταστάσει
πολιτειῶν,
θεοῦ
μοῖραν
|
αὐτὸ |
σῶσαι
λέγων
οὐ
κακῶς
ἐρεῖς. |
[6, 493] |
τοίνυν
πάντα
ἐννοήσας
ἐκεῖνο
ἀναμνήσθητι·
|
αὐτὸ |
τὸ
καλὸν
ἀλλὰ
μὴ
τὰ |
[6, 507] |
(παραγένηται
γένος
τρίτον
ἰδίᾳ
ἐπ’
|
αὐτὸ |
τοῦτο
πεφυκός,
οἶσθα
ὅτι
ἥ |
[6, 500] |
ἀμέλει,
ἔφη,
συνοίομαι.
(Οὐκοῦν
καὶ
|
αὐτὸ |
τοῦτο
συνοίει,
τοῦ
χαλεπῶς
πρὸς |
[6, 510] |
ἔφη.
Η
καὶ
ἐθέλοις
ἂν
|
αὐτὸ |
φάναι,
ἦν
δ’
ἐγώ,
διῃρῆσθαι |