Alphabétiquement     [«   »]
ἀμφοτέρων 2
Αν 1
ἄν 14
ἂν 67
ἀνὰ 2
ἀναγκάζεται 1
ἀναγκαζομένην 1
Fréquences     [«    »]
62 ἐγώ
64 ἦν
65 μὴ
67 ἂν
67 τὰ
70 τοῦ
73 ὅτι
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

ἂν


Livre, Chap.
[6, 487]   ἀλλὰ τὸ σοὶ δοκοῦν ἡδέως  ἂν   ἀκούοιμι. Ακούοις ἂν ὅτι ἔμοιγε
[6, 491]   Εχω, ἔφη· καὶ ἡδέως γ’  ἂν   ἀκριβέστερον λέγεις πυθοίμην. Λαβοῦ
[6, 486]   ἱκανῶς ἂν στέρξαι, πράττων  ἂν   ἀλγῶν τε πράττοι καὶ μόγις
[6, 511]   αὐτὰ ἐκεῖνα ἰδεῖν οὐκ  ἂν   ἄλλως ἴδοι τις τῇ
[6, 484]   ἡγεμόνας εἶναι; Πῶς οὖν λέγοντες  ἂν   αὐτό, ἔφη, μετρίως λέγοιμεν; Οπότεροι
[6, 510]   Τίθημι, ἔφη. Η καὶ ἐθέλοις  ἂν   αὐτὸ φάναι, ἦν δ’ ἐγώ,
[6, 485]   μαθήματός γε ἀεὶ ἐρῶσιν  ἂν   αὐτοῖς δηλοῖ ἐκείνης τῆς οὐσίας
[6, 492]   οἴει καρδίαν ἴσχειν; ποίαν  (ἂν)   αὐτῷ παιδείαν ἰδιωτικὴν ἀνθέξειν, ἣν
[6, 501]   μήτε ἰδιώτου μήτε πόλεως ἐθελῆσαι  ἂν   ἅψασθαι μηδὲ γράφειν νόμους, πρὶν
[6, 484]   εἶπον· ἐμοὶ γοῦν ἔτι δοκεῖ  ἂν   βελτιόνως φανῆναι εἰ περὶ τούτου
[6, 496]   αὑτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις  ἂν   γένοιτο— ταῦτα πάντα λογισμῷ λαβών,
[6, 486]   καὶ μόγις σμικρὸν ἀνύτων; Οὐκ  ἂν   γένοιτο. Τί δ’ εἰ μηδὲν
[6, 497]   δ’ ὅς, οὐ τὰ ἐλάχιστα  ἂν   διαπραξάμενος ἀπαλλάττοιτο. Οὐδέ γε, εἶπον,
[6, 489]   ὅτι οὐδὲ τούτου φιλοσοφία αἰτία,  (ἂν   δυνώμεθα, πειραθῶμεν δεῖξαι; Πάνυ μὲν
[6, 486]   ἀλαζὼν μηδὲ δειλὸς ἔσθ’ ὅπῃ  ἂν   δυσσύμβολος ἄδικος γένοιτο; Οὐκ
[6, 506]   πολλοῦ τινος ἄξιον φύλακα κεκτῆσθαι  ἂν   ἑαυτῶν τὸν τοῦτο ἀγνοοῦντα· μαντεύομαι
[6, 493]   καὶ σοφίαν ταύτην καλεῖν· οἷόνπερ  ἂν   εἰ θρέμματος μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ
[6, 504]   γὰρ μνημονεύων, ἔφη, τὰ λοιπὰ  ἂν   εἴην δίκαιος μὴ ἀκούειν. Η
[6, 502]   δυναστῶν τὰς φύσεις φιλόσοφοι; Οὐδ’  ἂν   εἷς, ἔφη. Τοιούτους δὲ γενομένους
[6, 502]   χρόνῳ τῶν πάντων οὐδέποτε οὐδ’  ἂν   εἷς σωθείη, ἔσθ’ ὅστις ἀμφισβητήσειε;
[6, 501]   μήν; (Επειτα οἶμαι ἀπεργαζόμενοι πυκνὰ  ἂν   ἑκατέρωσ’ ἀποβλέποιεν, πρός τε τὸ
[6, 496]   δικαίως ἀτιμάσαν εὐφυὲς ἐπ’ αὐτὴν  ἂν   ἔλθοι. εἴη δ’ ἂν καὶ
[6, 505]   δίκαια μὲν καὶ καλὰ πολλοὶ  ἂν   ἕλοιντο τὰ δοκοῦντα, κἂν εἰ>
[6, 487]   κακῶν παύσονται αἱ πόλεις, πρὶν  ἂν   ἐν αὐταῖς οἱ φιλόσοφοι ἄρξωσιν,
[6, 510]   τελευτῶσιν ὁμολογουμένως ἐπὶ τοῦτο οὗ  ἂν   ἐπὶ σκέψιν ὁρμήσωσι. Πάνυ μὲν
[6, 487]   ἐναντιοῦσθαι, ἔργῳ δὲ ὁρᾶν, ὅσοι  ἂν   ἐπὶ φιλοσοφίαν ὁρμήσαντες μὴ τοῦ
[6, 491]   μηδ’ ὥρας μηδὲ τόπου, ὅσῳ  ἂν   ἐρρωμενέστερον ᾖ, τοσούτῳ πλειόνων ἐνδεῖ
[6, 501]   ἀλλ’ οὖν οἶσθ’ ὅτι τούτῳ  ἂν   εὐθὺς τῶν ἄλλων διενέγκοιεν, τῷ
[6, 485]   οὖν οἰκειότερον σοφίᾳ τι ἀληθείας  ἂν   εὕροις; Καὶ πῶς; δ’
[6, 498]   πείρας γὰρ οὐδὲν ἀνήσομεν, ἕως  ἂν   πείσωμεν καὶ τοῦτον καὶ
[6, 499]   φημὶ ἔχειν λόγον. οὕτω γὰρ  ἂν   ἡμεῖς δικαίως καταγελῴμεθα, ὡς ἄλλως
[6, 489]   καὶ πειρῶ πείθειν ὅτι πολὺ  ἂν   θαυμαστότερον ἦν (εἰ ἐτιμῶντο. Αλλὰ
[6, 496]   αὐτὴν ἂν ἔλθοι. εἴη δ’  ἂν   καὶ τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου
[6, 495]   ἐκπηδῶσιν εἰς τὴν φιλοσοφίαν, οἳ  ἂν   κομψότατοι ὄντες τυγχάνωσι περὶ τὸ
[6, 485]   (τούτῳ ἐν τῇ φύσει οἳ  ἂν   μέλλωσιν ἔσεσθαι οἵους ἐλέγομεν. Τὸ
[6, 492]   τοίνυν ἔθεμεν τοῦ φιλοσόφου φύσιν,  ἂν   μὲν οἶμαι μαθήσεως προσηκούσης τύχῃ,
[6, 486]   φιλοσοφίας ἀληθινῆς, ὡς ἔοικεν, οὐκ  ἂν   μετείη. Οὔ μοι δοκεῖ. Τί
[6, 494]   καὶ περὶ τὸν πείθοντα, ὅπως  ἂν   μὴ οἷός τ’ ᾖ, καὶ
[6, 488]   τὸ πηδάλιον ἐπιτρέψῃ, ἐνίοτε δ’  ἂν   μὴ πείθωσιν ἀλλὰ ἄλλοι μᾶλλον,
[6, 494]   πράττοντας καὶ περὶ αὐτόν, ὅπως  ἂν   μὴ πεισθῇ, καὶ περὶ τὸν
[6, 487]   ἀληθείας, δικαιοσύνης, ἀνδρείας, σωφροσύνης; Οὐδ’  ἂν   Μῶμος, ἔφη, τό γε
[6, 501]   Ορθῶς, ἔφη. Καὶ τὸ μὲν  ἂν   οἶμαι ἐξαλείφοιεν, τὸ δὲ πάλιν
[6, 487]   πρὸς μὲν ταῦτά σοι οὐδεὶς  ἂν   οἷός τ’ εἴη ἀντειπεῖν. ἀλλὰ
[6, 486]   δύναιτο, λήθης ὢν πλέως; ἆρ’  ἂν   οἷός τ’ εἴη ἐπιστήμης μὴ
[6, 491]   διαφθορὰς λέγεις; Εγώ σοι, εἶπον,  ἂν   οἷός τε γένωμαι, πειράσομαι διελθεῖν.
[6, 487]   δοκοῦν ἡδέως ἂν ἀκούοιμι. Ακούοις  ἂν   ὅτι ἔμοιγε φαίνονται τἀληθῆ λέγειν.
[6, 493]   ἀνάγκη ποιεῖν αὐτῷ ταῦτα  ἂν   οὗτοι ἐπαινῶσιν· ὡς δὲ καὶ
[6, 492]   αἰσχρὰ εἶναι, καὶ ἐπιτηδεύσειν ἅπερ  ἂν   οὗτοι, καὶ ἔσεσθαι τοιοῦτον; (Πολλή,
[6, 492]   οἰχήσεσθαι φερομένην κατὰ ῥοῦν  ἂν   οὗτος φέρῃ, καὶ φήσειν τε
[6, 501]   ἀγριανοῦσι λεγόντων ἡμῶν ὅτι πρὶν  ἂν   πόλεως τὸ φιλόσοφον γένος ἐγκρατὲς
[6, 484]   αὐτῷ σχεδόν τι τῷ μεγίστῳ  ἂν   προέχοιεν. ~(Οὐκοῦν τοῦτο δὴ λέγωμεν,
[6, 486]   προσδοκᾷς ποτέ τινά τι ἱκανῶς  ἂν   στέρξαι, πράττων ἂν ἀλγῶν
[6, 488]   ἐπιστάμενον τὰ κατὰ ναῦν, ὃς  ἂν   συλλαμβάνειν δεινὸς ὅπως ἄρξουσιν
[6, 488]   δεομένους καὶ πάντα ποιοῦντας ὅπως  ἂν   σφίσι τὸ πηδάλιον ἐπιτρέψῃ, ἐνίοτε
[6, 493]   ~εὖ γὰρ χρὴ εἰδέναι, ὅτιπερ  ἂν   σωθῇ τε (καὶ γένηται οἷον
[6, 508]   ἐκεῖνά τις αὐτοὺς τρέπῃ ὧν  ἂν   τὰς χρόας τὸ ἡμερινὸν φῶς
[6, 495]   ἰδιώτας, καὶ οἱ τἀγαθά, οἳ  ἂν   ταύτῃ τύχωσι ῥυέντες· σμικρὰ δὲ
[6, 489]   δεῖσθαι τῶν ἀρχομένων ἄρχεσθαι, οὗ  ἂν   τῇ ἀληθείᾳ τι ὄφελος ᾖ.
[6, 487]   καὶ ἡλικίᾳ ἆρα οὐ μόνοις  ἂν   τὴν πόλιν ἐπιτρέποις; (Καὶ
[6, 501]   Οὐκοῦν μετὰ ταῦτα οἴει ὑπογράψασθαι  ἂν   τὸ σχῆμα τῆς πολιτείας; Τί
[6, 499]   μή ποτε γένηται τέλεος, πρὶν  ἂν   τοῖς φιλοσόφοις τούτοις τοῖς ὀλίγοις
[6, 504]   εἰ δὲ ὑμῖν ἀρεσκόντως, ὑμεῖς  ἂν   τοῦτο εἴποιτε. Αλλ’ ἔμοιγε, ἔφη,
[6, 502]   πέρι τις ἀμφισβητήσει, ὡς οὐκ  ἂν   τύχοιεν γενόμενοι βασιλέων ἔκγονοι
[6, 503]   τοιοῦτοι ὑπὸ ὀξύτητος φέρονται ὅπῃ  ἂν   τύχωσιν, καὶ τὸ βέβαιον ἅπαν
[6, 488]   ὡς ἀληθῶς κυβερνητικὸν οὐχ ἡγῇ  ἂν   τῷ ὄντι μετεωροσκόπον ~(τε καὶ
[6, 486]   καὶ ἀσχήμονος φύσεως ἄλλοσέ ποι  ἂν   φαῖμεν ἕλκειν εἰς ἀμετρίαν.
[6, 492]   καὶ τόπος ἐν  ἂν   ὦσιν ἐπηχοῦντες διπλάσιον θόρυβον παρέχωσι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006