Alphabétiquement     [«   »]
Σώφρων 1
τ 8
Τὰ 2
τὰ 67
τά 5
τἀγαθά 1
τἀγαθὸν 2
Fréquences     [«    »]
67 ἂν
64 ἦν
65 μὴ
67 τὰ
70 τοῦ
73 ὅτι
74 τὴν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

τὰ


Livre, Chap.
[6, 507]   καὶ ταῖς ἄλλαις αἰσθήσεσι πάντα  τὰ   αἰσθητά; Τί μήν; Αρ’ οὖν,
[6, 507]   ἦν δ’ ἐγώ, καὶ ἀκοῇ  τὰ   ἀκουόμενα, καὶ ταῖς ἄλλαις αἰσθήσεσι
[6, 492]   οὗτος φέρῃ, καὶ φήσειν τε  τὰ   αὐτὰ τούτοις καλὰ καὶ αἰσχρὰ
[6, 496]   λογισμῷ λαβών, ἡσυχίαν ἔχων καὶ  τὰ   αὑτοῦ πράττων, οἷον ἐν χειμῶνι
[6, 494]   χρῆσθαι, ἐπειδὰν πρεσβύτερος γίγνηται, ἐπὶ  τὰ   αὑτῶν πράγματα οἵ τε οἰκεῖοι
[6, 503]   ἐξοίχεται. Αληθῆ, ἔφη, λέγεις. Οὐκοῦν  τὰ   βέβαια αὖ ταῦτα ἤθη καὶ
[6, 497]   μεταχειριζομένη πόλις φιλοσοφίαν οὐ διολεῖται.  τὰ   γὰρ δὴ μεγάλα πάντα ἐπισφαλῆ,
[6, 497]   μὲν τῷ ὄντι θεῖον ἦν,  τὰ   δὲ ἄλλα ἀνθρώπινα, τά τε
[6, 492]   ψέγωσι τῶν λεγομένων πραττομένων,  τὰ   δὲ ἐπαινῶσιν, ὑπερβαλλόντως ἑκάτερα, καὶ
[6, 499]   παντὸς τρόπου τοῦ γνῶναι χάριν,  τὰ   δὲ κομψά τε καὶ ἐριστικὰ
[6, 505]   καὶ καλὰ πολλοὶ ἂν ἕλοιντο  τὰ   δοκοῦντα, κἂν εἰ> μὴ εἴη,
[6, 505]   ἀγαθὰ δὲ οὐδενὶ ἔτι ἀρκεῖ  τὰ   δοκοῦντα κτᾶσθαι, ἀλλὰ τὰ ὄντα
[6, 498]   ψυχὴ τελεοῦσθαι ἄρχεται, ἐπιτείνειν  τὰ   ἐκείνης γυμνάσια· ὅταν δὲ λήγῃ
[6, 497]   τοι, δ’ ὅς, οὐ  τὰ   ἐλάχιστα ἂν διαπραξάμενος ἀπαλλάττοιτο. Οὐδέ
[6, 509]   ἦν δ’ ἐγώ, αἴτιος, ἀναγκάζων  τὰ   ἐμοὶ δοκοῦντα περὶ αὐτοῦ λέγειν.
[6, 510]   ~πρῶτον (μὲν τὰς σκιάς, ἔπειτα  τὰ   ἐν τοῖς ὕδασι φαντάσματα καὶ
[6, 484]   τε ἀκριβέστατα, οὕτω δὴ καὶ  τὰ   ἐνθάδε νόμιμα καλῶν τε πέρι
[6, 502]   ἐπειδὴ τοῦτο μόγις τέλος ἔσχεν,  τὰ   ἐπίλοιπα δὴ μετὰ τοῦτο λεκτέον,
[6, 502]   ἐγώ, τιθέντος τοὺς νόμους καὶ  τὰ   ἐπιτηδεύματα διεληλύθαμεν, οὐ δήπου
[6, 495]   οἱ ἐκ τῶν εἱργμῶν εἰς  τὰ   ἱερὰ ἀποδιδράσκοντες, ἅσμενοι καὶ οὗτοι
[6, 497]   πάντα ἐπισφαλῆ, καὶ τὸ λεγόμενον  τὰ   καλὰ τῷ ὄντι χαλεπά. (Αλλ’
[6, 488]   καλοῦντας καὶ κυβερνητικὸν καὶ ἐπιστάμενον  τὰ   κατὰ ναῦν, ὃς ἂν συλλαμβάνειν
[6, 484]   τε, ἐὰν δέῃ τίθεσθαι, καὶ  τὰ   κείμενα φυλάττοντες σῴζειν; Οὐ μὰ
[6, 497]   αὐξήσεται καὶ μετὰ τῶν ἰδίων  τὰ   κοινὰ σώσει. Τὸ μὲν οὖν
[6, 491]   ἦν δ’ ἐγώ, πρὸς τούτοις  τὰ   λεγόμενα ἀγαθὰ πάντα φθείρει καὶ
[6, 495]   ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματος, καὶ  τὰ   λεγόμενα ἀγαθά, πλοῦτοί τε καὶ
[6, 503]   καὶ ἆθλα. τοιαῦτ’ ἄττα ἦν  τὰ   λεγόμενα παρεξιόντος καὶ παρακαλυπτομένου τοῦ
[6, 504]   εἴη. Μὴ γὰρ μνημονεύων, ἔφη,  τὰ   λοιπὰ ἂν εἴην δίκαιος μὴ
[6, 484]   ἔδει ῥηθῆναι, καὶ μὴ πολλὰ  τὰ   λοιπὰ διελθεῖν μέλλοντι κατόψεσθαι τί
[6, 510]   φανερῶν, ἐκ τούτων δ’ ἀρχόμενοι  τὰ   λοιπὰ ἤδη διεξιόντες τελευτῶσιν ὁμολογουμένως
[6, 485]   Τί μήν; Ωι δὴ πρὸς  τὰ   μαθήματα καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον
[6, 491]   διαφερόντως κακὰς γίγνεσθαι; οἴει  τὰ   μεγάλα ἀδικήματα καὶ τὴν ἄκρατον
[6, 495]   δὴ τῶν ἀνδρῶν καὶ οἱ  τὰ   μέγιστα κακὰ ἐργαζόμενοι τὰς πόλεις
[6, 503]   γυμνάζειν δεῖ, σκοποῦντας εἰ καὶ  τὰ   μέγιστα μαθήματα δυνατὴ ἔσται ἐνεγκεῖν
[6, 497]   διαπραξάμενος ἀπαλλάττοιτο. Οὐδέ γε, εἶπον,  τὰ   μέγιστα, μὴ τυχὼν πολιτείας προσηκούσης·
[6, 496]   οἷος κατασχεῖν· καὶ γὰρ (Θεάγει  τὰ   μὲν ἄλλα πάντα παρεσκεύασται πρὸς
[6, 507]   ἕκαστον προσαγορεύομεν. Εστι ταῦτα. Καὶ  τὰ   μὲν δὴ ὁρᾶσθαί φαμεν, νοεῖσθαι
[6, 502]   τὸ δεῖν αὐτὰ διελθεῖν. (καὶ  τὰ   μὲν δὴ τῶν γυναικῶν τε
[6, 492]   πλήθους σύλλογον σὺν πολλῷ θορύβῳ  τὰ   μὲν ψέγωσι τῶν λεγομένων
[6, 503]   αὐτοῖς, εἰς ταὐτὸν συμφύεσθαι αὐτῆς  τὰ   μέρη ὀλιγάκις ἐθέλει, τὰ πολλὰ
[6, 508]   τόπῳ πρός τε νοῦν καὶ  τὰ   νοούμενα, τοῦτο τοῦτον ἐν τῷ
[6, 502]   πόλιν ἔχων πειθομένην, πάντ’ ἐπιτελέσαι  τὰ   νῦν ἀπιστούμενα. Ικανὸς γάρ, ἔφη.
[6, 503]   ἔφην, φίλε, ἐγώ, εἰπεῖν  τὰ   νῦν ἀποτετολμημένα· νῦν δὲ τοῦτο
[6, 506]   ἐφικέσθαι τοῦ γε δοκοῦντος ἐμοὶ  τὰ   νῦν— ὃς δὲ ἔκγονός τε
[6, 505]   ἀρκεῖ τὰ δοκοῦντα κτᾶσθαι, ἀλλὰ  τὰ   ὄντα ζητοῦσιν, τὴν δὲ δόξαν
[6, 508]   ποιεῖ ὁρᾶν ὅτι κάλλιστα καὶ  τὰ   ὁρώμενα ὁρᾶσθαι; Ονπερ καὶ σύ,
[6, 508]   ὁρατῷ πρός τε ὄψιν καὶ  τὰ   ὁρώμενα. Πῶς; ἔφη· ἔτι δίελθέ
[6, 507]   (Τῷ οὖν ὁρῶμεν ἡμῶν αὐτῶν  τὰ   ὁρώμενα; Τῇ ὄψει, ἔφη. Οὐκοῦν,
[6, 503]   αὐτῆς τὰ μέρη ὀλιγάκις ἐθέλει,  τὰ   πολλὰ δὲ διεσπασμένη φύεται. (Πῶς,
[6, 494]   αὐτό τι ἕκαστον καὶ (μὴ  τὰ   πολλὰ ἕκαστα, ἔσθ’ ὅπως πλῆθος
[6, 493]   αὐτὸ τὸ καλὸν ἀλλὰ μὴ  τὰ   πολλὰ καλά, ~ἢ αὐτό τι
[6, 491]   φανεῖται καὶ οὐκ ἄτοπα δόξει  τὰ   προειρημένα περὶ αὐτῶν. Πῶς οὖν,
[6, 510]   περιττὸν καὶ τὸ ἄρτιον καὶ  τὰ   σχήματα καὶ γωνιῶν τριττὰ εἴδη
[6, 495]   τεχνῶν τε καὶ δημιουργιῶν ὥσπερ  τὰ   σώματα λελώβηνται, οὕτω (καὶ τὰς
[6, 496]   μεγάλη ψυχὴ φυῇ καὶ ἀτιμάσασα  τὰ   τῆς πόλεως ὑπερίδῃ· βραχὺ δέ
[6, 495]   ἐλέγομεν ὡς ἄρα καὶ αὐτὰ  τὰ   τῆς φιλοσόφου φύσεως μέρη, ὅταν
[6, 501]   καλὸν καὶ σῶφρον καὶ πάντα  τὰ   τοιαῦτα, καὶ πρὸς ἐκεῖν’ αὖ
[6, 488]   οἷον οἱ γραφῆς τραγελάφους καὶ  τὰ   τοιαῦτα μειγνύντες γράφουσιν. νόησον γὰρ
[6, 510]   γεωμετρίας τε καὶ λογισμοὺς καὶ  τὰ   τοιαῦτα πραγματευόμενοι, ὑποθέμενοι τό τε
[6, 489]   διαβολὴ γίγνεται φιλοσοφίᾳ διὰ τοὺς  τὰ   τοιαῦτα φάσκοντας ἐπιτηδεύειν, οὓς δὴ
[6, 504]   ἔφατε, καὶ οὕτω δὴ ἐρρήθη  τὰ   τότε τῆς μὲν ἀκριβείας, ὡς
[6, 491]   ἐρρωμένη ἐν πόλει καὶ πάντα  τὰ   τούτων οἰκεῖα· ἔχεις γὰρ τὸν
[6, 506]   μοι, ἔφη, Σώκρατες, φαίνεται  τὰ   τῶν ἄλλων μὲν ἔχειν εἰπεῖν
[6, 494]   καὶ τὰ τῶν Ελλήνων καὶ  τὰ   τῶν βαρβάρων ἱκανὸν ἔσεσθαι (πράττειν,
[6, 494]   πληρωθήσεσθαι ἀμηχάνου ἐλπίδος, ἡγούμενον καὶ  τὰ   τῶν Ελλήνων καὶ τὰ τῶν
[6, 496]   ὑγιὲς ὡς ἔπος εἰπεῖν περὶ  τὰ   τῶν πόλεων πράττει οὐδ’ ἔστι
[6, 493]   μὴ ἄλλα παιδεύειν ταῦτα  τὰ   τῶν πολλῶν δόγματα, δοξάζουσιν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006