Livre, Chap.
[6, 499]	ἡ Μοῦσα πόλεως ἐγκρατὴς γένηται.	οὐ	γὰρ ἀδύνατος γενέσθαι, οὐδ’ ἡμεῖς
[6, 509]	δ’ ὑπὲρ ταῦτα κάλλει ἐστίν·	οὐ	γὰρ δήπου σύ γε ἡδονὴν
[6, 489]	αἰτιᾶσθαι, ἀλλὰ μὴ τοὺς ἐπιεικεῖς.	οὐ	γὰρ ἔχει φύσιν κυβερνήτην ναυτῶν
[6, 498]	λεγομένοις τοὺς πολλοὺς θαῦμα οὐδέν·	οὐ	γὰρ πώποτε εἶδον γενόμενον τὸ
[6, 497]	ἡ πολιτεία. Οὐκ ἔγνως, ἔφη·	οὐ	γὰρ τοῦτο ἔμελλον, ἀλλ’ εἰ
[6, 504]	τελεωτάτην ἀπεργασίαν μὴ παριέναι. ἢ	οὐ	γελοῖον ἐπὶ μὲν ἄλλοις σμικροῦ
[6, 509]	γένεσιν καὶ αὔξην καὶ τροφήν,	οὐ	γένεσιν αὐτὸν ὄντα. Πῶς γάρ;
[6, 486]	δ’ ὅς. (Οὐκοῦν καὶ θάνατον	οὐ	δεινόν τι ἡγήσεται ὁ τοιοῦτος;
[6, 484]	τηρεῖν ὁτιοῦν; Καὶ πῶς, ἔφη,	οὐ	δῆλον; Η οὖν δοκοῦσί τι
[6, 502]	καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ἃ διεληλύθαμεν,	οὐ	δήπου ἀδύνατον ἐθέλειν ποιεῖν τοὺς
[6, 497]	ἕνεκα διαβολὴν εἴληφεν καὶ ὅτι	οὐ	δικαίως, ἐμοὶ μὲν δοκεῖ μετρίως
[6, 497]	Τίνα τρόπον μεταχειριζομένη πόλις φιλοσοφίαν	οὐ	διολεῖται. τὰ γὰρ δὴ μεγάλα
[6, 511]	οὐκ ἐπ’ ἀρχὴν ἰοῦσαν, ὡς	οὐ	δυναμένην τῶν ὑποθέσεων ἀνωτέρω ἐκβαίνειν,
[6, 508]	Πάνυ μὲν οὖν. Αρ’ οὖν	οὐ	καὶ ὁ ἥλιος ὄψις μὲν
[6, 505]	πλάνης ἔμπλεῳ τῶν ἑτέρων; ἢ	οὐ	καὶ οὗτοι ἀναγκάζονται ὁμολογεῖν ἡδονὰς
[6, 495]	οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι	οὐ	κακῶς ἐλέγομεν ὡς ἄρα καὶ
[6, 493]	θεοῦ μοῖραν αὐτὸ σῶσαι λέγων	οὐ	κακῶς ἐρεῖς. Οὐδ’ ἐμοὶ ἄλλως,
[6, 493]	του ἤδουσας αὐτῶν λόγον διδόντος	οὐ	καταγέλαστον; (Οἶμαι δέ γε, ἦ
[6, 492]	αὐτῷ παιδείαν ἰδιωτικὴν ἀνθέξειν, ἣν	οὐ	κατακλυσθεῖσαν ὑπὸ τοῦ τοιούτου ψόγου
[6, 494]	αὐτῷ, δεῖται δέ, τὸ δὲ	οὐ	κτητὸν μὴ δουλεύσαντι τῇ κτήσει
[6, 494]	προσφερὴς τῇ ψυχῇ; Τί δ’	οὐ	μέλλει; ἔφη. Βουλήσονται δὴ οἶμαι
[6, 502]	εἰ γένοιτο, χαλεπὰ δὲ γενέσθαι,	οὐ	μέντοι ἀδύνατά γε. Συμβαίνει γάρ,
[6, 490]	μάλα, ἔφη. Αρ’ οὖν δὴ	οὐ	μετρίως ἀπολογησόμεθα ὅτι πρὸς τὸ
[6, 486]	εἶναι. Παντάπασι μὲν οὖν. Αλλ’	οὐ	μὴν τό γε τῆς ἀμούσου
[6, 487]	παιδείᾳ τε καὶ ἡλικίᾳ ἆρα	οὐ	μόνοις ἂν τὴν πόλιν ἐπιτρέποις;
[6, 509]	(Πῶς; Τὸν ἥλιον τοῖς ὁρωμένοις	οὐ	μόνον οἶμαι τὴν τοῦ ὁρᾶσθαι
[6, 496]	οὖν εἰκὸς γεννᾶν τοὺς τοιούτους;	οὐ	νόθα καὶ φαῦλα; Πολλὴ ἀνάγκη.
[6, 511]	τὴν τῶν τοιούτων ἕξιν ἀλλ’	οὐ	νοῦν, ὡς μεταξύ τι δόξης
[6, 494]	τὴν χρείαν τε καὶ ἑταιρίαν;	οὐ	πᾶν μὲν ἔργον, πᾶν δ’
[6, 497]	ἀπόδειξιν· ἐπεὶ καὶ τὸ λοιπὸν	οὐ	πάντων ῥᾷστον διελθεῖν. Τὸ ποῖον;
[6, 504]	ἀπολεῖπον καὶ ὁτιοῦν τοῦ ὄντος	οὐ	πάνυ μετρίως γίγνεται· ἀτελὲς γὰρ
[6, 501]	μὲν καθαρὰν ποιήσειαν ἄν, ὃ	οὐ	πάνυ ῥᾴδιον· ἀλλ’ οὖν οἶσθ’
[6, 510]	τοὺς λόγους περὶ αὐτῶν ποιοῦνται,	οὐ	περὶ τούτων διανοούμενοι, ἀλλ’ ἐκείνων
[6, 494]	ἔτι εὐειδὴς καὶ μέγας; ἆρ’	οὐ	πληρωθήσεσθαι ἀμηχάνου ἐλπίδος, ἡγούμενον καὶ
[6, 506]	ἀγνοούμενα ὅπῃ ποτὲ ἀγαθά ἐστιν,	οὐ	πολλοῦ τινος ἄξιον φύλακα κεκτῆσθαι
[6, 484]	τὸν Δία, ἦ δ’ ὅς,	οὐ	πολύ τι διαφέρει. Τούτους οὖν
[6, 499]	φιλοσόφοις τούτοις τοῖς ὀλίγοις καὶ	οὐ	πονηροῖς, ἀχρήστοις δὲ νῦν κεκλημένοις,
[6, 490]	τι ἐκφεύγει, οὓς δὴ καὶ	οὐ	πονηρούς, ἀχρήστους δὲ καλοῦσι· ~καὶ
[6, 500]	ἐκείνους αἰτίους εἶναι τοὺς ἔξωθεν	οὐ	προσῆκον ἐπεισκεκωμακότας, λοιδορουμένους τε αὑτοῖς
[6, 495]	φιλοσοφίαν λείποντες αὐτοί τε βίον	οὐ	προσήκοντα οὐδ’ ἀληθῆ ζῶσιν, τὴν
[6, 487]	ἔφη, εὖ ἔχει λέγειν ὅτι	οὐ	πρότερον κακῶν παύσονται αἱ πόλεις,
[6, 499]	~δυναστεύοντα (ἐν πόλει ἑτέρᾳ τοιαύτῃ,	οὐ	πώποτε ἑωράκασιν, οὔτε ἕνα οὔτε
[6, 489]	τοίνυν τούτων καὶ ἐν τούτοις	οὐ	ῥᾴδιον εὐδοκιμεῖν τὸ βέλτιστον ἐπιτήδευμα
[6, 484]	Ισως γάρ, ἔφη, διὰ βραχέος	οὐ	ῥᾴδιον. Οὐ φαίνεται, εἶπον· ἐμοὶ
[6, 497]	~(Αλλά τοι, ἦ δ’ ὅς,	οὐ	τὰ ἐλάχιστα ἂν διαπραξάμενος ἀπαλλάττοιτο.
[6, 510]	ποιούμενοι καὶ διαμέτρου αὐτῆς, ἀλλ’	οὐ	(ταύτης ἣν γράφουσιν, καὶ τἆλλα
[6, 489]	τὸν θαυμάζοντα ὅτι οἱ φιλόσοφοι	οὐ	τιμῶνται ἐν ταῖς πόλεσι δίδασκέ
[6, 489]	ἐπὶ τὰς τοῦ ἄρχειν δυναμένου,	οὐ	τὸν ἄρχοντα δεῖσθαι τῶν ἀρχομένων
[6, 505]	γὰρ οὔ; Τί δέ; τόδε	οὐ	φανερόν, ὡς δίκαια μὲν καὶ
[6, 484]	πολλοῖς καὶ παντοίως ἴσχουσιν πλανώμενοι	οὐ	φιλόσοφοι, ποτέρους δὴ δεῖ πόλεως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006