Livre, Chap.
[6, 494]	εἶναι. Αδύνατον. Καὶ τοὺς φιλοσοφοῦντας	ἄρα	ἀνάγκη ψέγεσθαι ὑπ’ αὐτῶν. Ανάγκη.
[6, 494]	πολῖται. Πῶς δ’ οὔ; (Υποκείσονται	ἄρα	δεόμενοι καὶ τιμῶντες, προκαταλαμβάνοντες καὶ
[6, 486]	εὐθὺς νέου ὄντος ἐπισκέψῃ, εἰ	ἄρα	δικαία τε καὶ ἥμερος ἢ
[6, 499]	πότερα γενέσθαι ἢ ἀμφότερα ὡς	ἄρα	ἐστὶν ἀδύνατον, ἐγὼ μὲν οὐδένα
[6, 494]	Ηκιστά γ’ ἔφη. Φιλόσοφον μὲν	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, πλῆθος ἀδύνατον
[6, 508]	Αληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~Οὐ σμικρᾷ	ἄρα	ἰδέᾳ ἡ τοῦ ὁρᾶν αἴσθησις
[6, 495]	ὅτι οὐ κακῶς ἐλέγομεν ὡς	ἄρα	καὶ αὐτὰ τὰ τῆς φιλοσόφου
[6, 486]	εἶναι ἢ ἐμμετρίᾳ; Εμμετρίᾳ. Εμμετρον	ἄρα	καὶ εὔχαριν ζητῶμεν πρὸς τοῖς
[6, 485]	καὶ (φιλοψευδῆ; Οὐδαμῶς γε. Τὸν	ἄρα	τῷ ὄντι φιλομαθῆ πάσης ἀληθείας
[6, 486]	πρᾶξιν; Πῶς δ’ οὔ; (Επιλήσμονα	ἄρα	ψυχὴν ἐν ταῖς ἱκανῶς φιλοσόφοις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006