Livre, Chap. |
[6, 492] |
προσηκούσης
τύχῃ,
εἰς
πᾶσαν
ἀρετὴν
|
ἀνάγκη |
αὐξανομένην
ἀφικνεῖσθαι,
ἐὰν
δὲ
μὴ |
[6, 488] |
κυβερνήτου
πέρι
μηδ’
ἐπαΐοντες,
ὅτι
|
ἀνάγκη |
αὐτῷ
τὴν
ἐπιμέλειαν
ποιεῖσθαι
ἐνιαυτοῦ |
[6, 500] |
Αν
οὖν
τις,
εἶπον,
αὐτῷ
|
ἀνάγκη |
γένηται
ἃ
ἐκεῖ
ὁρᾷ
μελετῆσαι |
[6, 502] |
Τοιούτους
δὲ
γενομένους
ὡς
πολλὴ
|
ἀνάγκη |
διαφθαρῆναι,
ἔχει
τις
λέγειν;
ὡς |
[6, 499] |
ἄκροις
εἰς
φιλοσοφίαν
πόλεώς
τις
|
ἀνάγκη |
ἐπιμεληθῆναι
ἢ
γέγονεν
ἐν
τῷ |
[6, 495] |
καθιστάντας;
~(Πολλή,
ἦ
δ’
ὅς,
|
ἀνάγκη. |
Εστιν
οὖν
ὅπως
ὁ
τοιοῦτος |
[6, 485] |
τοίνυν
μετὰ
τοῦτο
σκόπει
εἰ
|
ἀνάγκη |
ἔχειν
πρὸς
(τούτῳ
ἐν
τῇ |
[6, 495] |
διὰτὰς
βαναυσίας
τυγχάνουσιν—
ἢ
οὐκ
|
ἀνάγκη; |
Καὶ
μάλα,
ἔφη.
Δοκεῖς
οὖν |
[6, 492] |
ἦ
δ’
ὅς,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἀνάγκη. |
Καὶ
μήν,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[6, 493] |
τῶν
ἀναγκαίων,
ἡ
Διομηδεία
λεγομένη
|
ἀνάγκη |
ποιεῖν
αὐτῷ
ταῦτα
ἃ
ἂν |
[6, 485] |
(ἀληθῶς
φιλόσοφός
τις
εἴη.
Μεγάλη
|
ἀνάγκη. |
Σώφρων
μὴν
ὅ
γε
τοιοῦτος |
[6, 496] |
οὐ
νόθα
καὶ
φαῦλα;
Πολλὴ
|
ἀνάγκη. |
Τί
δέ;
τοὺς
ἀναξίους
παιδεύσεως, |
[6, 499] |
πονηροῖς,
ἀχρήστοις
δὲ
νῦν
κεκλημένοις,
|
ἀνάγκη |
τις
ἐκ
τύχης
περιβάλῃ,
εἴτε |
[6, 485] |
φίλε,
εἰκός,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσα
|
ἀνάγκη |
τὸν
ἐρωτικῶς
του
φύσει
ἔχοντα |
[6, 490] |
ὅθεν
διῇμεν
τὴν
φύσιν
~οἷον
|
ἀνάγκη |
φῦναι
τὸν
καλόν
τε
κἀγαθὸν |
[6, 494] |
Αδύνατον.
Καὶ
τοὺς
φιλοσοφοῦντας
ἄρα
|
ἀνάγκη |
ψέγεσθαι
ὑπ’
αὐτῶν.
Ανάγκη.
Καὶ |