Livre, Chap.
[6, 498]	Ως ἀληθῶς μοι δοκεῖς, ἔφη,	λέγειν	γε προθύμως, ὦ Σώκρατες· οἶμαι
[6, 506]	ἀγαθοῦ φαίνεται καὶ ὁμοιότατος ἐκείνῳ,	λέγειν	ἐθέλω, εἰ καὶ ὑμῖν φίλον,
[6, 487]	οἶμαι οὐκ εἴωθας δι’ εἰκόνων	λέγειν.	Εἶεν, εἶπον· σκώπτεις ἐμβεβληκώς με
[6, 489]	καὶ ἐγὼ συνεχώρησα ἀληθῆ σε	λέγειν.	ἦ γάρ; Ναί. Οὐκοῦν τῆς
[6, 509]	τὰ ἐμοὶ δοκοῦντα περὶ αὐτοῦ	λέγειν.	Καὶ μηδαμῶς γ’ ἔφη, παύσῃ,
[6, 505]	σχεδὸν οἶσθ’ ὅτι μέλλω τοῦτο	λέγειν,	καὶ πρὸς τούτῳ ὅτι αὐτὴν
[6, 511]	δοκεῖς γάρ μοι συχνὸν ἔργον	λέγειν—	ὅτι μέντοι βούλει διορίζειν σαφέστερον
[6, 487]	(Πῶς οὖν, ἔφη, εὖ ἔχει	λέγειν	ὅτι οὐ πρότερον κακῶν παύσονται
[6, 497]	ὡς προθύμως καὶ παρακινδυνευτικῶς μέλλω	λέγειν,	ὅτι τοὐναντίον ἢ νῦν δεῖ
[6, 500]	ἐπιτήδευσιν, ἵνα μὴ ἡγῶνταί σε	λέγειν	οὓς αὐτοὶ οἴονται. (ἢ καὶ
[6, 487]	ἂν ὅτι ἔμοιγε φαίνονται τἀληθῆ	λέγειν.	(Πῶς οὖν, ἔφη, εὖ ἔχει
[6, 506]	οἰόμενον ταῦθ’ ἃ οἴεται ἐθέλειν	λέγειν.	Τί δέ; εἶπον· οὐκ ᾔσθησαι
[6, 496]	τὸ δ’ ἡμέτερον οὐκ ἄξιον	λέγειν,	τὸ δαιμόνιον σημεῖον· ἢ γάρ
[6, 508]	ἦν δ’ ἐγώ, φάναι με	λέγειν	τὸν τοῦ ἀγαθοῦ ἔκγονον, ὃν
[6, 506]	περὶ ὧν τις μὴ οἶδεν	λέγειν	ὡς εἰδότα; Οὐδαμῶς γ’ ἔφη,
[6, 502]	πολλὴ ἀνάγκη διαφθαρῆναι, ἔχει τις	λέγειν;	ὡς μὲν γὰρ χαλεπὸν σωθῆναι,
[6, 489]	φῂς τὸν ἐγκαλοῦντα τῇ φιλοσοφίᾳ	λέγειν	ὡς παμπόνηροι οἱ πλεῖστοι τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006