Livre, Chap.
[6, 493]	ἐπιθυμιῶν ὅτι καλὸν ἢ αἰσχρὸν	(ἢ	ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἢ δίκαιον
[6, 493]	ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἢ δίκαιον	ἢ	ἄδικον, ὀνομάζοι δὲ πάντα ταῦτα
[6, 486]	δειλὸς ἔσθ’ ὅπῃ ἂν δυσσύμβολος	ἢ	ἄδικος γένοιτο; Οὐκ ἔστιν. Καὶ
[6, 493]	τε καὶ ἐπιθυμιῶν ὅτι καλὸν	ἢ	αἰσχρὸν (ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν
[6, 490]	αὐτὸν πάντως καὶ πάντῃ ἔδει	ἢ	ἀλαζόνι ὄντι μηδαμῇ μετεῖναι φιλοσοφίας
[6, 497]	ἡμεῖς διεληλύθαμεν οἰκίζοντες τὴν πόλιν	ἢ	ἄλλη. Τὰ μὲν ἄλλα, ἦν
[6, 506]	ἀγαθὸν φῂς εἶναι ἢ ἡδονήν,	ἢ	ἄλλο τι παρὰ ταῦτα; Οὗτος,
[6, 499]	ἐμπέσῃ. τούτων δὲ πότερα γενέσθαι	ἢ	ἀμφότερα ὡς ἄρα ἐστὶν ἀδύνατον,
[6, 488]	ἄλλοι μᾶλλον, τοὺς μὲν ἄλλους	ἢ	ἀποκτεινύντας ἢ ἐκβάλλοντας ἐκ τῆς
[6, 505]	~νῦν δὲ ἢ οὐκ ἐννοεῖς	ἢ	αὖ διανοῇ (ἐμοὶ πράγματα παρέχειν
[6, 494]	ἀλλὰ μὴ τὰ πολλὰ καλά,	~ἢ	αὐτό τι ἕκαστον καὶ (μὴ
[6, 501]	νόμους, πρὶν ἢ παραλαβεῖν καθαρὰν	ἢ	αὐτοὶ ποιῆσαι. Καὶ ὀρθῶς γ’
[6, 499]	δυναστείαις ἢ βασιλείαις ὄντων ὑέσιν	ἢ	αὐτοῖς (ἔκ τινος θείας ἐπιπνοίας
[6, 499]	ἢ τῶν νῦν ἐν δυναστείαις	ἢ	βασιλείαις ὄντων ὑέσιν ἢ αὐτοῖς
[6, 488]	ᾖ ὅπως ἄρξουσιν ἢ πείθοντες	ἢ	βιαζόμενοι τὸν ναύκληρον, τὸν δὲ
[6, 496]	ἄξιον λέγειν, τὸ δαιμόνιον σημεῖον·	ἢ	γάρ πού τινι ἄλλῳ ἢ
[6, 499]	φιλοσοφίαν πόλεώς τις ἀνάγκη ἐπιμεληθῆναι	ἢ	γέγονεν ἐν τῷ ἀπείρῳ τῷ
[6, 504]	καὶ οὐχ ἧττον μανθάνοντι πονητέον	ἢ	γυμναζομένῳ· ἤ, ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν,
[6, 493]	αἰσχρὸν (ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν	ἢ	δίκαιον ἢ ἄδικον, ὀνομάζοι δὲ
[6, 506]	αἰσχραί; ὧν αἱ βέλτισται τυφλαί—	ἢ	δοκοῦσί τί σοι τυφλῶν διαφέρειν
[6, 502]	ἂν τύχοιεν γενόμενοι βασιλέων ἔκγονοι	ἢ	δυναστῶν τὰς φύσεις φιλόσοφοι; Οὐδ’
[6, 486]	ἄρα δικαία τε καὶ ἥμερος	ἢ	δυσκοινώνητος καὶ ἀγρία. Πάνυ μὲν
[6, 486]	ὡς ἐγᾦμαι. Τὸ ποῖον; Εὐμαθὴς	ἢ	δυσμαθής. ἢ προσδοκᾷς ποτέ τινά
[6, 486]	ἄλλοσέ ποι ἂν φαῖμεν ἕλκειν	ἢ	εἰς ἀμετρίαν. Τί μήν; Αλήθειαν
[6, 492]	συγκαθεζόμενοι ἁθρόοι πολλοὶ εἰς ἐκκλησίας	ἢ	εἰς δικαστήρια ἢ θέατρα ἢ
[6, 488]	τοὺς μὲν ἄλλους ἢ ἀποκτεινύντας	ἢ	ἐκβάλλοντας ἐκ τῆς νεώς, τὸν
[6, 501]	καὶ φιλόσοφον, εἴπερ τινὰ ἄλλην;	ἢ	ἐκείνους φήσει μᾶλλον, οὓς ἡμεῖς
[6, 486]	δ’ ἀμετρίᾳ ἡγῇ συγγενῆ εἶναι	ἢ	ἐμμετρίᾳ; Εμμετρίᾳ. Εμμετρον ἄρα καὶ
[6, 496]	κατὰ φύσιν μεῖναν ἐπ’ αὐτῇ,	ἢ	ἐν σμικρᾷ πόλει ὅταν μεγάλη
[6, 492]	κατακλυσθεῖσαν ὑπὸ τοῦ τοιούτου ψόγου	ἢ	ἐπαίνου οἰχήσεσθαι φερομένην κατὰ ῥοῦν
[6, 494]	ἕκαστα, ἔσθ’ ὅπως πλῆθος ἀνέξεται	ἢ	ἡγήσεαι εἶναι; Ηκιστά γ’ ἔφη.
[6, 506]	ἐπιστήμην τὸ ἀγαθὸν φῂς εἶναι	ἢ	ἡδονήν, ἢ ἄλλο τι παρὰ
[6, 492]	εἰς ἐκκλησίας ἢ εἰς δικαστήρια	ἢ	θέατρα ἢ στρατόπεκα ἤ τινα
[6, 500]	σε λέγειν οὓς αὐτοὶ οἴονται.	(ἢ	καὶ ἐὰν οὕτω θεῶνται, ἀλλοίαν
[6, 499]	(ἐκτὸς ὄντι τῆς ἡμετέρας ἐπόψεως,	ἢ	καὶ ἔπειτα γενήσεται, περὶ τούτου
[6, 499]	τῷ ἀπείρῳ τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ	ἢ	καὶ νῦν ἔστιν ἔν τινι
[6, 492]	τις αὐτῇ βοηθήσας θεῶν τύχῃ.	ἢ	καὶ σὺ ἡγῇ, ὥσπερ οἱ
[6, 493]	καλὸν ἢ αἰσχρὸν (ἢ ἀγαθὸν	ἢ	κακὸν ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον,
[6, 506]	εἶναι— πλέον γάρ μοι φαίνεται	ἢ	κατὰ τὴν παροῦσαν ὁρμὴν ἐφικέσθαι
[6, 488]	τὸν δὲ γενναῖον ναύκληρον μανδραγόρᾳ	ἢ	μέθῃ ἤ τινι ἄλλῳ συμποδίσαντας
[6, 503]	εὖ τε καὶ καλῶς μετέχειν,	ἢ	μήτε παιδείας τῆς ἀκριβεστάτης δεῖν
[6, 497]	παρακινδυνευτικῶς μέλλω λέγειν, ὅτι τοὐναντίον	ἢ	νῦν δεῖ τοῦ ἐπιτηδεύματος τούτου
[6, 499]	ἑωράκασιν, οὔτε ἕνα οὔτε πλείους.	ἢ	οἴει; Οὐδαμῶς γε. Οὐδέ γε
[6, 491]	παιδαγωγίας τυχούσας διαφερόντως κακὰς γίγνεσθαι;	ἢ	οἴει τὰ μεγάλα ἀδικήματα καὶ
[6, 505]	(κεκτῄμεθά τι ἄνευ τοῦ ἀγαθοῦ.	ἢ	οἴει τι πλέον εἶναι πᾶσαν
[6, 500]	τε καὶ ὅτι μάλιστα ἀφομοιοῦσθαι.	ἢ	οἴει τινὰ μηχανὴν εἶναι, ὅτῳ
[6, 500]	δόξαν λήψεσθαι καὶ ἄλλα ἀποκρινεῖσθαι.	ἢ	οἴει τινὰ χαλεπαίνειν τῷ μὴ
[6, 504]	τὴν τελεωτάτην ἀπεργασίαν μὴ παριέναι.	ἢ	οὐ γελοῖον ἐπὶ μὲν ἄλλοις
[6, 505]	ἐλάττονος πλάνης ἔμπλεῳ τῶν ἑτέρων;	ἢ	οὐ καὶ οὗτοι ἀναγκάζονται ὁμολογεῖν
[6, 496]	ἢ γάρ πού τινι ἄλλῳ	ἢ	οὐδενὶ τῶν ἔμπροσθεν γέγονεν. καὶ
[6, 495]	καὶ ἀποτεθρυμμένοι διὰτὰς βαναυσίας τυγχάνουσιν—	ἢ	οὐκ ἀνάγκη; Καὶ μάλα, ἔφη.
[6, 505]	οὐκ ὀλιγάκις ἀκήκοας, ~νῦν δὲ	ἢ	οὐκ ἐννοεῖς ἢ αὖ διανοῇ
[6, 491]	ἐν ἀνθρώποις φύεσθαι καὶ ὀλίγας.	ἢ	οὐκ οἴει; Σφόδρα γε. Τούτων
[6, 492]	οἱ παιδευταί τε καὶ σοφισταί.	ἢ	οὐκ οἶσθα ὅτι τὸν μὴ
[6, 499]	ὡς ἄλλως εὐχαῖς ὅμοια λέγοντες.	ἢ	οὐχ οὕτως; Οὕτως. Εἰ τοίνυν
[6, 490]	τούτῳ τι μετέσται ψεῦδος ἀγαπᾶν	ἢ	πᾶν τοὐναντίον μισεῖν; (Μισεῖν, ἔφη.
[6, 505]	κτῆσιν ἐκτῆσθαι, μὴ μέντοι ἀγαθήν;	ἢ	πάντα τἆλλα φρονεῖν ἄνευ τοῦ
[6, 501]	ἅψασθαι μηδὲ γράφειν νόμους, πρὶν	ἢ	παραλαβεῖν καθαρὰν ἢ αὐτοὶ ποιῆσαι.
[6, 488]	συλλαμβάνειν δεινὸς ᾖ ὅπως ἄρξουσιν	ἢ	πείθοντες ἢ βιαζόμενοι τὸν ναύκληρον,
[6, 498]	γὰρ οὐδὲν ἀνήσομεν, ἕως ἂν	ἢ	πείσωμεν καὶ τοῦτον καὶ τοὺς
[6, 492]	λεγόμενον, τίνα οἴει καρδίαν ἴσχειν;	ἢ	ποίαν (ἂν) αὐτῷ παιδείαν ἰδιωτικὴν
[6, 493]	ἄν τις τούτοις ὁμιλῇ ἐπιδεικνύμενος,	ἢ	ποίησιν ἤ τινα ἄλλην δημιουργίαν
[6, 492]	Τίνα οὖν ἄλλον σοφιστὴν οἴει	ἢ	ποίους ἰδιωτικοὺς λόγους ἐναντία τούτοις
[6, 493]	ποίησιν ἤ τινα ἄλλην δημιουργίαν	ἢ	πόλει διακονίαν, κυρίους αὑτοῦ ποιῶν
[6, 493]	ἅψασθαι αὐτοῦ, καὶ ὁπότε χαλεπώτατον	ἢ	πρᾳότατον καὶ ἐκ τίνων γίγνεται,
[6, 492]	τὰ μὲν ψέγωσι τῶν λεγομένων	ἢ	πραττομένων, τὰ δὲ ἐπαινῶσιν, ὑπερβαλλόντως
[6, 499]	ἐριστικὰ καὶ μηδαμόσε ἄλλοσε τείνοντα	ἢ	πρὸς δόξαν καὶ ἔριν καὶ
[6, 486]	Τὸ ποῖον; Εὐμαθὴς ἢ δυσμαθής.	ἢ	προσδοκᾷς ποτέ τινά τι ἱκανῶς
[6, 498]	καὶ τοῦτον καὶ τοὺς ἄλλους,	ἢ	προὔργου τι ποιήσωμεν εἰς ἐκεῖνον
[6, 492]	ἢ εἰς δικαστήρια ἢ θέατρα	ἢ	στρατόπεκα ἤ τινα ἄλλον κοινὸν
[6, 507]	ὅτι οὐδεμιᾷ, τοιούτου προσδεῖ οὐδενός.	ἢ	σύ τινα ἔχεις εἰπεῖν; Οὐκ
[6, 493]	ἀντιτέχνους ἡγοῦνται, μὴ ἄλλα παιδεύειν	ἢ	ταῦτα τὰ τῶν πολλῶν δόγματα,
[6, 511]	οὐκ ἂν ἄλλως ἴδοι τις	ἢ	τῇ διανοίᾳ. Αληθῆ, ἔφη, λέγεις.
[6, 484]	δ’ ἄλλο, ἦν δ’ ἐγώ,	ἢ	τὸ ἑξῆς; ἐπειδὴ φιλόσοφοι μὲν
[6, 511]	ὄντος τε καὶ νοητοῦ θεωρούμενον	ἢ	τὸ ὑπὸ τῶν τεχνῶν καλουμένων,
[6, 503]	ἄλλῃ μηδεμιᾷ μεταβολῇ φαίνεσθαι ἐκβάλλοντας,	ἢ	τὸν ἀδυνατοῦντα ἀποκριτέον, τὸν δὲ
[6, 484]	Τούτους οὖν μᾶλλον φύλακας στησόμεθα	ἢ	τοὺς ἐγνωκότας μὲν ἕκαστον τὸ
[6, 485]	ἄλλους πόλεων ἡγεμόνας δεῖ εἶναι	ἢ	τούτους. Πῶς; Τοῦτο μὲν δὴ
[6, 485]	δαπάνης σπουδάζεται, ἄλλῳ τινὶ μᾶλλον	ἢ	τούτῳ προσήκει σπουδάζειν. Οὕτω. ~(Καὶ
[6, 491]	ἀγαθῷ γάρ που κακὸν ἐναντιώτερον	ἢ	τῷ μὴ ἀγαθῷ. Πῶς δ’
[6, 499]	καὶ τῇ πόλει κατηκόῳ γενέσθαι,	ἢ	τῶν νῦν ἐν δυναστείαις ἢ
[6, 500]	τινὰ χαλεπαίνειν τῷ μὴ χαλεπῷ	ἢ	φθονεῖν τῷ μὴ φθονερῷ ἄφθονόν
[6, 496]	ἀντέχειν, πρίν τι τὴν πόλιν	ἢ	φίλους ὀνῆσαι προαπολόμενος ἀνωφελὴς αὑτῷ
[6, 491]	ἦν δ’ ἐγώ, σπέρματος πέρι	ἢ	φυτοῦ, εἴτε ἐγγείων εἴτε τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006