Livre, Chap.
[6, 501]	γοῦν ἄν, ἔφη, ἡ γραφὴ	γένοιτο.	Αρ’ οὖν, ἦν δ’ ἐγώ,
[6, 487]	ποτ’ ἄν τις οἷός τε	γένοιτο	ἱκανῶς ἐπιτηδεῦσαι, εἰ μὴ φύσει
[6, 486]	ὅπῃ ἂν δυσσύμβολος ἢ ἄδικος	γένοιτο;	Οὐκ ἔστιν. Καὶ τοῦτο δὴ
[6, 496]	τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἂν	γένοιτο—	ταῦτα πάντα λογισμῷ λαβών, ἡσυχίαν
[6, 486]	μόγις σμικρὸν ἀνύτων; Οὐκ ἂν	γένοιτο.	Τί δ’ εἰ μηδὲν ὧν
[6, 502]	μὲν εἶναι ἃ λέγομεν, εἰ	γένοιτο,	χαλεπὰ δὲ γενέσθαι, οὐ μέντοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006