Livre, Chap.
[6, 486]	ἢ προσδοκᾷς ποτέ τινά τι	ἱκανῶς	ἂν στέρξαι, ὃ πράττων ἂν
[6, 497]	Ερρήθη γάρ, ἔφη. Αλλ’ οὐχ	ἱκανῶς,	εἶπον, ἐδηλώθη, φόβῳ ὧν ὑμεῖς
[6, 510]	Ταῦτ’ ἔφη, ἃ λέγεις, οὐχ	ἱκανῶς	ἔμαθον. (Αλλ’ αὖθις, ἦν δ’
[6, 502]	ὅτι γε βέλτιστα, εἴπερ δυνατά,	ἱκανῶς	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, ὡς ἐγᾦμαι,
[6, 499]	μακάριε, καλῶν τε καὶ ἐλευθέρων	ἱκανῶς	ἐπήκοοι γεγόνασιν, οἵων ζητεῖν μὲν
[6, 487]	ἄν τις οἷός τε γένοιτο	ἱκανῶς	ἐπιτηδεῦσαι, εἰ μὴ φύσει εἴη
[6, 504]	μέτρον. δοκεῖ δ’ ἐνίοτέ τισιν	ἱκανῶς	ἤδη ἔχειν καὶ οὐδὲν δεῖν
[6, 496]	κτῆμα, καὶ τῶν πολλῶν αὖ	ἱκανῶς	ἰδόντες τὴν μανίαν, καὶ ὅτι
[6, 505]	πρὸς τούτῳ ὅτι αὐτὴν οὐχ	ἱκανῶς	ἴσμεν· εἰ δὲ μὴ ἴσμεν,
[6, 506]	δὲ μηδένα αὐτὰ πρότερον γνώσεσθαι	ἱκανῶς.	Καλῶς γάρ, ἔφη, μαντεύῃ. Οὐκοῦν
[6, 511]	τελευτᾷ εἰς εἴδη. Μανθάνω, ἔφη,	ἱκανῶς	μὲν οὔ— δοκεῖς γάρ μοι
[6, 485]	καταμαθεῖν· καὶ οἶμαι, ἐὰν ἐκείνην	ἱκανῶς	ὁμολογήσωμεν, ὁμολογήσειν καὶ ὅτι οἷοί
[6, 486]	ἀλλήλοις τῇ μελλούσῃ τοῦ ὄντος	ἱκανῶς	τε καὶ τελέως ψυχῇ μεταλήψεσθαι;
[6, 505]	δὲ καὶ οὐκ ἔχουσα λαβεῖν	ἱκανῶς	τί ποτ’ ἐστὶν οὐδὲ πίστει
[6, 486]	(Επιλήσμονα ἄρα ψυχὴν ἐν ταῖς	ἱκανῶς	φιλοσόφοις μή ποτε ἐγκρίνωμεν, ἀλλὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006