Livre, Chap. |
[6, 484] |
ἔφη,
τὸ
μετὰ
τοῦτο
ἡμῖν;
|
Τί |
δ’
ἄλλο,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[6, 486] |
σμικρὸν
ἀνύτων;
Οὐκ
ἂν
γένοιτο.
|
Τί |
δ’
εἰ
μηδὲν
ὧν
μάθοι |
[6, 494] |
σῶμα
φυῇ
προσφερὴς
τῇ
ψυχῇ;
|
Τί |
δ’
οὐ
μέλλει;
ἔφη.
Βουλήσονται |
[6, 506] |
ταῦθ’
ἃ
οἴεται
ἐθέλειν
λέγειν.
|
Τί |
δέ;
εἶπον·
οὐκ
ᾔσθησαι
τὰς |
[6, 506] |
τοσοῦτον
(χρόνον
περὶ
ταῦτα
πραγματευόμενον.
|
Τί |
δέ;
ἦν
δ’
ἐγώ·
δοκεῖ |
[6, 505] |
ἀγαθοῦ
φθέγξωνται
ὄνομα.
Αληθέστατα,
ἔφη.
|
Τί |
δὲ
οἱ
τὴν
ἡδονὴν
ἀγαθὸν |
[6, 501] |
ἣν
ἡμεῖς
διήλθομεν;
Οὐδὲ
τοῦτο.
|
Τί |
δέ;
τὴν
τοιαύτην
τυχοῦσαν
τῶν |
[6, 505] |
αὐτοῦ,
φανερόν;
Πῶς
γὰρ
οὔ;
|
Τί |
δέ;
τόδε
οὐ
φανερόν,
ὡς |
[6, 496] |
νόθα
καὶ
φαῦλα;
Πολλὴ
ἀνάγκη.
|
Τί |
δέ;
τοὺς
ἀναξίους
παιδεύσεως,
ὅταν |
[6, 486] |
φαῖμεν
ἕλκειν
ἢ
εἰς
ἀμετρίαν.
|
Τί |
μήν;
Αλήθειαν
δ’
ἀμετρίᾳ
ἡγῇ |
[6, 507] |
ἄλλαις
αἰσθήσεσι
πάντα
τὰ
αἰσθητά;
|
Τί |
μήν;
Αρ’
οὖν,
ἦν
δ’ |
[6, 501] |
ἂν
τὸ
σχῆμα
τῆς
πολιτείας;
|
Τί |
μήν;
(Επειτα
οἶμαι
ἀπεργαζόμενοι
πυκνὰ |
[6, 505] |
καὶ
κακὰ
ταὐτά.
ἦ
γάρ;
|
(Τί |
μήν;
Οὐκοῦν
ὅτι
μὲν
μεγάλαι |
[6, 508] |
αὐτοῖς
τούτοις
ὄμμασιν
ἐνοῦσα
φαίνεται.
|
Τί |
μήν;
Οὕτω
τοίνυν
καὶ
τὸ |
[6, 485] |
ἀσθενέστεραι,
ὥσπερ
ῥεῦμα
ἐκεῖσε
ἀπωχετευμένον.
|
Τί |
μήν;
Ωι
δὴ
πρὸς
τὰ |
[6, 484] |
τί
διαφέρει
βίος
(δίκαιος
ἀδίκου.
|
Τί |
οὖν,
ἔφη,
τὸ
μετὰ
τοῦτο |
[6, 486] |
εὐάγωγον
παρέξει.
Πῶς
δ’
οὔ;
|
(Τί |
οὖν;
μή
πῃ
δοκοῦμέν
σοι |
[6, 486] |
ἂν
μετείη.
Οὔ
μοι
δοκεῖ.
|
Τί |
οὖν;
ὁ
κόσμιος
καὶ
μὴ |
[6, 494] |
Φιλεῖ
γοῦν,
ἔφη,
οὕτω
γίγνεσθαι.
|
Τί |
οὖν
οἴει,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[6, 490] |
Ως
οἷόν
τ’
ἔφη,
μετριώτατα.
|
Τί |
οὖν;
τούτῳ
τι
μετέσται
ψεῦδος |