Alphabétiquement     [«   »]
του 2
τοῦδε 1
τοὐναντίον 3
τοὺς 46
τοῦτό 2
τοῦτο 34
Τοῦτο 3
Fréquences     [«    »]
46 γε
42 εἶναι
43 τῷ
46 τοὺς
50 οὐ
54 οὐκ
55 οὖν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

τοὺς


Livre, Chap.
[6, 503]   τοῦτο μὲν τετολμήσθω εἰπεῖν, ὅτι  τοὺς   ἀκριβεστάτους φύλακας φιλοσόφους δεῖ καθιστάναι.
[6, 489]   ἰδεῖν, ὅτι ταῖς πόλεσι πρὸς  τοὺς   ἀληθινοὺς φιλοσόφους τὴν διάθεσιν ἔοικεν,
[6, 498]   πείσωμεν καὶ τοῦτον καὶ  τοὺς   ἄλλους, προὔργου τι ποιήσωμεν
[6, 496]   φερομένου ὑπὸ τειχίον ἀποστάς, ὁρῶν  τοὺς   ἄλλους καταπιμπλαμένους ἀνομίας, ἀγαπᾷ εἴ
[6, 496]   φαῦλα; Πολλὴ ἀνάγκη. Τί δέ;  τοὺς   ἀναξίους παιδεύσεως, ὅταν αὐτῇ πλησιάζοντες
[6, 506]   φῶμεν δεῖν ἐσκοτῶσθαι καὶ ἐκείνους  τοὺς   βελτίστους ἐν τῇ πόλει, οἷς
[6, 487]   γιγνομένους, ἵνα μὴ παμπονήρους εἴπωμεν,  τοὺς   δ’ ἐπιεικεστάτους δοκοῦντας ὅμως τοῦτό
[6, 488]   γιγνώσκοντα περὶ ναυτικῶν ἕτερα τοιαῦτα,  τοὺς   δὲ ναύτας στασιάζοντας πρὸς ἀλλήλους
[6, 490]   ὁρᾶν αὐτῶν τοὺς μὲν ἀχρήστους,  τοὺς   δὲ πολλοὺς κακοὺς πᾶσαν κακίαν,
[6, 484]   οὖν μᾶλλον φύλακας στησόμεθα  τοὺς   ἐγνωκότας μὲν ἕκαστον τὸ ὄν,
[6, 488]   μεγέθει μὲν καὶ (ῥώμῃ ὑπὲρ  τοὺς   ἐν τῇ νηὶ πάντας, ὑπόκωφον
[6, 500]   πολλοὺς διακεῖσθαι ἐκείνους αἰτίους εἶναι  τοὺς   ἔξωθεν οὐ προσῆκον ἐπεισκεκωμακότας, λοιδορουμένους
[6, 489]   χρωμένους κέλευε αἰτιᾶσθαι, ἀλλὰ μὴ  τοὺς   ἐπιεικεῖς. οὐ γὰρ ἔχει φύσιν
[6, 494]   φιλοσοφίαν, τί οἰόμεθα δράσειν ἐκείνους  τοὺς   ἡγουμένους ἀπολλύναι αὐτοῦ τὴν χρείαν
[6, 495]   ἐργαζόμενοι τὰς πόλεις γίγνονται καὶ  τοὺς   ἰδιώτας, καὶ οἱ τἀγαθά, οἳ
[6, 490]   ὁμολογεῖν οἷς λέγομεν, ἐάσας δὲ  τοὺς   λόγους, εἰς αὐτοὺς ἀποβλέψας περὶ
[6, 498]   λέγω δὲ χαλεπώτατον τὸ περὶ  τοὺς   λόγους ἐν δὲ τῷ ἔπειτα,
[6, 510]   τοῖς ὁρωμένοις εἴδεσι προσχρῶνται καὶ  τοὺς   λόγους περὶ αὐτῶν ποιοῦνται, οὐ
[6, 510]   ἔοικε, τοῦ τετραγώνου αὐτοῦ ἕνεκα  τοὺς   λόγους ποιούμενοι καὶ διαμέτρου αὐτῆς,
[6, 500]   ἔχοντας καὶ ἀεὶ περὶ ἀνθρώπων  τοὺς   λόγους ποιουμένους, ἥκιστα φιλοσοφίᾳ πρέπον
[6, 498]   ἄλλο πράττειν, ὅτι μὴ πάρεργον,  τοὺς   μέλλοντας εὐδαιμόνως βιώσεσθαι καὶ τελευτήσαντας
[6, 488]   μὴ πείθωσιν ἀλλὰ ἄλλοι μᾶλλον,  τοὺς   μὲν ἄλλους ἀποκτεινύντας
[6, 490]   λόγος, φαίη ὁρᾶν αὐτῶν  τοὺς   μὲν ἀχρήστους, τοὺς δὲ πολλοὺς
[6, 487]   ὄντες (ἀπαλλάττωνται, ἀλλὰ μακρότερον ἐνδιατρίψωσιν,  τοὺς   μὲν πλείστους καὶ πάνυ ἀλλοκότους
[6, 489]   ἐν φιλοσοφίᾳ· τῆς μέντοι ἀχρηστίας  τοὺς   μὴ χρωμένους κέλευε αἰτιᾶσθαι, ἀλλὰ
[6, 497]   καὶ σὺ νομοθέτης ἔχων  τοὺς   νόμους ἐτίθεις. Ερρήθη γάρ, ἔφη.
[6, 502]   που, ἦν δ’ ἐγώ, τιθέντος  τοὺς   νόμους καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα
[6, 489]   ἀληθείᾳ τι ὄφελος ᾖ. ἀλλὰ  τοὺς   νῦν πολιτικοὺς ἄρχοντας ἀπεικάζων οἷς
[6, 495]   οἷα καὶ σὺ φῂς ὀνειδίζειν  τοὺς   ὀνειδίζοντας, ὡς οἱ συνόντες αὐτῇ
[6, 502]   οὐ δήπου ἀδύνατον ἐθέλειν ποιεῖν  τοὺς   πολίτας. Οὐδ’ ὁπωστιοῦν. Αλλὰ δή,
[6, 500]   συνοίει, τοῦ χαλεπῶς πρὸς φιλοσοφίαν  τοὺς   πολλοὺς διακεῖσθαι ἐκείνους αἰτίους εἶναι
[6, 498]   μέντοι μὴ πείθεσθαι τοῖς λεγομένοις  τοὺς   πολλοὺς θαῦμα οὐδέν· οὐ γὰρ
[6, 493]   πόλει διακονίαν, κυρίους αὑτοῦ ποιῶν  τοὺς   πολλούς, πέρα τῶν ἀναγκαίων,
[6, 498]   προθύμως, Σώκρατες· οἶμαι μέντοι  τοὺς   πολλοὺς τῶν ἀκουόντων προθυμότερον ἔτι
[6, 489]   δεῖσθαι ἄρχεσθαι ὑφ’ αὑτοῦ οὐδὲ  τοὺς   σοφοὺς ἐπὶ τὰς τῶν πλουσίων
[6, 489]   ἰσχυροτάτη διαβολὴ γίγνεται φιλοσοφίᾳ διὰ  τοὺς   τὰ τοιαῦτα φάσκοντας ἐπιτηδεύειν, οὓς
[6, 492]   ἄξιον λόγου, ἀλλ’ οὐκ αὐτοὺς  τοὺς   ταῦτα λέγοντας μεγίστους (μὲν εἶναι
[6, 487]   ἐγὼ ἀκούσας, Οἴει οὖν, εἶπον,  τοὺς   ταῦτα λέγοντας ψεύδεσθαι; Οὐκ οἶδα,
[6, 496]   Ποῖ’ ἄττα οὖν εἰκὸς γεννᾶν  τοὺς   τοιούτους; οὐ νόθα καὶ φαῦλα;
[6, 488]   εὐωχουμένους πλεῖν ὡς τὸ εἰκὸς  τοὺς   τοιούτους, πρὸς δὲ τούτοις (ἐπαινοῦντας
[6, 507]   κομίσασθαι, ἀλλὰ μὴ ὥσπερ νῦν  τοὺς   τόκους μόνον. τοῦτον δὲ δὴ
[6, 489]   ἐλέγομεν ναύταις οὐχ ἁμαρτήσῃ, καὶ  τοὺς   ὑπὸ τούτων ἀχρήστους λεγομένους καὶ
[6, 494]   πλῆθος ἀδύνατον εἶναι. Αδύνατον. Καὶ  τοὺς   φιλοσοφοῦντας ἄρα ἀνάγκη ψέγεσθαι ὑπ’
[6, 501]   τε καὶ ἀληθείας ἐραστὰς εἶναι  τοὺς   φιλοσόφους; Ατοπον μεντἄν, ἔφη, εἴη.
[6, 499]   φιλομαθείας διαβολὴν ἐνδεικνύῃ οὓς λέγεις  τοὺς   φιλοσόφους, ~καὶ διορίζῃ (ὥσπερ ἄρτι
[6, 503]   καὶ ἐν τῷ πολέμῳ πρὸς  τοὺς   φόβους δυσκίνητα ὄντα, πρὸς τὰς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006