Alphabétiquement     [«   »]
τῇ 17
Τῇ 1
Τὴν 3
τὴν 74
τήν 3
τηρεῖν 1
Τῆς 1
Fréquences     [«    »]
73 ὅτι
67 τὰ
70 τοῦ
74 τὴν
76 ἐν
77 τῶν
84
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

τὴν


Livre, Chap.
[6, 489]   τῆς μὲν τῶν ἐπιεικῶν ἀχρηστίας  τὴν   αἰτίαν διεληλύθαμεν; Καὶ μάλα. Τῆς
[6, 490]   κακοὺς πᾶσαν κακίαν, τῆς διαβολῆς  τὴν   αἰτίαν ἐπισκοποῦντες ἐπὶ τούτῳ νῦν
[6, 491]   οἴει τὰ μεγάλα ἀδικήματα καὶ  τὴν   ἄκρατον πονηρίαν ἐκ φαύλης ἀλλ’
[6, 508]   Εοικε γάρ. (Τοῦτο τοίνυν τὸ  τὴν   ἀλήθειαν παρέχον τοῖς γιγνωσκομένοις καὶ
[6, 489]   Τῆς δὲ τῶν πολλῶν πονηρίας  τὴν   ἀνάγκην βούλει τὸ μετὰ τοῦτο
[6, 496]   τε ἐνθάδε βίον βιώσεται καὶ  τὴν   ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ μετὰ καλῆς ἐλπίδος
[6, 497]   δεδηλώκατε μακρὰν καὶ χαλεπὴν αὐτοῦ  τὴν   ἀπόδειξιν· ἐπεὶ καὶ τὸ λοιπὸν
[6, 497]   ἦθος ἐκπίπτειν· εἰ δὲ λήψεται  τὴν   ἀρίστην πολιτείαν, ὥσπερ (καὶ αὐτὸ
[6, 491]   οὔ; Εχει δὴ οἶμαι λόγον  τὴν   ἀρίστην φύσιν ἐν ἀλλοτριωτέρᾳ οὖσαν
[6, 485]   ὅς. Η οὖν δυνατὸν εἶναι  τὴν   αὐτὴν φύσιν φιλόσοφόν τε καὶ
[6, 497]   γένος νῦν μὲν οὐκ ἴσχειν  τὴν   αὑτοῦ δύναμιν, ἀλλ’ εἰς ἀλλότριον
[6, 509]   δύναμιν παρέχειν φήσεις, ἀλλὰ καὶ  τὴν   γένεσιν καὶ αὔξην καὶ τροφήν,
[6, 485]   προσδέχεσθαι τὸ ψεῦδος ἀλλὰ μισεῖν,  τὴν   δ’ ἀλήθειαν στέργειν. Εἰκός γ’
[6, 507]   εἰς τὸ τὴν μὲν ἀκούειν,  τὴν   δὲ ἀκούεσθαι, (ἐὰν μὴ
[6, 505]   κτᾶσθαι, ἀλλὰ τὰ ὄντα ζητοῦσιν,  τὴν   δὲ δόξαν ἐνταῦθα ἤδη πᾶς
[6, 493]   τἀναγκαῖα δίκαια καλοῖ καὶ καλά,  τὴν   δὲ τοῦ ἀναγκαίου καὶ ἀγαθοῦ
[6, 495]   οὐ προσήκοντα οὐδ’ ἀληθῆ ζῶσιν,  τὴν   δέ, ὥσπερ ὀρφανὴν συγγενῶν, ἄλλοι
[6, 489]   πόλεσι πρὸς τοὺς ἀληθινοὺς φιλοσόφους  τὴν   διάθεσιν ἔοικεν, ἀλλὰ μανθάνειν
[6, 500]   ὡς ἀληθῶς πρὸς τοῖς οὖσι  τὴν   διάνοιαν ἔχοντι κάτω βλέπειν εἰς
[6, 511]   τι δόξης τε καὶ νοῦ  τὴν   διάνοιαν οὖσαν. Ικανώτατα, ἦν δ’
[6, 506]   αὖθις γὰρ τοῦ πατρὸς ἀποτείσεις  τὴν   διήγησιν. ~(Βουλοίμην ἄν, εἶπον, ἐμέ
[6, 508]   τοῖς γιγνωσκομένοις καὶ τῷ γιγνώσκοντι  τὴν   δύναμιν ἀποδιδὸν τὴν τοῦ ἀγαθοῦ
[6, 508]   ὀργάνων. Πολύ γε. Οὐκοῦν καὶ  τὴν   δύναμιν ἣν ἔχει ἐκ τούτου
[6, 509]   δ’ ἐγώ· ἀλλ’ ὧδε μᾶλλον  τὴν   εἰκόνα αὐτοῦ ἔτι ἐπισκόπει. (Πῶς;
[6, 489]   ἐγώ, οἶμαι δεῖσθαί σε ἐξεταζομένην  τὴν   εἰκόνα ἰδεῖν, ὅτι ταῖς πόλεσι
[6, 489]   ἐν ταῖς πόλεσι δίδασκέ τε  τὴν   εἰκόνα καὶ πειρῶ πείθειν ὅτι
[6, 498]   τελευτήσαντας τῷ βίῳ τῷ βεβιωμένῳ  τὴν   ἐκεῖ μοῖραν ἐπιστήσειν πρέπουσαν. Ως
[6, 488]   μηδ’ ἐπαΐοντες, ὅτι ἀνάγκη αὐτῷ  τὴν   ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι ἐνιαυτοῦ καὶ ὡρῶν
[6, 500]   τήν τε φύσιν αὐτῶν καὶ  τὴν   ἐπιτήδευσιν, ἵνα μὴ ἡγῶνταί σε
[6, 491]   ὧν ἐπῃνέσαμεν τῆς φύσεως ἀπόλλυσι  τὴν   ἔχουσαν ψυχὴν καὶ ἀποσπᾷ φιλοσοφίας.
[6, 511]   δ’ ἀναγκαζομένην ψυχὴν χρῆσθαι περὶ  τὴν   ζήτησιν αὐτοῦ, οὐκ ἐπ’ ἀρχὴν
[6, 505]   Αληθέστατα, ἔφη. Τί δὲ οἱ  τὴν   ἡδονὴν ἀγαθὸν ὁριζόμενοι; μῶν μή
[6, 495]   πενίαν καὶ ἐρημίαν τοῦ δεσπότου  τὴν   θυγατέρα μέλλοντος γαμεῖν; ~(Οὐ πάνυ,
[6, 488]   δυνατὸν εἶναι λαβεῖν ἅμα καὶ  τὴν   κυβερνητικήν. τοιούτων δὴ περὶ τὰς
[6, 496]   τῶν πολλῶν αὖ ἱκανῶς ἰδόντες  τὴν   μανίαν, καὶ ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν
[6, 492]   μήν, ἦν δ’ ἐγώ, οὔπω  τὴν   μεγίστην ἀνάγκην εἰρήκαμεν. Ποίαν; ἔφη.
[6, 510]   εἰκόνων, αὐτοῖς εἴδεσι δι’ αὐτῶν  τὴν   μέθοδον ποιουμένη. Ταῦτ’ ἔφη,
[6, 494]   καὶ τιμῶντες, προκαταλαμβάνοντες καὶ προκολακεύοντες  τὴν   μέλλουσαν αὐτοῦ δύναμιν. Φιλεῖ γοῦν,
[6, 507]   φωνῇ γένους ἄλλου εἰς τὸ  τὴν   μὲν ἀκούειν, τὴν δὲ ἀκούεσθαι,
[6, 509]   καὶ τὸ εἶναί τε καὶ  τὴν   οὐσίαν ὑπ’ ἐκείνου αὐτοῖς προσεῖναι,
[6, 492]   ἑταῖρε— θεῖον μέντοι κατὰ  τὴν   παροιμίαν ἐξαιρῶμεν λόγου· ~εὖ γὰρ
[6, 506]   γάρ μοι φαίνεται κατὰ  τὴν   παροῦσαν ὁρμὴν ἐφικέσθαι τοῦ γε
[6, 509]   παύσῃ, εἰ μή τι, ἀλλὰ  τὴν   περὶ τὸν ἥλιον ὁμοιότητα αὖ
[6, 487]   ἡλικίᾳ ἆρα οὐ μόνοις ἂν  τὴν   πόλιν ἐπιτρέποις; (Καὶ Αδείμαντος,
[6, 497]   αὑτὴ ἣν ἡμεῖς διεληλύθαμεν οἰκίζοντες  τὴν   πόλιν ἄλλη. Τὰ μὲν
[6, 496]   πᾶσιν ἀγρίοις ἀντέχειν, πρίν τι  τὴν   πόλιν φίλους ὀνῆσαι προαπολόμενος
[6, 497]   ἔτι λέγω περὶ τούτου· ἀλλὰ  τὴν   προσήκουσαν αὐτῇ τίνα τῶν νῦν
[6, 504]   δεῖ ὥσπερ νῦν θεάσασθαι, ἀλλὰ  τὴν   τελεωτάτην ἀπεργασίαν μὴ παριέναι.
[6, 488]   δεῖν κυβερνᾶν, μήτε μαθόντα πώποτε  τὴν   τέχνην μέτε ἔχοντα ἀποδεῖξαι διδάσκαλον
[6, 499]   φιλονικῶν ἀλλὰ παραμυθούμενος καὶ ἀπολυόμενος  τὴν   τῆς φιλομαθείας διαβολὴν ἐνδεικνύῃ οὓς
[6, 485]   πᾶν τὸ τοιοῦτον ἐρρυήκασιν, περὶ  τὴν   τῆς ψυχῆς οἶμαι ἡδονὴν αὐτῆς
[6, 486]   τελευτῶν αὑτόν τε μισεῖν καὶ  τὴν   τοιαύτην πρᾶξιν; Πῶς δ’ οὔ;
[6, 501]   διήλθομεν; Οὐδὲ τοῦτο. Τί δέ;  τὴν   τοιαύτην τυχοῦσαν τῶν προσηκόντων ἐπιτηδευμάτων
[6, 509]   ὀρθόν, ἀλλ’ ἔτι μειζόνως τιμητέον  τὴν   τοῦ ἀγαθοῦ ἕξιν. Αμήχανον κάλλος,
[6, 508]   τῷ γιγνώσκοντι τὴν δύναμιν ἀποδιδὸν  τὴν   τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέαν φάθι εἶναι·
[6, 505]   ἥτις φρόνησις, ἀλλ’ ἀναγκάζονται τελευτῶντες  τὴν   τοῦ ἀγαθοῦ φάναι. Καὶ μάλα,
[6, 510]   μάλα. Σκόπει δὴ αὖ καὶ  τὴν   τοῦ νοητοῦ τομὴν τμητέον.
[6, 486]   ἄλλοις διάνοιαν φύσει, ἣν ἐπὶ  τὴν   τοῦ ὄντος ἰδέαν ἑκάστου τὸ
[6, 507]   τῶν αἰσθήσεων δημιουργὸν ὅσῳ πολυτελεστάτην  τὴν   τοῦ ὁρᾶν τε καὶ ὁρᾶσθαι
[6, 509]   τοῖς ὁρωμένοις οὐ μόνον οἶμαι  τὴν   τοῦ ὁρᾶσθαι δύναμιν παρέχειν φήσεις,
[6, 511]   ἵνα μέχρι τοῦ ἀνυποθέτου ἐπὶ  τὴν   τοῦ παντὸς ἀρχὴν ἰών, ἁψάμενος
[6, 492]   ἀλλοῖον ἦθος πρὸς ἀρετὴν παρὰ  τὴν   τούτων παιδείαν πεπαιδευμένον, ἀνθρώπειον,
[6, 496]   μεθ’ ὅτου τις ἰὼν ἐπὶ  τὴν   τῷ δικαίῳ βοήθειαν σῴζοιτ’ ἄν,
[6, 490]   τούτου δὴ ἕνεκα πάλιν ἀνειλήφαμεν  τὴν   τῶν ἀληθῶς φιλοσόφων φύσιν καὶ
[6, 502]   πρόσθεν παραλιπόντι καὶ παιδογονίαν καὶ  τὴν   τῶν ἀρχόντων κατάστασιν, εἰδότι ὡς
[6, 511]   διάνοιαν δὲ καλεῖν μοι δοκεῖς  τὴν   τῶν γεωμετρικῶν τε καὶ τὴν
[6, 493]   τι τούτου δοκεῖ διαφέρειν  τὴν   τῶν πολλῶν καὶ (παντοδαπῶν συνιόντων
[6, 511]   τὴν τῶν γεωμετρικῶν τε καὶ  τὴν   τῶν τοιούτων ἕξιν ἀλλ’ οὐ
[6, 495]   ἐκ τῶν τεχνῶν ἐκπηδῶσιν εἰς  τὴν   φιλοσοφίαν, οἳ ἂν κομψότατοι ὄντες
[6, 501]   μεντἄν, ἔφη, εἴη. Αλλὰ μὴ  τὴν   φύσιν αὐτῶν οἰκείαν εἶναι τοῦ
[6, 485]   ἀρχόμενοι τούτου τοῦ λόγου ἐλέγομεν,  τὴν   φύσιν αὐτῶν πρῶτον δεῖ καταμαθεῖν·
[6, 489]   λέγωμεν ἐκεῖθεν ἀναμνησθέντες, ὅθεν διῇμεν  τὴν   φύσιν ~οἷον ἀνάγκη φῦναι τὸν
[6, 494]   ἐκείνους τοὺς ἡγουμένους ἀπολλύναι αὐτοῦ  τὴν   χρείαν τε καὶ ἑταιρίαν; οὐ
[6, 495]   καθορῶντες γὰρ ἄλλοι ἀνθρωπίσκοι κενὴν  τὴν   χώραν ταύτην γιγνομένην, καλῶν (δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006