Livre, Chap.
[6, 503]	χάσμης ἐμπίμπλανται, ὅταν τι δέῃ	τοιοῦτον	διαπονεῖν. Εστι ταῦτα, ἔφη. Ημεῖς
[6, 510]	φανὰ συνέστηκεν, καὶ πᾶν τὸ	τοιοῦτον,	εἰ κατανοεῖς. Αλλὰ κατανοῶ. Τὸ
[6, 494]	οἴει, ἦν δ’ ἐγώ, τὸν	τοιοῦτον	ἐν τοῖς τοιούτοις ποιήσειν, ἄλλως
[6, 487]	ἔφη. Εστιν οὖν ὅπῃ μέμψῃ	τοιοῦτον	ἐπιτήδευμα, ὃ μή ποτ’ ἄν
[6, 485]	τὰ μαθήματα καὶ πᾶν τὸ	τοιοῦτον	ἐρρυήκασιν, περὶ τὴν τῆς ψυχῆς
[6, 505]	ὄφελος ἦν, περὶ δὴ τὸ	τοιοῦτον	~καὶ (τοσοῦτον οὕτω φῶμεν δεῖν
[6, 487]	ὁ Μῶμος, ἔφη, τό γε	τοιοῦτον	μέμψαιτο. Αλλ’ ἦν δ’ ἐγώ,
[6, 488]	οὐδ’ ἔστιν ἓν οὐδὲν ἄλλο	τοιοῦτον	πεπονθός, ἀλλὰ δεῖ ἐκ πολλῶν
[6, 492]	ἅπερ ἂν οὗτοι, καὶ ἔσεσθαι	τοιοῦτον;	(Πολλή, ἦ δ’ ὅς, ὦ
[6, 488]	τὸν ναύκληρον, τὸν δὲ μὴ	τοιοῦτον	ψέγοντας ὡς ἄχρηστον, τοῦ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006