Alphabétiquement     [«   »]
τόκους 1
τομὴν 1
Τὸν 2
τὸν 33
τόν 1
τόπος 1
τόπου 2
Fréquences     [«    »]
31 ἀλλ
31 εἰ
29 ταῦτα
33 τὸν
34 εἰς
34 πρὸς
34 τοῦτο
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

τὸν


Livre, Chap.
[6, 503]   μηδεμιᾷ μεταβολῇ φαίνεσθαι ἐκβάλλοντας,  τὸν   ἀδυνατοῦντα ἀποκριτέον, τὸν δὲ πανταχοῦ
[6, 490]   ἕπεσθαι. Ορθῶς, ἔφη. Καὶ δὴ  τὸν   ἄλλον τῆς φιλοσόφου φύσεως χορὸν
[6, 486]   τούτῳ μέγα τι δοκεῖν εἶναι  τὸν   ἀνθρώπινον βίον; Αδύνατον, δ’
[6, 498]   οὖν, ἔφην, ὥς γε πρὸς  τὸν   ἅπαντα. τὸ μέντοι μὴ πείθεσθαι
[6, 489]   ἰατρῶν θύρας ἰέναι καὶ πάντα  τὸν   ἄρχεσθαι δεόμενον ἐπὶ τὰς τοῦ
[6, 489]   τὰς τοῦ ἄρχειν δυναμένου, οὐ  τὸν   ἄρχοντα δεῖσθαι τῶν ἀρχομένων ἄρχεσθαι,
[6, 509]   τέμνε ἑκάτερον τὸ τμῆμα ἀνὰ  τὸν   αὐτὸν λόγον, τό τε τοῦ
[6, 497]   πόλει λόγον (ἔχον τῆς πολιτείας  τὸν   αὐτὸν ὅνπερ καὶ σὺ
[6, 498]   προὔργου τι ποιήσωμεν εἰς ἐκεῖνον  τὸν   βίον, ὅταν αὖθις γενόμενοι τοῖς
[6, 488]   ἐκβάλλοντας ἐκ τῆς νεώς,  τὸν   δὲ γενναῖον ναύκληρον μανδραγόρᾳ
[6, 488]   πείθοντες βιαζόμενοι τὸν ναύκληρον,  τὸν   δὲ μὴ τοιοῦτον ψέγοντας ὡς
[6, 503]   ἐκβάλλοντας, τὸν ἀδυνατοῦντα ἀποκριτέον,  τὸν   δὲ πανταχοῦ ἀκήρατον ἐκβαίνοντα ὥσπερ
[6, 484]   κείμενα φυλάττοντες σῴζειν; Οὐ μὰ  τὸν   Δία, δ’ ὅς, οὐ
[6, 489]   ἐπιτηδεύειν, οὓς δὴ σὺ φῂς  τὸν   ἐγκαλοῦντα τῇ φιλοσοφίᾳ λέγειν ὡς
[6, 485]   εἰκός, ἀλλὰ καὶ πᾶσα ἀνάγκη  τὸν   ἐρωτικῶς του φύσει ἔχοντα πᾶν
[6, 508]   σύ, ἔφη, καὶ οἱ ἄλλοι·  τὸν   ἥλιον γὰρ δῆλον ὅτι ἐρωτᾷς.
[6, 509]   μή τι, ἀλλὰ τὴν περὶ  τὸν   ἥλιον ὁμοιότητα αὖ διεξιών, εἴ
[6, 489]   ἔφη. Πρῶτον μὲν τοίνυν ἐκεῖνον  τὸν   θαυμάζοντα ὅτι οἱ φιλόσοφοι οὐ
[6, 508]   ὧδε πέφυκεν ὄψις πρὸς τοῦτον  τὸν   θεόν; Πῶς; Οὐκ ἔστιν ἥλιος
[6, 490]   τὴν φύσιν ~οἷον ἀνάγκη φῦναι  τὸν   καλόν τε κἀγαθὸν (ἐσόμενον. ἡγεῖτο
[6, 488]   μηδὲ διδακτὸν εἶναι, ἀλλὰ καὶ  τὸν   λέγοντα ὡς διδακτὸν ἑτοίμους κατατέμνειν,
[6, 507]   ἐξαπατήσω ὑμᾶς ἄκων, κίβδηλον ἀποδιδοὺς  τὸν   λόγον τοῦ τόκου. Εὐλαβησόμεθα, ἔφη,
[6, 492]   σοφισταί. οὐκ οἶσθα ὅτι  τὸν   μὴ πειθόμενον ἀτιμίαις τε καὶ
[6, 488]   ἄρξουσιν πείθοντες βιαζόμενοι  τὸν   ναύκληρον, τὸν δὲ μὴ τοιοῦτον
[6, 492]   ἐπαίνου. ἐν δὴ τῷ τοιούτῳ  τὸν   νέον, τὸ λεγόμενον, τίνα οἴει
[6, 494]   ἂν μὴ πεισθῇ, καὶ περὶ  τὸν   πείθοντα, ὅπως ἂν μὴ οἷός
[6, 494]   οὖν οἴει, ἦν δ’ ἐγώ,  τὸν   τοιοῦτον ἐν τοῖς τοιούτοις ποιήσειν,
[6, 507]   μόνον. τοῦτον δὲ δὴ οὖν  τὸν   τόκον τε καὶ ἔκγονον αὐτοῦ
[6, 508]   δ’ ἐγώ, φάναι με λέγειν  τὸν   τοῦ ἀγαθοῦ ἔκγονον, ὃν τἀγαθὸν
[6, 506]   ἄξιον φύλακα κεκτῆσθαι ἂν ἑαυτῶν  τὸν   τοῦτο ἀγνοοῦντα· μαντεύομαι δὲ μηδένα
[6, 491]   τὰ τούτων οἰκεῖα· ἔχεις γὰρ  τὸν   τύπον ὧν λέγω. Εχω, ἔφη·
[6, 507]   οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, ἐννενόηκας  τὸν   τῶν αἰσθήσεων δημιουργὸν ὅσῳ πολυτελεστάτην
[6, 488]   δὴ περὶ τὰς ναῦς γιγνομένων  τὸν   ὡς ἀληθῶς κυβερνητικὸν οὐχ ἡγῇ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006