Livre, Chap. |
[6, 510] |
γωνιῶν
τριττὰ
εἴδη
καὶ
ἄλλα
|
τούτων |
ἀδελφὰ
καθ’
ἑκάστην
μέθοδον,
ταῦτα |
[6, 489] |
οὐχ
ἁμαρτήσῃ,
καὶ
τοὺς
ὑπὸ
|
τούτων |
ἀχρήστους
λεγομένους
καὶ
μετεωρολέσχας
τοῖς |
[6, 510] |
διδόναι
(ὡς
παντὶ
φανερῶν,
ἐκ
|
τούτων |
δ’
ἀρχόμενοι
τὰ
λοιπὰ
ἤδη |
[6, 499] |
ἀληθινῆς
φιλοσοφίας
ἀληθινὸς
ἔρως
ἐμπέσῃ.
|
τούτων |
δὲ
πότερα
γενέσθαι
ἢ
ἀμφότερα |
[6, 495] |
ὡς
ἡμεῖς
φαμεν.
καὶ
ἐκ
|
τούτων |
δὴ
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ
οἱ |
[6, 494] |
ὑπ’
αὐτῶν.
Ανάγκη.
Καὶ
ὑπὸ
|
τούτων |
δὴ
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅσοι
προσομιλοῦντες |
[6, 496] |
οὐδενὶ
τῶν
ἔμπροσθεν
γέγονεν.
καὶ
|
τούτων |
δὴ
τῶν
ὀλίγων
οἱ
γενόμενοι |
[6, 510] |
περὶ
αὐτῶν
ποιοῦνται,
οὐ
περὶ
|
τούτων |
διανοούμενοι,
ἀλλ’
ἐκείνων
πέρι
οἷς |
[6, 506] |
(τοιοῦτος
αὐτὴν
ἐπισκοπῇ
φύλαξ,
ὁ
|
τούτων |
ἐπιστήμων;
Ανάγκη,
ἔφη.
ἀλλὰ
σὺ |
[6, 499] |
ἰδίαις
συνουσίαις
πόρρωθεν
ἀσπαζομένων.
Οὐδὲ
|
τούτων, |
ἔφη.
Τούτων
τοι
χάριν,
ἦν |
[6, 508] |
ἀληθείας,
ἄλλο
καὶ
κάλλιον
ἔτι
|
τούτων |
ἡγούμενος
αὐτὸ
ὀρθῶς
ἡγήσῃ·
~ἐπιστήμην |
[6, 489] |
Ορθότατα,
ἔφη.
Εκ
τε
τοίνυν
|
τούτων |
καὶ
ἐν
τούτοις
οὐ
ῥᾴδιον |
[6, 491] |
ἐν
πόλει
καὶ
πάντα
τὰ
|
τούτων |
οἰκεῖα·
ἔχεις
γὰρ
τὸν
τύπον |
[6, 504] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
καὶ
αὐτῶν
|
τούτων |
οὐχ
ὑπογραφὴν
δεῖ
ὥσπερ
νῦν |
[6, 492] |
ἦθος
πρὸς
ἀρετὴν
παρὰ
τὴν
|
τούτων |
παιδείαν
πεπαιδευμένον,
ἀνθρώπειον,
ὦ
ἑταῖρε— |
[6, 510] |
ἦν
δ’
ἐγώ·
ῥᾷον
γὰρ
|
τούτων |
προειρημένων
μαθήσῃ.
οἶμαι
γάρ
σε |
[6, 494] |
αὐτῷ
ἐπιθυμοῦσι.
Δῆλον.
Εκ
δὴ
|
τούτων |
τίνα
ὁρᾷς
σωτηρίαν
φιλοσόφῳ
φύσει, |
[6, 493] |
τρέποιτο,
μηδὲν
εἰδὼς
τῇ
ἀληθείᾳ
|
τούτων |
τῶν
δογμάτων
τε
καὶ
ἐπιθυμιῶν |