Livre, Chap. |
[6, 490] |
ἀληθινῆς.
Ην
γὰρ
οὕτω
λεγόμενον.
|
Οὐκοῦν |
ἓν
μὲν
τοῦτο
σφόδρα
οὕτω |
[6, 502] |
ἀδύνατά
γε.
Συμβαίνει
γάρ,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
ἐπειδὴ
τοῦτο
μόγις
τέλος
ἔσχεν, |
[6, 494] |
ταύτης
εἶναι
τῆς
φύσεως.
Ναί.
|
Οὐκοῦν |
εὐθὺς
ἐν
παισὶν
ὁ
τοιοῦτος |
[6, 506] |
ἱκανῶς.
Καλῶς
γάρ,
ἔφη,
μαντεύῃ.
|
Οὐκοῦν |
ἡμῖν
ἡ
πολιτεία
τελέως
κεκοσμήσεται, |
[6, 507] |
τὰ
ὁρώμενα;
Τῇ
ὄψει,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
καὶ
ἀκοῇ |
[6, 491] |
κάκιον
ἀπαλλάττειν
τῆς
φαύλης.
Εχει.
|
(Οὐκοῦν, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
ὦ
Αδείμαντε, |
[6, 500] |
Καὶ
ἐγὼ
ἀμέλει,
ἔφη,
συνοίομαι.
|
(Οὐκοῦν |
καὶ
αὐτὸ
τοῦτο
συνοίει,
τοῦ |
[6, 486] |
βίον;
Αδύνατον,
ἦ
δ’
ὅς.
|
(Οὐκοῦν |
καὶ
θάνατον
οὐ
δεινόν
τι |
[6, 510] |
οὖν,
ἔφη,
τοῦτό
γε
οἶδα.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
ὅτι
τοῖς
ὁρωμένοις
εἴδεσι |
[6, 508] |
τὰς
αἰσθήσεις
ὀργάνων.
Πολύ
γε.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
τὴν
δύναμιν
ἣν
ἔχει |
[6, 501] |
ποιῆσαι.
Καὶ
ὀρθῶς
γ’
ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
μετὰ
ταῦτα
οἴει
ὑπογράψασθαι
ἂν |
[6, 505] |
ταὐτά.
ἦ
γάρ;
(Τί
μήν;
|
Οὐκοῦν |
ὅτι
μὲν
μεγάλαι
καὶ
πολλαὶ |
[6, 503] |
ἀρχῆς.
Ορθῶς,
ἦ
δ’
ὅς.
|
Οὐκοῦν |
σπάνιον
αὐτὸ
οἴει
ἔσεσθαι;
Πῶς |
[6, 503] |
αὐτῶν
ἐξοίχεται.
Αληθῆ,
ἔφη,
λέγεις.
|
Οὐκοῦν |
τὰ
βέβαια
αὖ
ταῦτα
ἤθη |
[6, 489] |
σε
λέγειν.
ἦ
γάρ;
Ναί.
|
Οὐκοῦν |
τῆς
μὲν
τῶν
ἐπιεικῶν
ἀχρηστίας |
[6, 485] |
τι
τῷ
μεγίστῳ
ἂν
προέχοιεν.
|
~(Οὐκοῦν |
τοῦτο
δὴ
λέγωμεν,
τίνα
τρόπον |