Livre, Chap.
[6, 511]	τῷ τελευταίῳ εἰκασίαν, καὶ τάξον	αὐτὰ	ἀνὰ λόγον, ὥσπερ ἐφ’ οἷς
[6, 502]	οὐδὲν ἧττον ἦλθεν τὸ δεῖν	αὐτὰ	διελθεῖν. (καὶ τὰ μὲν δὴ
[6, 511]	ὑποθέσεων, νοῦν οὐκ ἴσχειν περὶ	αὐτὰ	δοκοῦσί σοι, καίτοι νοητῶν ὄντων
[6, 511]	εἰκόσιν αὖ χρώμενοι, ~ζητοῦντες (δὲ	αὐτὰ	ἐκεῖνα ἰδεῖν ἃ οὐκ ἂν
[6, 511]	μὲν ἀναγκάζονται ἀλλὰ μὴ αἰσθήσεσιν	αὐτὰ	θεᾶσθαι οἱ θεώμενοι, διὰ δὲ
[6, 504]	ὡς μὲν δυνατὸν ἦν κάλλιστα	αὐτὰ	κατιδεῖν ἄλλη μακροτέρα εἴη περίοδος,
[6, 510]	ἣν γράφουσιν, καὶ τἆλλα οὕτως,	αὐτὰ	μὲν ταῦτα ἃ πλάττουσίν τε
[6, 506]	τοῦτο ἀγνοοῦντα· μαντεύομαι δὲ μηδένα	αὐτὰ	πρότερον γνώσεσθαι ἱκανῶς. Καλῶς γάρ,
[6, 495]	κακῶς ἐλέγομεν ὡς ἄρα καὶ	αὐτὰ	τὰ τῆς φιλοσόφου φύσεως μέρη,
[6, 492]	φέρῃ, καὶ φήσειν τε τὰ	αὐτὰ	τούτοις καλὰ καὶ αἰσχρὰ εἶναι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006