Alphabétiquement     [«   »]
σωμάτων 9
τ 2
Τὰ 2
τὰ 94
τἀγαθὸν 3
τἀγαθόν 2
ταῖς 10
Fréquences     [«    »]
91 δ
71
73 περὶ
94 τὰ
105 εἶναι
109 τὴν
142 γὰρ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre I

τὰ


Livre, Chap.
[1, 5]   κοινῷ ζητεῖν. Ἔτι δὲ παρὰ  τὰ   αἰσθητὰ καὶ τὰ εἴδη τὰ
[1, 5]   μὲν τοὺς ἀριθμοὺς παρὰ  τὰ   αἰσθητά, οἱ δ' ἀριθμοὺς εἶναί
[1, 2]   δ' ἐπιστητὰ τὰ πρῶτα καὶ  τὰ   αἴτια (διὰ γὰρ ταῦτα καὶ
[1, 7]   συμβαῖνον, καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ  τὰ   αἴτια εἰς ταῦτα καταναλίσκουσιν, ὡς
[1, 7]   ἱκανὰς λέγουσιν ἐπαναβῆναι καὶ ἐπὶ  τὰ   ἀνωτέρω τῶν ὄντων, καὶ μᾶλλον
[1, 5]   καὶ τῇ κατὰ τὴν ὕλην  (τὰ   γὰρ εἴδη τοῦ τί ἐστιν
[1, 7]   παρέλαβον αὐτὰς οὐκ ἐξ αἰσθητῶν·  τὰ   γὰρ μαθηματικὰ τῶν ὄντων ἄνευ
[1, 5]   τοιαῦτα τῶν ὄντων ἰδέας προσηγόρευσε,  τὰ   δ' αἰσθητὰ παρὰ ταῦτα καὶ
[1, 3]   τὴν πρώτην αἰτίαν οἰώμεθα γνωρίζειν)  τὰ   δ' αἴτια λέγεται τετραχῶς, ὧν
[1, 7]   γὰρ τούτῳ τὰ μὲν ταὐτὰ  τὰ   δ' ἴδια συμβαίνειν ἀνάγκη. Γιγνόμενά
[1, 7]   δ' ὄντων τὰ μὲν αἰσθητὰ  τὰ   δ' οὐκ αἰσθητὰ τιθέασι, δῆλον
[1, 7]   τρόπον ἔσται τὰ μὲν κοῦφα  τὰ   δὲ βάρος ἔχοντα τῶν σωμάτων;
[1, 3]   καὶ καλῶς τὰ μὲν ἔχειν  τὰ   δὲ γίγνεσθαι τῶν ὄντων ἴσως
[1, 7]   ἀέρα. Τὰ μὲν γὰρ συγκρίσει  τὰ   δὲ διακρίσει ἐξ ἀλλήλων γίγνεται,
[1, 5]   τὰ μὲν πολλὰ τούτοις ἀκολουθοῦσα,  τὰ   δὲ καὶ ἴδια παρὰ τὴν
[1, 8]   μίαν τῶν ἀρχῶν, οὐθὲν ἅπτεται  τὰ   εἴδη, ἀλλὰ γέγονε τὰ μαθήματα
[1, 8]   οὐ μόνον τῶν αἰσθητῶν παραδείγματα  τὰ   εἴδη ἀλλὰ καὶ αὐτῶν, οἷον
[1, 8]   ταῦτα κίνησις, δῆλον ὅτι κινήσεται  τὰ   εἴδη· εἰ δὲ μή, πόθεν
[1, 5]   γὰρ κατὰ μέθεξιν τοῦ ἑνὸς  (τὰ   εἴδη) εἶναι τοὺς ἀριθμούς. Τὸ
[1, 8]   εἶναι καὶ τοῦ γίγνεσθαι αἴτια  τὰ   εἴδη ἐστίν· καίτοι τῶν εἰδῶν
[1, 6]   γὰρ ὡς ὕλην τοῖς αἰσθητοῖς  τὰ   εἴδη καὶ τὸ ἓν τοῖς
[1, 8]   οὓς τρόπους δείκνυμεν ὅτι ἔστι  τὰ   εἴδη, κατ' οὐθένα φαίνεται τούτων·
[1, 5]   ὕλη ὑποκειμένη καθ' ἧς  τὰ   εἴδη μὲν ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν
[1, 6]   ἦν εἶναι ἑκάστῳ τῶν ἄλλων  τὰ   εἴδη παρέχονται, τοῖς δ' εἴδεσι
[1, 8]   νῦν. Ἔτι εἴπερ εἰσὶν ἀριθμοὶ  τὰ   εἴδη, πῶς αἴτιοι ἔσονται; Πότερον
[1, 5]   δὲ παρὰ τὰ αἰσθητὰ καὶ  τὰ   εἴδη τὰ μαθηματικὰ τῶν πραγμάτων
[1, 8]   ἀϊδίῳ εἶναἰ, ὥστ' ἔσται οὐσία  τὰ   εἴδη· ταὐτὰ δὲ ἐνταῦθα οὐσίαν
[1, 6]   ἀποδέδωκε, (β) μάλιστα δ' οἱ  τὰ   εἴδη τιθέντες λέγουσιν (οὔτε γὰρ
[1, 8]   ἄν τις τί ποτε συμβάλλεται  τὰ   εἴδη τοῖς ἀϊδίοις τῶν αἰσθητῶν
[1, 5]   ἕκαστον μόνον. Ἐπεὶ δ' αἴτια  τὰ   εἴδη τοῖς ἄλλοις, τἀκείνων στοιχεῖα
[1, 8]   ἴσα οὐκ ἐλάττω ἐστὶ  τὰ   εἴδη τούτοις περὶ ὧν ζητοῦντες
[1, 8]   περὶ αὐτῶν, εἰ ἔστι μεθεκτὰ  τὰ   εἴδη, τῶν οὐσιῶν ἀναγκαῖον ἰδέας
[1, 7]   μέρη καὶ τὰ πάθη καὶ  τὰ   ἔργα διατηροῦσι τὸ συμβαῖνον, καὶ
[1, 1]   μὲν οὖν αἴσθησιν ἔχοντα γίγνεται  τὰ   ζῷα, ἐκ δὲ ταύτης τοῖς
[1, 5]   (β) Σωκράτους δὲ περὶ μὲν  τὰ   ἠθικὰ πραγματευομένου περὶ δὲ τῆς
[1, 3]   τὸ αἰσχρόν, (α) καὶ πλείω  τὰ   κακὰ τῶν ἀγαθῶν καὶ τὰ
[1, 8]   ἅπτεται τὰ εἴδη, ἀλλὰ γέγονε  τὰ   μαθήματα τοῖς νῦν φιλοσοφία,
[1, 5]   φασιν αὐτὰ τὰ πράγματα, καὶ  τὰ   μαθηματικὰ μεταξὺ τούτων οὐ τιθέασιν.
[1, 5]   τὰ αἰσθητὰ καὶ τὰ εἴδη  τὰ   μαθηματικὰ τῶν πραγμάτων εἶναί φησι
[1, 2]   χαλεπώτατα ταῦτα γνωρίζειν τοῖς ἀνθρώποις,  τὰ   μάλιστα καθόλου (πορρωτάτω γὰρ τῶν
[1, 7]   τὴν θεωρίαν, τῶν δ' ὄντων  τὰ   μὲν αἰσθητὰ τὰ δ' οὐκ
[1, 4]   καὶ τοὺς λόγους, Ἐπεὶ δὴ  τὰ   μὲν ἄλλα τοῖς ἀριθμοῖς ἐφαίνοντο
[1, 3]   Τοῦ γὰρ εὖ καὶ καλῶς  τὰ   μὲν ἔχειν τὰ δὲ γίγνεσθαι
[1, 7]   τοῦτο, ὅμως τίνα τρόπον ἔσται  τὰ   μὲν κοῦφα τὰ δὲ βάρος
[1, 1]   ποιεῖ, οἷον καίει τὸ πῦρ·  τὰ   μὲν οὖν ἄψυχα φύσει τινὶ
[1, 5]   εἶναι, τῶν δ' εἰδῶν τῷ  τὰ   μὲν πόλλ' ἄττα ὅμοια εἶναι
[1, 5]   φιλοσοφίας Πλάτωνος ἐπεγένετο πραγματεία,  τὰ   μὲν πολλὰ τούτοις ἀκολουθοῦσα, τὰ
[1, 7]   τὴν ὕλην. Καὶ γὰρ τούτῳ  τὰ   μὲν ταὐτὰ τὰ δ' ἴδια
[1, 5]   ἀεί γε μεταβαλλόντων. Οὗτος οὖν  τὰ   μὲν τοιαῦτα τῶν ὄντων ἰδέας
[1, 8]   Οὐθένα δ' ἔχει λόγον οὐδὲ  τὰ   μετὰ τοὺς ἀριθμοὺς μήκη τε
[1, 8]   ἀριθμητική, καὶ πάντα  τὰ   μεταξὺ λεγόμενα ὑπό τινων,
[1, 8]   (οὐ γάρ εἰσιν ἀριθμοί) οὔτε  τὰ   μεταξύ (μαθηματικὰ γὰρ ἐκεῖνἀ οὔτε
[1, 8]   εἰδῶν ὄντων ὅμως οὐ γίγνεται  τὰ   μετέχοντα ἂν μὴ τὸ
[1, 3]   τὸ ἕν, ἀναγκαῖον ἐξ ἑκάστου  τὰ   μόρια διακρίνεσθαι πάλιν. Εμπεδοκλῆς μὲν
[1, 8]   μὲν οὖν τῶν Πυθαγορείων ἀφείσθω  τὰ   νῦν (ἱκανὸν γὰρ αὐτῶν ἅψασθαι
[1, 3]   τὰς ἀρχάς· σχεδὸν γὰρ ἅπαντα  τὰ   ὁμοιομερῆ καθάπερ ὕδωρ πῦρ
[1, 3]   ἐξ οὗ γὰρ ἔστιν ἅπαντα  τὰ   ὄντα καὶ ἐξ οὗ γίγνεται
[1, 8]   Πότερον ὅτι ἕτεροι ἀριθμοί εἰσι  τὰ   ὄντα, οἷον ὁδὶ μὲν ὁ>
[1, 5]   οἱ μὲν γὰρ Πυθαγόρειοι μιμήσει  τὰ   ὄντα φασὶν εἶναι τῶν ἀριθμῶν,
[1, 7]   περὶ τὰ τούτου μέρη καὶ  τὰ   πάθη καὶ τὰ ἔργα διατηροῦσι
[1, 7]   τυχόν, πρὸς δὲ τούτοις ὅτι  τὰ   πάθη καὶ τὰ συμβεβηκότα χωρίζοιτ'
[1, 4]   τῶν ἁρμονιῶν ἐν ἀριθμοῖς ὁρῶντες  τὰ   πάθη καὶ τοὺς λόγους, Ἐπεὶ
[1, 7]   τῶν συνισταμένων μεγεθῶν διὰ τὸ  τὰ   πάθη ταῦτα ἀκολουθεῖν τοῖς τόποις
[1, 5]   πάντα· κατὰ μέθεξιν γὰρ εἶναι  τὰ   πολλὰ ὁμώνυμα τοῖς εἴδεσιν. Τὴν
[1, 4]   τούτοις· φησὶ γὰρ εἶναι δύο  τὰ   πολλὰ τῶν ἀνθρωπίνων, λέγων τὰς
[1, 5]   δ' ἀριθμοὺς εἶναί φασιν αὐτὰ  τὰ   πράγματα, καὶ τὰ μαθηματικὰ μεταξὺ
[1, 5]   ἓν καὶ τοὺς ἀριθμοὺς παρὰ  τὰ   πράγματα ποιῆσαι, καὶ μὴ ὥσπερ
[1, 3]   αἰτίαν ἥτις κινήσει καὶ συνάξει  τὰ   πράγματα. Τούτους μὲν οὖν πῶς
[1, 2]   ἤρξαντο φιλοσοφεῖν, ἐξ ἀρχῆς μὲν  τὰ   πρόχειρα τῶν ἀτόπων θαυμάσαντες, εἶτα
[1, 1]   ὅτι τὴν ὀνομαζομένην σοφίαν περὶ  τὰ   πρῶτα αἴτια καὶ τὰς ἀρχὰς
[1, 2]   μάλιστα ἐπιστητοῦ) μάλιστα δ' ἐπιστητὰ  τὰ   πρῶτα καὶ τὰ αἴτια (διὰ
[1, 8]   διὰ τοιαύτας αἰτίας οἵας καὶ  τὰ   ῥηθέντα νῦν. Ἔτι εἴπερ εἰσὶν
[1, 3]   ταύτην καὶ διὰ τὸ πάντων  τὰ   σπέρματα τὴν φύσιν ὑγρὰν ἔχειν,
[1, 3]   συγκρίνει. Ὅταν μὲν γὰρ εἰς  τὰ   στοιχεῖα διίστηται τὸ πᾶν ὑπὸ
[1, 8]   ὥστε τὸ τῶν ὄντων ἁπάντων  τὰ   στοιχεῖα ζητεῖν οἴεσθαι
[1, 4]   δ' ὡς ἐν ὕλης εἴδει  τὰ   στοιχεῖα τάττειν· ἐκ τούτων γὰρ
[1, 8]   οὕτω λέγειν ὥσπερ καὶ ὅσοι  τὰ   στοιχεῖα τέτταρα δύο λέγουσιν·
[1, 4]   οὖν παλαιῶν καὶ πλείω λεγόντων  τὰ   στοιχεῖα τῆς φύσεως ἐκ τούτων
[1, 7]   πολλαχῶς ἁμαρτάνουσιν. τῶν γὰρ σωμάτων  τὰ   στοιχεῖα τιθέασι μόνον, τῶν δ'
[1, 7]   τούτοις ὅτι τὰ πάθη καὶ  τὰ   συμβεβηκότα χωρίζοιτ' ἂν τῶν οὐσιῶν
[1, 3]   Ηράκλειτος Εφέσιος, Εμπεδοκλῆς δὲ  τὰ   τέτταρα, πρὸς τοῖς εἰρημένοις γῆν
[1, 4]   (ὕδωρ γὰρ καὶ πῦρ καὶ  τὰ   τοιαῦτα σώματά ἐστιν) καὶ τῶν
[1, 7]   δεῖ λαβεῖν αἴτια μὲν εἶναι  τὰ   τοῦ ἀριθμοῦ πάθη καὶ τὸν
[1, 4]   ἀριθμοῖς καὶ ταῖς ἁρμονίαις πρὸς  τὰ   τοῦ οὐρανοῦ πάθη καὶ μέρη
[1, 7]   τὸν οὐρανόν, (α) καὶ περὶ  τὰ   τούτου μέρη καὶ τὰ πάθη
[1, 4]   πάσης τῆς φύσεως πρῶτοι, (α)  τὰ   τῶν ἀριθμῶν στοιχεῖα τῶν ὄντων
[1, 8]   δ' ἄν τις καὶ μάθοι  τὰ   τῶν πάντων στοιχεῖα; Δῆλον γὰρ
[1, 7]   γένεσιν εἶναι καὶ φθορὰν  τὰ   τῶν φερομένων ἔργα κατὰ τὸν
[1, 2]   (οὗτος γὰρ οἶδέ πως πάντα  τὰ   ὑποκείμενἀ, σχεδὸν δὲ καὶ χαλεπώτατα
[1, 3]   τὰ κακὰ τῶν ἀγαθῶν καὶ  τὰ   φαῦλα τῶν καλῶν, οὕτως ἄλλος
[1, 4]   τὴν τῶν ἀριθμῶν φύσιν, καὶ  τὰ   φερόμενα κατὰ τὸν οὐρανὸν δέκα
[1, 8]   μεταξύ (μαθηματικὰ γὰρ ἐκεῖνἀ οὔτε  τὰ   φθαρτά, ἀλλὰ πάλιν τέταρτον ἄλλο
[1, 2]   ἔχοντα ἐπιστήμην αὐτῶν· εἶτα τὸν  τὰ   χαλεπὰ γνῶναι δυνάμενον καὶ μὴ
[1, 3]   τε καὶ ἐναντίας, ἔτι δὲ  τὰ   ὡς ἐν ὕλης εἴδει λεγόμενα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/11/2007