Livre, Chap. |
[1, 7] |
ταῦτα
εἶναι
καὶ
τὰς
τούτων
|
αἰτίας, |
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
νοητοὺς
αἰτίους |
[1, 1] |
λόγον
ἔχειν
αὐτοὺς
καὶ
τὰς
|
αἰτίας |
γνωρίζειν.
Ὅλως
τε
σημεῖον
τοῦ |
[1, 3] |
ἀλλὰ
καὶ
δύο
πως
τίθησιν
|
αἰτίας |
εἶναι·
τοῖς
δὲ
δὴ
πλείω |
[1, 8] |
τούτοις
περὶ
ὧν
ζητοῦντες
τὰς
|
αἰτίας |
ἐκ
τούτων
ἐπ'
ἐκεῖνα
προῆλθον· |
[1, 4] |
Πῶς
μέντοι
πρὸς
τὰς
εἰρημένας
|
αἰτίας |
ἐνδέχεται
συνάγειν,
σαφῶς
μὲν
οὐ |
[1, 3] |
κἀκεῖνοι
λέγουσιν
ἀρχάς
τινας
καὶ
|
αἰτίας· |
ἐπελθοῦσιν
οὖν
ἔσται
τι
προὔργου |
[1, 1] |
σοφία
περί
τινας
ἀρχὰς
καὶ
|
αἰτίας |
ἐστὶν
ἐπιστήμη,
δῆλον.
~Ἐπεὶ
δὲ |
[1, 8] |
τωνδὶ
τῶν
ὄντων
λαβεῖν
τὰς
|
αἰτίας |
ἕτερα
τούτοις
ἴσα
τὸν
ἀριθμὸν |
[1, 9] |
τὰς
εἰρημένας
ἐν
τοῖς
φυσικοῖς
|
αἰτίας |
ζητεῖν
ἐοίκασι
πάντες,
καὶ
τούτων |
[1, 7] |
καὶ
τὰς
ἀρχὰς
καὶ
τὰς
|
αἰτίας |
ζητοῦσι
μόνης)
ὅσοι
δὲ
περὶ |
[1, 3] |
γὰρ
ἕτερόν
τι
γένος
εὑρήσομεν
|
αἰτίας |
ἢ
ταῖς
νῦν
λεγομέναις
μᾶλλον |
[1, 6] |
τε
δὴ
πάντες
τῆς
τοιαύτης
|
αἰτίας |
ἡμμένοι
εἰσί,
καὶ
ἔτι
ὅσοι |
[1, 8] |
φύσις
ποιεῖ,
οὐδὲ
ταύτης
τῆς
|
αἰτίας, |
ἥν
φαμεν
εἶναι
μίαν
τῶν |
[1, 6] |
οὗτοι
μὲν
οὖν
ταύτης
τῆς
|
αἰτίας |
ἥψαντο
μόνον,
ἕτεροι
δέ
τινες |
[1, 3] |
οὕτως
ἀποφήνασθαι
περὶ
τῆς
πρώτης
|
αἰτίας |
(Ιππωνα
γὰρ
οὐκ
ἄν
τις |
[1, 4] |
αἴσθησιν
ὑπολαμβάνων
εἶναι,
δύο
τὰς
|
αἰτίας |
καὶ
δύο
τὰς
ἀρχὰς
πάλιν |
[1, 2] |
εἴη
σκεπτέον,
ἡ
περὶ
ποίας
|
αἰτίας |
καὶ
περὶ
ποίας
ἀρχὰς
ἐπιστήμη |
[1, 7] |
ὁ
καλούμενος
οὐρανός.
Τὰς
δ'
|
αἰτίας |
καὶ
τὰς
ἀρχάς,
ὥσπερ
εἴπομεν, |
[1, 7] |
γενέσεως
καὶ
φθορᾶς
ἐπιχειροῦντες
τὰς
|
αἰτίας |
λέγειν,
καὶ
περὶ
πάντων
φυσιολογοῦντες, |
[1, 2] |
(οὗτοι
γὰρ
διδάσκουσιν,
οἱ
τὰς
|
αἰτίας |
λέγοντες
περὶ
ἑκάστοὐ,
τὸ
δ' |
[1, 8] |
(οὐθὲν
γὰρ
λέγομεν
περὶ
τῆς
|
αἰτίας |
ὅθεν
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
μεταβολῆς) |
[1, 8] |
εἶναι
καὶ
γίγνεσθαι
διὰ
τοιαύτας
|
αἰτίας |
οἵας
καὶ
τὰ
ῥηθέντα
νῦν. |
[1, 6] |
τῶν
λεγόντων
περὶ
ἀρχῆς
καὶ
|
αἰτίας |
οὐθεὶς
ἔξω
τῶν
ἐν
τοῖς |
[1, 7] |
καὶ
περὶ
τῆς
τῶν
κινουμένων
|
αἰτίας, |
πότερον
ἓν
ἢ
δύο
θετέον, |
[1, 6] |
πάντες,
οὐ
δυνάμενοι
θιγεῖν
ἄλλης
|
αἰτίας, |
πρὸς
δὲ
τούτοις
ὅτι
ζητητέαι |
[1, 6] |
ὡς
ἀγαθὸν
μὲν
ταύτας
τὰς
|
αἰτίας |
τιθέασιν,
οὐ
μὴν
ὡς
ἕνεκά |
[1, 8] |
(β)
οἱ
δὲ
τὰς
ἰδέας
|
αἰτίας |
τιθέμενοι
πρῶτον
μὲν
ζητοῦντες
τωνδὶ |
[1, 3] |
τρόπον
καὶ
οὗτοι
τὰς
διαφορὰς
|
αἰτίας |
τῶν
ἄλλων
εἶναί
φασιν.
Ταύτας |
[1, 1] |
καὶ
σοφωτέρους,
(β)
ὅτι
τὰς
|
αἰτίας |
τῶν
ποιουμένων
ἴσασιν
(τοὺς
δ' |
[1, 4] |
πῶς
εἰς
τὰς
εἰρημένας
ἐμπίπτουσιν
|
αἰτίας. |
Φαίνονται
δὴ
καὶ
οὗτοι
τὸν |