Livre, Chap.
[1, 1]	τόποις οὗ πρῶτον ἐσχόλασαν· διὸ	περὶ	Αἴγυπτον αἱ μαθηματικαὶ πρῶτον τέχναι
[1, 7]	οὐκ αἰσθητὰ τιθέασι, δῆλον ὡς	περὶ	ἀμφοτέρων τῶν γενῶν ποιοῦνται τὴν
[1, 6]	ἐξ αὐτῶν, ὅτι τῶν λεγόντων	περὶ	ἀρχῆς καὶ αἰτίας οὐθεὶς ἔξω
[1, 8]	ἀναγκαῖον καὶ τὰς δόξας τὰς	περὶ	αὐτῶν, εἰ ἔστι μεθεκτὰ τὰ
[1, 3]	ἐστίν) τεθεώρηται μὲν οὖν ἱκανῶς	περὶ	αὐτῶν ἡμῖν ἐν τοῖς περὶ
[1, 7]	δὲ ἐν τοῖς περὶ φύσεως	περὶ	αὐτῶν) καὶ περὶ τῆς τῶν
[1, 4]	σκέψιν τῶν αἰτίων οὐδαμῶς συναρμόττει	περὶ	αὐτῶν ὁ λόγος (οὐ γὰρ
[1, 6]	ἐνδεχομένας ἀπορίας μετὰ τοῦτο διέλθωμεν	περὶ	αὐτῶν. ~Ὅσοι μὲν οὖν ἕν
[1, 5]	αἰσθητῶν ἀεὶ ῥεόντων καὶ ἐπιστήμης	περὶ	αὐτῶν οὐκ οὔσης, ταῦτα μὲν
[1, 4]	ἐκείνων μορυχώτερον εἰρήκασιν οἱ ἄλλοι	περὶ	αὐτῶν, πλὴν ὥσπερ εἴπομεν δυοῖν
[1, 7]	διὸ μᾶλλον ἄν τις ἐνδιατρίψειε	περὶ	αὐτῶν, τί καλῶς ἢ μὴ
[1, 7]	οὔ, ὄντων καὶ ἀσωμάτων. Καὶ	περὶ	γενέσεως καὶ φθορᾶς ἐπιχειροῦντες τὰς
[1, 7]	Ἀλλὰ γὰρ οὗτοι μὲν τοῖς	περὶ	γένεσιν λόγοις καὶ φθορὰν καὶ
[1, 5]	περὶ μὲν τὰ ἠθικὰ πραγματευομένου	περὶ	δὲ τῆς ὅλης φύσεως οὐθέν,
[1, 1]	γνωρίζουσιν. Διὸ καὶ τοὺς ἀρχιτέκτονας	περὶ	ἕκαστον τιμιωτέρους καὶ μᾶλλον εἰδέναι
[1, 2]	διδάσκουσιν, οἱ τὰς αἰτίας λέγοντες	περὶ	ἑκάστοὐ, τὸ δ' εἰδέναι καὶ
[1, 8]	γὰρ ἄν τις ὥσπερ καὶ	περὶ	ἐνίας συλλαβάς· οἱ μὲν γὰρ
[1, 5]	διὰ τὸ τοιοῦτον ὑπέλαβεν ὡς	περὶ	ἑτέρων τοῦτο γιγνόμενον καὶ οὐ
[1, 7]	αἰτίας ζητοῦσι μόνης) ὅσοι δὲ	περὶ	μὲν ἁπάντων τῶν ὄντων ποιοῦνται
[1, 5]	οὕτως ὑπέλαβεν· (β) Σωκράτους δὲ	περὶ	μὲν τὰ ἠθικὰ πραγματευομένου περὶ
[1, 8]	ἀναγκαῖον ἕτερον γένος ἀριθμοῦ κατασκευάζειν	περὶ	ὃ ἡ ἀριθμητική, καὶ πάντα
[1, 5]	τούτοις τὸ καθόλου ζητοῦντος καὶ	περὶ	ὁρισμῶν ἐπιστήσαντος πρώτου τὴν διάνοιαν,
[1, 4]	τὸ ὄν, καὶ ἄλλο οὐθέν	(περὶ	οὗ σαφέστερον ἐν τοῖς περὶ
[1, 1]	οὐ λέγουσι τὸ διὰ τί	περὶ	οὐδενός, οἷον διὰ τί θερμὸν
[1, 9]	γὰρ ἔοικεν ἡ πρώτη φιλοσοφία	περὶ	πάντων, ἅτε νέα τε καὶ
[1, 7]	ἐπιχειροῦντες τὰς αἰτίας λέγειν, καὶ	περὶ	πάντων φυσιολογοῦντες, τὸ τῆς κινήσεως
[1, 2]	διδασκαλικώτερον τῶν αἰτιῶν σοφώτερον εἶναι	περὶ	πᾶσαν ἐπιστήμην· καὶ τῶν ἐπιστημῶν
[1, 2]	τοῦτ' ἂν εἴη σκεπτέον, ἡ	περὶ	ποίας αἰτίας καὶ περὶ ποίας
[1, 2]	ἡ περὶ ποίας αἰτίας καὶ	περὶ	ποίας ἀρχὰς ἐπιστήμη σοφία ἐστίν.
[1, 7]	σωμάτων ἢ τῶν αἰσθητῶν· διὸ	περὶ	πυρὸς ἢ γῆς ἢ τῶν
[1, 1]	ἐστίν, ὅτι τὴν ὀνομαζομένην σοφίαν	περὶ	τὰ πρῶτα αἴτια καὶ τὰς
[1, 7]	γὰρ τὸν οὐρανόν, (α) καὶ	περὶ	τὰ τούτου μέρη καὶ τὰ
[1, 8]	τὸ νόημα ἓν οὐ μόνον	περὶ	τὰς οὐσίας ἀλλὰ καὶ κατὰ
[1, 2]	μήπω τεθεωρηκόσι τὴν αἰτίαν) ἢ	περὶ	τὰς τοῦ ἡλίου τροπὰς ἢ
[1, 7]	ἄνευ κινήσεώς ἐστιν ἔξω τῶν	περὶ	τὴν ἀστρολογίαν) διαλέγονται μέντοι καὶ
[1, 8]	μὲν εἰάκαμεν (οὐθὲν γὰρ λέγομεν	περὶ	τῆς αἰτίας ὅθεν ἡ ἀρχὴ
[1, 3]	τῶν ὄντων ἐλθόντας καὶ φιλοσοφήσαντας	περὶ	τῆς ἀληθείας. Δῆλον γὰρ ὅτι
[1, 3]	Θαλῆς μέντοι λέγεται οὕτως ἀποφήνασθαι	περὶ	τῆς πρώτης αἰτίας (Ιππωνα γὰρ
[1, 2]	ὑπολήψεις τοιαύτας καὶ τοσαύτας ἔχομεν	περὶ	τῆς σοφίας καὶ τῶν σοφῶν·
[1, 7]	οἰκεῖοι τυγχάνουσι μόνον (σχεδὸν γὰρ	περὶ	τῆς τοιαύτης οὐσίας καὶ τὰς
[1, 2]	τὸν ἥλιον καὶ ἄστρα καὶ	περὶ	τῆς τοῦ παντὸς γενέσεως. Ὁ
[1, 7]	περὶ φύσεως περὶ αὐτῶν) καὶ	περὶ	τῆς τῶν κινουμένων αἰτίας, πότερον
[1, 3]	αὕτη καὶ παλαιὰ τετύχηκεν οὖσα	περὶ	τῆς φύσεως ἡ δόξα, τάχ'
[1, 3]	καὶ πρώτους θεολογήσαντας οὕτως οἴονται	περὶ	τῆς φύσεως ὑπολαβεῖν· Ωκεανόν τε
[1, 1]	πράξεις καὶ αἱ γενέσεις πᾶσαι	περὶ	τὸ καθ' ἕκαστόν εἰσιν· οὐ
[1, 2]	τῆς σελήνης παθημάτων καὶ τῶν	περὶ	τὸν ἥλιον καὶ ἄστρα καὶ
[1, 4]	διάνοιαν· εἰσὶ δέ τινες οἳ	περὶ	τοῦ παντὸς ὡς μιᾶς οὔσης
[1, 2]	τις τὰς ὑπολήψεις ἃς ἔχομεν	περὶ	τοῦ σοφοῦ, τάχ' ἂν ἐκ
[1, 4]	τοῦτον ἀπεφήναντο τὸν τρόπον, καὶ	περὶ	τοῦ τί ἐστιν ἤρξαντο μὲν
[1, 3]	μὲν οὖν πῶς χρὴ διανεῖμαι	περὶ	τοῦ τίς πρῶτος, ἐξέστω κρίνειν
[1, 4]	τὴν ἀντίχθονα ποιοῦσιν. Διώρισται δὲ	περὶ	τούτων ἐν ἑτέροις ἡμῖν ἀκριβέστερον.
[1, 7]	οὐδ' ὁτιοῦν εἰρήκασιν, ἅτε οὐθὲν	περὶ	τῶν αἰσθητῶν οἶμαι λέγοντες ἴδιον.
[1, 6]	Ὅτι μὲν οὖν ὀρθῶς διώρισται	περὶ	τῶν αἰτίων καὶ πόσα καὶ
[1, 6]	ἕκαστος εἴρηκε καὶ πῶς ἔχει	περὶ	τῶν ἀρχῶν, τὰς ἐνδεχομένας ἀπορίας
[1, 9]	δεδήλωται καὶ πρότερον· ὅσα δὲ	περὶ	τῶν αὐτῶν τούτων ἀπορήσειεν ἄν
[1, 8]	λέγουσιν. Ὅλως τε ἀναιροῦσιν οἱ	περὶ	τῶν εἰδῶν λόγοι ἃ μᾶλλον
[1, 5]	ἐκείνων ἐστίν. Πλάτων μὲν οὖν	περὶ	τῶν ζητουμένων οὕτω διώρισεν· φανερὸν
[1, 8]	πάνθ' ὅσα τινὲς ἀκολουθήσαντες ταῖς	περὶ	τῶν ἰδεῶν δόξαις ἠναντιώθησαν ταῖς
[1, 4]	Οὗτος μὲν οὖν ἀδιορίστως ἀπέρριψε	περὶ	τῶν λοιπῶν, (β) οἱ δὲ
[1, 7]	ὑποτίθενται καὶ λέγουσιν, οὐθὲν μᾶλλον	περὶ	τῶν μαθηματικῶν λέγουσι σωμάτων ἢ
[1, 2]	κατὰ μικρὸν οὕτω προϊόντες καὶ	περὶ	τῶν μειζόνων διαπορήσαντες, οἷον περί
[1, 1]	ἐμπειρίας ἐννοημάτων μία καθόλου γένηται	περὶ	τῶν ὁμοίων ὑπόληψις. Τὸ μὲν
[1, 8]	Ὅλως δὲ ζητούσης τῆς σοφίας	περὶ	τῶν φανερῶν τὸ αἴτιον, τοῦτο
[1, 8]	πόθεν ἦλθεν; Ὅλη γὰρ ἡ	περὶ	φύσεως ἀνῄρηται σκέψις. Ὅ τε
[1, 3]	περὶ αὐτῶν ἡμῖν ἐν τοῖς	περὶ	φύσεως, (β) ὅμως δὲ παραλάβωμεν
[1, 4]	(περὶ οὗ σαφέστερον ἐν τοῖς	περὶ	φύσεως εἰρήκαμεν) ἀναγκαζόμενος δ' ἀκολουθεῖν
[1, 6]	οὐθεὶς ἔξω τῶν ἐν τοῖς	περὶ	φύσεως ἡμῖν διωρισμένων εἴρηκεν, ἀλλὰ
[1, 3]	ὧν ἡμεῖς διωρίσαμεν ἐν τοῖς	περὶ	φύσεως ἡμμένοι φαίνονται, τῆς τε
[1, 7]	ὄντων, καὶ μᾶλλον ἢ τοῖς	περὶ	φύσεως λόγοις ἁρμοττούσας. Ἐκ τίνος
[1, 7]	ἀστρολογίαν) διαλέγονται μέντοι καὶ πραγματεύονται	περὶ	φύσεως πάντα· γεννῶσί τε γὰρ
[1, 7]	σώματος (εἴρηται δὲ ἐν τοῖς	περὶ	φύσεως περὶ αὐτῶν) καὶ περὶ
[1, 8]	ἐλάττω ἐστὶ τὰ εἴδη τούτοις	περὶ	ὧν ζητοῦντες τὰς αἰτίας ἐκ
[1, 8]	ὧν δὲ ἡ ἐπιστήμη καὶ	περὶ	ὧν μέλλει μανθάνειν οὐθὲν προγιγνώσκει,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007