Livre, Chap. |
[1, 8] |
τῶν
μετεχόντων,
ἔσται
τι
κοινόν
|
(τί |
γὰρ
μᾶλλον
ἐπὶ
τῶν
φθαρτῶν |
[1, 3] |
εἶναι
(ἀνάγεται
γὰρ
τὸ
διὰ
|
τί |
εἰς
τὸν
λόγον
ἔσχατον,
αἴτιον |
[1, 8] |
καίτοι
ἀδύνατον.
(α)
Ἔτι
διὰ
|
τί |
ἓν
ὁ
ἀριθμὸς
συλλαμβανόμενος;
Ἔτι |
[1, 8] |
οὐσίαν
σημαίνει
κἀκεῖ·
(α)
ἢ
|
τί |
ἔσται
τὸ
εἶναι
τι
παρὰ |
[1, 7] |
μηθενὸς
αἰτίαν
τιθέναι
μηδὲ
τὸ
|
τί |
ἐστι,
καὶ
πρὸς
τούτοις
τῷ |
[1, 5] |
μόνον
κέχρηται,
τῇ
τε
τοῦ
|
τί |
ἐστι
καὶ
τῇ
κατὰ
τὴν |
[1, 5] |
ὕλην
(τὰ
γὰρ
εἴδη
τοῦ
|
τί |
ἐστιν
αἴτια
τοῖς
ἄλλοις,
τοῖς |
[1, 4] |
τὸν
τρόπον,
καὶ
περὶ
τοῦ
|
τί |
ἐστιν
ἤρξαντο
μὲν
λέγειν
καὶ |
[1, 3] |
εἶναι
τὴν
οὐσίαν
καὶ
τὸ
|
τί |
ἦν
εἶναι
(ἀνάγεται
γὰρ
τὸ |
[1, 6] |
ἠρεμίᾳ
εἶναι
φασιν
ἀλλὰ
τὸ
|
τί |
ἦν
εἶναι
ἑκάστῳ
τῶν
ἄλλων |
[1, 9] |
εἶναι,
τοῦτο
δ'
ἐστὶ
τὸ
|
τί |
ἦν
εἶναι
καὶ
ἡ
οὐσία |
[1, 6] |
ἔρωτα
ποιοῦσιν
ἀρχήν)
τὸ
δὲ
|
τί |
ἦν
εἶναι
καὶ
τὴν
οὐσίαν |
[1, 1] |
τί
περὶ
οὐδενός,
οἷον
διὰ
|
τί |
θερμὸν
τὸ
πῦρ,
ἀλλὰ
μόνον |
[1, 7] |
ἄν
τις
ἐνδιατρίψειε
περὶ
αὐτῶν,
|
τί |
καλῶς
ἢ
μὴ
καλῶς
λέγουσιν |
[1, 8] |
τίνων
ἐστὶν
ἀρχῶν;
Ἢ
διὰ
|
τί |
μεταξὺ
τῶν
δεῦρό
τ'
ἔσται |
[1, 1] |
ἀλλ'
οὐ
λέγουσι
τὸ
διὰ
|
τί |
περὶ
οὐδενός,
οἷον
διὰ
τί |
[1, 7] |
τοῦτ'
εἶναί
φασιν·
καίτοι
διὰ
|
τί |
ποτ'
οὐ
καὶ
τὴν
γῆν |
[1, 8] |
δὲ
μάλιστα
διαπορήσειεν
ἄν
τις
|
τί |
ποτε
συμβάλλεται
τὰ
εἴδη
τοῖς |
[1, 4] |
ταῦτα
συνάγοντες
ἐφήρμοττον.
Κἂν
εἴ
|
τί |
που
διέλειπε,
προσεγλίχοντο
τοῦ
συνειρομένην |
[1, 3] |
δὲ
καὶ
ἀρχὴ
τὸ
διὰ
|
τί |
πρῶτον)
ἑτέραν
δὲ
τὴν
ὕλην |
[1, 3] |
διὰ
τί
τοῦτο
συμβαίνει
καὶ
|
τί |
τὸ
αἴτιον;
Οὐ
γὰρ
δὴ |
[1, 3] |
ἢ
καὶ
πλειόνων
ἐστίν,
διὰ
|
τί |
τοῦτο
συμβαίνει
καὶ
τί
τὸ |
[1, 7] |
αὐτὸ
εἶναι
οὔτε
ποσὸν
οὔτε
|
τί. |
Τῶν
γὰρ
ἐν
μέρει
τι |