Livre, Chap.
[1, 8]	πλεοναχῶς λέγεται τὸ ἕν· ἄλλως	γὰρ	ἀδύνατον. Βουλόμενοι δὲ τὰς οὐσίας
[1, 3]	εἰρημένοις γῆν προστιθεὶς τέταρτον (ταῦτα	γὰρ	ἀεὶ διαμένειν καὶ οὐ γίγνεσθαι
[1, 2]	ἀνθρώπῳ γιγνώσκειν, τοῦτον σοφόν (τὸ	γὰρ	αἰσθάνεσθαι πάντων κοινόν, διὸ ῥᾴδιον
[1, 6]	τῆς κινήσεως γιγνομένην ὑπολαμβάνουσιν ἀκινησίας	γὰρ	αἴτια μᾶλλον καὶ τοῦ ἐν
[1, 7]	ἄχρων ἦν ἐξ ἀνάγκης· εἶχε	γὰρ	ἄν τι τούτων τῶν χρωμάτων·
[1, 8]	γὰρ τοῦτ' ἔχει ἀπορίαν· ἀμφισβητήσειε	γὰρ	ἄν τις ὥσπερ καὶ περὶ
[1, 7]	ἀδύνατον μεμιγμένων γε πάντων· ἤδη	γὰρ	ἂν ἀπεκέκριτο, φησὶ δ' εἶναι
[1, 7]	ὕστερον διαφέρει πλεῖστον. Τῇ μὲν	γὰρ	ἂν δόξειε στοιχειωδέστατον εἶναι πάντων
[1, 9]	ἄν τις, ἐπανέλθωμεν πάλιν· τάχα	γὰρ	ἂν ἐξ αὐτῶν εὐπορήσαιμέν τι
[1, 8]	τὸ πλατὺ τοῦ βαθέος· ἦν	γὰρ	ἂν ἐπίπεδόν τι τὸ σῶμα.
[1, 8]	οὐσία ἐκεῖνα τούτων· ἐν τούτοις	γὰρ	ἂν ἦν) οὔτε εἰς τὸ
[1, 8]	γε τοῖς μετέχουσιν· οὕτω μὲν	γὰρ	ἂν ἴσως αἴτια δόξειεν εἶναι
[1, 2]	ἐν τούτοις ὅταν μάθωσιν· οὐθὲν	γὰρ	ἂν οὕτως θαυμάσειεν ἀνὴρ γεωμετρικὸς
[1, 1]	τὸ καθ' ἕκαστόν εἰσιν· οὐ	γὰρ	ἄνθρωπον ὑγιάζει ὁ ἰατρεύων ἀλλ'
[1, 3]	εἶναί φησι τὰς ἀρχάς· σχεδὸν	γὰρ	ἅπαντα τὰ ὁμοιομερῆ καθάπερ ὕδωρ
[1, 7]	ἀρχὰς τό τε ἕν (τοῦτο	γὰρ	ἁπλοῦν καὶ ἀμιγές) καὶ θάτερον,
[1, 6]	συμβαίνει αὐτοῖς τἀγαθὸν αἴτιον· οὐ	γὰρ	ἁπλῶς ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸς λέγουσιν.
[1, 4]	ἐξ ἀμφοτέρων εἶναι τούτων (καὶ	γὰρ	ἄρτιον εἶναι καὶ περιττόν) τὸν
[1, 3]	γένεσιν καὶ φθοράν (τοῦτο μὲν	γὰρ	ἀρχαῖόν τε καὶ πάντες ὡμολόγησαν)
[1, 7]	ἐκ ψυχροῦ θερμὸν ἔσται. Τὶ	γὰρ	αὐτὰ ἂν πάσχοι τἀναντία, καὶ
[1, 2]	οὖσαν ἐλευθέραν τῶν ἐπιστημῶν· μόνη	γὰρ	αὕτη αὑτῆς ἕνεκέν ἐστιν. Διὸ
[1, 8]	Πυθαγορείων ἀφείσθω τὰ νῦν (ἱκανὸν	γὰρ	αὐτῶν ἅψασθαι τοσοῦτον) (β) οἱ
[1, 7]	χωρίζοιτ' ἂν τῶν οὐσιῶν (τῶν	γὰρ	αὐτῶν μῖξίς ἐστι καὶ χωρισμόσ)
[1, 1]	μαθηματικαὶ πρῶτον τέχναι συνέστησαν, ἐκεῖ	γὰρ	ἀφείθη σχολάζειν τὸ τῶν ἱερέων
[1, 3]	οὗ ἕνεκα καὶ τἀγαθόν (τέλος	γὰρ	γενέσεως καὶ κινήσεως πάσης τοῦτ'
[1, 8]	στερεὸν γραμμὴν καὶ ἐπίπεδον; Ἄλλο	γὰρ	γένος τὸ πλατὺ καὶ στενὸν
[1, 2]	τῆς ὑπηρετούσης μᾶλλον σοφίαν· οὐ	γὰρ	δεῖν ἐπιτάττεσθαι τὸν σοφὸν ἀλλ'
[1, 3]	καὶ τί τὸ αἴτιον; Οὐ	γὰρ	δὴ τό γε ὑποκείμενον αὐτὸ
[1, 2]	τῶν αἰτιῶν θεωρητικὴ μᾶλλον (οὗτοι	γὰρ	διδάσκουσιν, οἱ τὰς αἰτίας λέγοντες
[1, 8]	αἱ ἄλλαι πᾶσαι πάσαις· τίνι	γὰρ	διοίσουσιν ἀπαθεῖς οὖσαι; Οὔτε γὰρ
[1, 4]	παρέλαβον τὸν λόγον τοῦτον· καὶ	γὰρ	(ἐγένετο τὴν ἡλικίαν) Αλκμαίων (ἐπὶ
[1, 8]	ἐκεῖνοι τούτοις αἴτιοί εἰσιν; Οὐδὲ	γὰρ	εἰ οἱ μὲν ἀΐδιοι οἱ
[1, 3]	αἰτίων δεῖ λαβεῖν ἐπιστήμην (τότε	γὰρ	εἰδέναι φαμὲν ἕκαστον, ὅταν τὴν
[1, 5]	τῇ κατὰ τὴν ὕλην (τὰ	γὰρ	εἴδη τοῦ τί ἐστιν αἴτια
[1, 2]	τὴν τῆς διαμέτρου ἀσυμμετρίαν (θαυμαστὸν	γὰρ	εἶναι δοκεῖ πᾶσι εἴ τι
[1, 4]	ἀπεφήνατο (δὲ) παραπλησίως τούτοις· φησὶ	γὰρ	εἶναι δύο τὰ πολλὰ τῶν
[1, 5]	ταῦτα λέγεσθαι πάντα· κατὰ μέθεξιν	γὰρ	εἶναι τὰ πολλὰ ὁμώνυμα τοῖς
[1, 3]	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδέν· ἀεὶ	γὰρ	εἶναί τινα φύσιν ἢ μίαν
[1, 5]	καὶ οὐ τῶν αἰσθητῶν· ἀδύνατον	γὰρ	εἶναι τὸν κοινὸν ὅρον τῶν
[1, 7]	οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων; Πάντα	γὰρ	εἶναί φασι γῆν, φησὶ δὲ
[1, 3]	δὲ νεῖκος συγκρίνει. Ὅταν μὲν	γὰρ	εἰς τὰ στοιχεῖα διίστηται τὸ
[1, 7]	ἀνάγκη τοῖς οὕτω λέγουσιν· οὐ	γὰρ	ἐκ θερμοῦ ψυχρὸν οὐδὲ ἐκ
[1, 5]	γὰρ εὔλογον οὕτως. Οἱ μὲν	γὰρ	ἐκ τῆς ὕλης πολλὰ ποιοῦσιν,
[1, 8]	ἀριθμοί) οὔτε τὰ μεταξύ (μαθηματικὰ	γὰρ	ἐκεῖνἀ οὔτε τὰ φθαρτά, ἀλλὰ
[1, 3]	μάχαις οἱ ἀγύμναστοι ποιοῦσιν· καὶ	γὰρ	ἐκεῖνοι περιφερόμενοι τύπτουσι πολλάκις καλὰς
[1, 8]	ἓν ἅπαντα, οὐ γίγνεται· τῇ	γὰρ	ἐκθέσει οὐ γίγνεται πάντα ἓν
[1, 1]	ἐμπειρίας τοῖς ἀνθρώποις· ἡ μὲν	γὰρ	ἐμπειρία τέχνην ἐποίησεν, ὡς φησὶ
[1, 1]	οἱ δ' οὔ. Οἱ μὲν	γὰρ	ἔμπειροι τὸ ὅτι μὲν ἴσασι,
[1, 7]	οὔτε ποσὸν οὔτε τί. Τῶν	γὰρ	ἐν μέρει τι λεγομένων εἰδῶν
[1, 7]	οὗ συνέστηκεν ὁ κόσμος; Ὅταν	γὰρ	ἐν τῳδὶ μὲν τῷ μέρει
[1, 7]	ἴδια συμβαίνειν ἀνάγκη. Γιγνόμενά τε	γὰρ	ἐξ ἀλλήλων ὁρῶμεν ὡς οὐκ
[1, 2]	μάλιστα τῶν πρώτων εἰσίν (αἱ	γὰρ	ἐξ ἐλαττόνων ἀκριβέστεραι τῶν ἐκ
[1, 8]	ἀποδείξεως ἡ δι' ὁρισμῶν (δεῖ	γὰρ	ἐξ ὧν ὁ ὁρισμὸς προειδέναι
[1, 4]	τῇ νῦν σκέψει. Παρμενίδης μὲν	γὰρ	ἔοικε τοῦ κατὰ τὸν λόγον
[1, 9]	τρόπον δέ τινα οὐδαμῶς. Ψελλιζομένῃ	γὰρ	ἔοικεν ἡ πρώτη φιλοσοφία περὶ
[1, 4]	δ' ἁπλῶς ἐπραγματεύθησαν. Ὡρίζοντό τε	γὰρ	ἐπιπολαίως, καὶ ᾧ πρώτῳ ὑπάρξειεν
[1, 3]	ἀρχὰς εἶναι πάντων· ἐξ οὗ	γὰρ	ἔστιν ἅπαντα τὰ ὄντα καὶ
[1, 3]	τῇ μεθόδῳ τῇ νῦν· ἢ	γὰρ	ἕτερόν τι γένος εὑρήσομεν αἰτίας
[1, 3]	τὴν ἐχομένην ἐζήτησαν ἀρχήν. Τοῦ	γὰρ	εὖ καὶ καλῶς τὰ μὲν
[1, 8]	γὰρ διοίσουσιν ἀπαθεῖς οὖσαι; Οὔτε	γὰρ	εὔλογα ταῦτα οὔτε ὁμολογούμενα τῇ
[1, 5]	Καίτοι συμβαίνει γ' ἐναντίως· οὐ	γὰρ	εὔλογον οὕτως. Οἱ μὲν γὰρ
[1, 1]	τῶν ὁμοίων ὑπόληψις. Τὸ μὲν	γὰρ	ἔχειν ὑπόληψιν ὅτι Καλλίᾳ κάμνοντι
[1, 8]	δὲ μή, πόθεν ἦλθεν; Ὅλη	γὰρ	ἡ περὶ φύσεως ἀνῄρηται σκέψις.
[1, 2]	νομίζοιτο αὐτῆς ἡ κτῆσις· πολλαχῇ	γὰρ	ἡ φύσις δούλη τῶν ἀνθρώπων
[1, 2]	ἄλλην χρὴ νομίζειν τιμιωτέραν. Ἡ	γὰρ	θειοτάτη καὶ τιμιωτάτη· τοιαύτη δὲ
[1, 2]	τούτων ἀμφοτέρων τετύχηκεν· ὅ τε	γὰρ	θεὸς δοκεῖ τῶν αἰτίων πᾶσιν
[1, 8]	πλείω δὲ ποιήσας ἀριθμοίη (σχεδὸν	γὰρ	ἴσα ἢ οὐκ ἐλάττω ἐστὶ
[1, 4]	σωματικήν τε τὴν ἀρχήν (ὕδωρ	γὰρ	καὶ πῦρ καὶ τὰ τοιαῦτα
[1, 9]	ἢ μηδὲ ἕν· διὰ τοῦτο	γὰρ	καὶ σὰρξ καὶ ὀστοῦν ἔσται
[1, 3]	τῆς φύσεως ὑπολαβεῖν· Ωκεανόν τε	γὰρ	καὶ Τηθὺν ἐποίησαν τῆς γενέσεως
[1, 5]	οὐσίαν τὸ ἕν· ἐξ ἐκείνων	γὰρ	κατὰ μέθεξιν τοῦ ἑνὸς (τὰ
[1, 8]	ἀναγκαῖον ἰδέας εἶναι μόνον. Οὐ	γὰρ	κατὰ συμβεβηκὸς μετέχονται ἀλλὰ δεῖ
[1, 8]	τοῖς γιγνομένοις καὶ φθειρομένοις· οὔτε	γὰρ	κινήσεως οὔτε μεταβολῆς οὐδεμιᾶς ἐστὶν
[1, 8]	αἴτιον, τοῦτο μὲν εἰάκαμεν (οὐθὲν	γὰρ	λέγομεν περὶ τῆς αἰτίας ὅθεν
[1, 7]	αὐτὰς οὐκ ἐξ αἰσθητῶν· τὰ	γὰρ	μαθηματικὰ τῶν ὄντων ἄνευ κινήσεώς
[1, 2]	ἂν εἴη μόνη· ἥν τε	γὰρ	μάλιστ' ἂν ὁ θεὸς ἔχοι,
[1, 8]	μετεχόντων, ἔσται τι κοινόν (τί	γὰρ	μᾶλλον ἐπὶ τῶν φθαρτῶν δυάδων,
[1, 8]	οὐσίαι, διὰ κενῆς λέγομεν· τὸ	γὰρ	μετέχειν, ὥσπερ καὶ πρότερον εἴπομεν,
[1, 8]	τοῦ τὰς ἰδέας εἶναι· συμβαίνει	γὰρ	μὴ εἶναι τὴν δυάδα πρώτην
[1, 3]	ἢ κατὰ μικρόν. Αναξαγόρας τε	γὰρ	μηχανῇ χρῆται τῷ νῷ πρὸς
[1, 1]	ἡ διὰ τῶν ὀμμάτων. Οὐ	γὰρ	μόνον ἵνα πράττωμεν ἀλλὰ καὶ
[1, 2]	φιλόμυθος φιλόσοφός πώς ἐστιν· ὁ	γὰρ	μῦθος σύγκειται ἐκ θαυμασίων) ὥστ'
[1, 6]	οὐδ' ὅνπερ πέφυκεν. Οἱ μὲν	γὰρ	νοῦν λέγοντες ἢ φιλίαν ὡς
[1, 2]	καθόλου ἐπιστήμην ἀναγκαῖον ὑπάρχειν (οὗτος	γὰρ	οἶδέ πως πάντα τὰ ὑποκείμενἀ,
[1, 8]	πῶς ἔχουσιν αἱ μονάδες; Εἴτε	γὰρ	ὁμοειδεῖς, πολλὰ συμβήσεται ἄτοπα, εἴτε
[1, 8]	ἐπ' ἐκεῖνα προῆλθον· καθ' ἕκαστον	γὰρ	ὁμώνυμόν τι ἔστι καὶ παρὰ
[1, 7]	ἀνάγκης τοῖς ἐπάγουσιν αὐτόν. Ἀτόπου	γὰρ	ὄντος καὶ ἄλλως τοῦ φάσκειν
[1, 3]	φιλοσοφήσαντας περὶ τῆς ἀληθείας. Δῆλον	γὰρ	ὅτι κἀκεῖνοι λέγουσιν ἀρχάς τινας
[1, 3]	αὐτοῖς καὶ συνηνάγκασε ζητεῖν· εἰ	γὰρ	ὅτι μάλιστα πᾶσα γένεσις καὶ
[1, 7]	ἂν φανείη καινοπρεπεστέρως λέγων. Ὅτε	γὰρ	οὐθὲν ἦν ἀποκεκριμένον, δῆλον ὡς
[1, 3]	εἰδέναι ὅ τι λέγουσιν· σχεδὸν	γὰρ	οὐθὲν χρώμενοι φαίνονται τούτοις ἀλλ'
[1, 3]	περὶ τῆς πρώτης αἰτίας (Ιππωνα	γὰρ	οὐκ ἄν τις ἀξιώσειε θεῖναι
[1, 8]	φαίνεται τούτων· ἐξ ἐνίων μὲν	γὰρ	οὐκ ἀνάγκη γίγνεσθαι συλλογισμόν, ἐξ
[1, 8]	βοηθεῖ τὴν τῶν ἄλλων (οὐδὲ	γὰρ	οὐσία ἐκεῖνα τούτων· ἐν τούτοις
[1, 8]	οὔτε τίνα ἔχει δύναμιν· ταῦτα	γὰρ	οὔτε εἴδη οἷόν τε εἶναι
[1, 7]	τοῖς νῦν φαινομένοις μᾶλλον. Ἀλλὰ	γὰρ	οὗτοι μὲν τοῖς περὶ γένεσιν
[1, 3]	ἀρχήν, οἷον καὶ Παρμενίδης· καὶ	γὰρ	οὗτος κατασκευάζων τὴν τοῦ παντὸς
[1, 2]	δὲ αὐτὸ τὸ συμβεβηκός· σχεδὸν	γὰρ	πάντων ὑπαρχόντων τῶν ἀναγκαίων καὶ
[1, 4]	δὲ πρῶτος τούτων ἑνίσας (ὁ	γὰρ	Παρμενίδης τούτου λέγεται γενέσθαι μαθητής)
[1, 7]	κίνησιν οἰκεῖοι τυγχάνουσι μόνον (σχεδὸν	γὰρ	περὶ τῆς τοιαύτης οὐσίας καὶ
[1, 7]	παρὰ τοῦτον ἄλλος; Ὁ μὲν	γὰρ	Πλάτων ἕτερον εἶναί φησιν· καίτοι
[1, 7]	ἄλλο τῶν ὁμοίων οὐθέν· οὔτε	γὰρ	ποιόν τι οἷόν τε αὐτὸ
[1, 1]	μνήμης ἐμπειρία τοῖς ἀνθρώποις· αἱ	γὰρ	πολλαὶ μνῆμαι τοῦ αὐτοῦ πράγματος
[1, 4]	τρόπον οὗτοι λέγουσιν· ἐκεῖνοι μὲν	γὰρ	προστιθέασι κίνησιν, γεννῶντές γε τὸ
[1, 5]	τοῖς λόγοις ἐγένετο σκέψιν (οἱ	γὰρ	πρότεροι διαλεκτικῆς οὐ μετεῖχον) τὸ
[1, 5]	τοὔνομα μόνον μετέβαλεν· οἱ μὲν	γὰρ	Πυθαγόρειοι μιμήσει τὰ ὄντα φασὶν
[1, 7]	εἴληφέ τινα κριτήν, οἱ μὲν	γὰρ	πῦρ οἱ δ' ὕδωρ οἱ
[1, 7]	γῆν καὶ ἀέρα. Τὰ μὲν	γὰρ	συγκρίσει τὰ δὲ διακρίσει ἐξ
[1, 8]	καὶ ἄλλοι τινὲς ἔλεγον (ῥᾴδιον	γὰρ	συναγαγεῖν πολλὰ καὶ ἀδύνατα πρὸς
[1, 5]	ἔχουσα φιλοσοφίαν. Ἐκ νέου τε	γὰρ	συνήθης γενόμενος πρῶτον Κρατύλῳ καὶ
[1, 7]	δῆλον ὅτι πολλαχῶς ἁμαρτάνουσιν. τῶν	γὰρ	σωμάτων τὰ στοιχεῖα τιθέασι μόνον,
[1, 2]	καὶ αἰτιῶν εἶναι θεωρητικήν· καὶ	γὰρ	τἀγαθὸν καὶ τὸ οὗ ἕνεκα
[1, 2]	πρῶτα καὶ τὰ αἴτια (διὰ	γὰρ	ταῦτα καὶ ἐκ τούτων τἆλλα
[1, 2]	πίπτει τὸ ζητούμενον ὄνομα· δεῖ	γὰρ	ταύτην τῶν πρώτων ἀρχῶν καὶ
[1, 3]	τὸ τί ἦν εἶναι (ἀνάγεται	γὰρ	τὸ διὰ τί εἰς τὸν
[1, 2]	τοῦ μάλιστα ἐπιστητοῦ ἐπιστήμῃ (ὁ	γὰρ	τὸ ἐπίστασθαι δι' αὑτὸ αἱρούμενος
[1, 8]	περὶ ἐνίας συλλαβάς· οἱ μὲν	γὰρ	τὸ ζα ἐκ τοῦ ς
[1, 2]	ἐκ τῶν πρώτων φιλοσοφησάντων· διὰ	γὰρ	τὸ θαυμάζειν οἱ ἄνθρωποι καὶ
[1, 1]	πολλάκις διαμαρτήσεται τῆς θεραπείας· θεραπευτὸν	γὰρ	τὸ καθ' ἕκαστον) ἀλλ' ὅμως
[1, 3]	ἡ δὲ τροπὴ θέσις· διαφέρει	γὰρ	τὸ μὲν Α τοῦ Ν
[1, 8]	ἀλλὰ πολλῶν καὶ ἑτέρων (καὶ	γὰρ	τὸ νόημα ἓν οὐ μόνον
[1, 4]	βλέπων ἔοικέ που λέγειν· παρὰ	γὰρ	τὸ ὂν τὸ μὴ ὂν
[1, 8]	οἵων ἐστὶ στοιχείων. Ἐκ τίνων	γὰρ	τὸ ποιεῖν ἢ πάσχειν ἢ
[1, 3]	Στύγα (τῶν ποιητῶν) τιμιώτατον μὲν	γὰρ	τὸ πρεσβύτατον, ὅρκος δὲ τὸ
[1, 6]	πυκνότερον ἀέρος δὲ λεπτότερον· καὶ	γὰρ	τοιοῦτόν τινες εἰρήκασιν εἶναι τὸ
[1, 7]	περὶ φύσεως πάντα· γεννῶσί τε	γὰρ	τὸν οὐρανόν, (α) καὶ περὶ
[1, 8]	τούτων εἴδη γίγνεται. Κατά τε	γὰρ	τοὺς λόγους τοὺς ἐκ τῶν
[1, 8]	καὶ πῶς ἔσται δῆλον; Καὶ	γὰρ	τοῦτ' ἔχει ἀπορίαν· ἀμφισβητήσειε γὰρ
[1, 7]	εἶναι σώματα τὴν ὕλην. Καὶ	γὰρ	τούτῳ τὰ μὲν ταὐτὰ τὰ
[1, 8]	τέτταρα ἢ δύο λέγουσιν· καὶ	γὰρ	τούτων ἕκαστος οὐ τὸ κοινὸν
[1, 8]	τε προϋπάρχειν γνωρίζοντα πρότερον. Ὥσπερ	γὰρ	τῷ γεωμετρεῖν μανθάνοντι ἄλλα μὲν
[1, 8]	μετέχει, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός· συμβέβηκε	γὰρ	τῷ διπλασίῳ ἀϊδίῳ εἶναἰ, ὥστ'
[1, 2]	ἀνθρώποις, τὰ μάλιστα καθόλου (πορρωτάτω	γὰρ	τῶν αἰσθήσεών ἐστιν) ἀκριβέσταται δὲ
[1, 5]	πρὸς τὸ θῆλυ· τὸ μὲν	γὰρ	ὑπὸ μιᾶς πληροῦται ὀχείας, τὸ
[1, 7]	ἔχοντα τῶν σωμάτων; Ἐξ ὧν	γὰρ	ὑποτίθενται καὶ λέγουσιν, οὐθὲν μᾶλλον
[1, 1]	ἡ τῶν αἰσθήσεων ἀγάπησις· καὶ	γὰρ	χωρὶς τῆς χρείας ἀγαπῶνται δι'
[1, 4]	τὰ στοιχεῖα τάττειν· ἐκ τούτων	γὰρ	ὡς ἐνυπαρχόντων συνεστάναι καὶ πεπλάσθαι
[1, 3]	ἢ πῦρ καὶ γῆν· χρῶνται	γὰρ	ὡς κινητικὴν ἔχοντι τῷ πυρὶ
[1, 8]	τὰ τῶν πάντων στοιχεῖα; Δῆλον	γὰρ	ὡς οὐθὲν οἷόν τε προϋπάρχειν
[1, 6]	πως φαίνονται θιγγάνοντες. Οἱ μὲν	γὰρ	ὡς ὕλην τὴν ἀρχὴν λέγουσιν,
[1, 6]	τὰ εἴδη τιθέντες λέγουσιν (οὔτε	γὰρ	ὡς ὕλην τοῖς αἰσθητοῖς τὰ
[1, 4]	περὶ αὐτῶν ὁ λόγος (οὐ	γὰρ	ὥσπερ ἔνιοι τῶν φυσιολόγων ἓν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007