Livre, Chap.
[1, 6]	αἴτιόν φασιν εἶναι, οὐ μὴν	τούτου	γε ἕνεκα ἢ εἶναι ἢ
[1, 3]	καὶ αὐτὸ τὸ θερμὸν ἐκ	τούτου	γιγνόμενον καὶ τούτῳ ζῶν (τὸ
[1, 3]	οὖν, ὥσπερ λέγομεν, καὶ μέχρι	τούτου	δυοῖν αἰτίαιν ὧν ἡμεῖς διωρίσαμεν
[1, 4]	τούτων ἑνίσας (ὁ γὰρ Παρμενίδης	τούτου	λέγεται γενέσθαι μαθητής) οὐθὲν διεσαφήνισεν,
[1, 7]	οὐρανόν, (α) καὶ περὶ τὰ	τούτου	μέρη καὶ τὰ πάθη καὶ
[1, 4]	παρ' ἐκείνων ἢ ἐκεῖνοι παρὰ	τούτου	παρέλαβον τὸν λόγον τοῦτον· καὶ
[1, 2]	φθονεῖν τὸ θεῖον, (α) ἐπὶ	τούτου	συμβῆναι μάλιστα εἰκὸς καὶ δυστυχεῖς
[1, 3]	τῇ μὲν ἡλικίᾳ πρότερος ὢν	τούτου	τοῖς δ' ἔργοις ὕστερος ἀπείρους
[1, 2]	τοῦ σοφοῦ, τάχ' ἂν ἐκ	τούτου	φανερὸν γένοιτο μᾶλλον. Ὑπολαμβάνομεν δὴ
[1, 3]	καὶ Εμπεδοκλῆς ἐπὶ πλέον μὲν	τούτου	χρῆται τοῖς αἰτίοις, οὐ μὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007