Livre, Chap. |
[1, 4] |
ὁμοίως,
ἔτι
δὲ
τῶν
ἁρμονιῶν
|
ἐν |
ἀριθμοῖς
ὁρῶντες
τὰ
πάθη
καὶ |
[1, 8] |
εἰ
ἔστιν
ὁ
Καλλίας
λόγος
|
ἐν |
ἀριθμοῖς
πυρὸς
καὶ
γῆς
καὶ |
[1, 8] |
εἴτε
μή,
ὅμως
ἔσται
λόγος
|
ἐν |
ἀριθμοῖς
τινῶν
καὶ
οὐκ
ἀριθμός, |
[1, 8] |
ὥσπερ
οὖν
οὐδ'
ἀριθμὸς
ὑπάρχει
|
ἐν |
αὐτοῖς,
ὅτι
τὸ
πολὺ
καὶ |
[1, 4] |
ταῦτά
τε
προήγαγον,
καὶ
ἐντραφέντες
|
ἐν |
αὐτοῖς
τὰς
τούτων
ἀρχὰς
τῶν |
[1, 3] |
ἀνάγκης
ἐστί,
τότε
παρέλκει
αὐτόν,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
πάντα
μᾶλλον |
[1, 4] |
τούτων
οἱ
ἀριθμοὶ
φύσει
πρῶτοι,
|
ἐν |
δὲ
τούτοις
ἐδόκουν
θεωρεῖν
ὁμοιώματα |
[1, 8] |
τὸ
καθόλου
εἶναι·
τοῦτο
δ'
|
ἐν |
ἐνίοις
ἀδύνατον.
Οὐθένα
δ'
ἔχει |
[1, 4] |
ποιοῦσιν.
Διώρισται
δὲ
περὶ
τούτων
|
ἐν |
ἑτέροις
ἡμῖν
ἀκριβέστερον.
Ἀλλ'
οὗ |
[1, 6] |
γὰρ
αἴτια
μᾶλλον
καὶ
τοῦ
|
ἐν |
ἠρεμίᾳ
εἶναι
φασιν
ἀλλὰ
τὸ |
[1, 5] |
ἂν
εἴη
τῶν
εἰδῶν
ἀφεῖσαν
|
ἐν |
κοινῷ
ζητεῖν.
Ἔτι
δὲ
παρὰ |
[1, 5] |
δὲ
τῆς
ὅλης
φύσεως
οὐθέν,
|
ἐν |
μέντοι
τούτοις
τὸ
καθόλου
ζητοῦντος |
[1, 7] |
ποσὸν
οὔτε
τί.
Τῶν
γὰρ
|
ἐν |
μέρει
τι
λεγομένων
εἰδῶν
ὑπῆρχεν |
[1, 4] |
οὖσι
καὶ
γιγνομένοις,
μᾶλλον
ἢ
|
ἐν |
πυρὶ
καὶ
γῇ
καὶ
ὕδατι, |
[1, 3] |
καὶ
οὐθὲν
σαφῶς
ἀλλ'
οἷον
|
ἐν |
ταῖς
μάχαις
οἱ
ἀγύμναστοι
ποιοῦσιν· |
[1, 8] |
αὐτῶν;
Ἔτι
αἱ
μονάδες
αἱ
|
ἐν |
τῇ
δυάδι
ἑκατέρα
ἔκ
τινος |
[1, 8] |
τῶν
ἐν
τῷ
ἀριθμῷ,
οἷον
|
ἐν |
τῇ
μυριάδι,
πῶς
ἔχουσιν
αἱ |
[1, 3] |
τἀναντία
τοῖς
ἀγαθοῖς
ἐνόντα
ἐφαίνετο
|
ἐν |
τῇ
φύσει,
καὶ
οὐ
μόνον |
[1, 2] |
ἑκάστου,
ὅλως
δὲ
τὸ
ἄριστον
|
ἐν |
τῇ
φύσει
πάσῃ.
Ἐξ
ἁπάντων |
[1, 3] |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ζῴοις,
καὶ
|
ἐν |
τῇ
φύσει
τὸν
αἴτιον
τοῦ |
[1, 5] |
τῶν
αἰσθητῶν
τὸ
δ'
ἓν
|
ἐν |
τοῖς
εἴδεσι
λέγεται,
ὅτι
αὕτη |
[1, 3] |
δή
τις
εἰπὼν
ἐνεῖναι,
καθάπερ
|
ἐν |
τοῖς
ζῴοις,
καὶ
ἐν
τῇ |
[1, 1] |
ἱερέων
ἔθνος.
Εἴρηται
μὲν
οὖν
|
ἐν |
τοῖς
ἠθικοῖς
τίς
διαφορὰ
τέχνης |
[1, 5] |
τῶν
εἰδῶν
εἰσαγωγὴ
διὰ
τὴν
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις
ἐγένετο
σκέψιν
(οἱ |
[1, 3] |
τις
ἄλλος
ἔρωτα
ἢ
ἐπιθυμίαν
|
ἐν |
τοῖς
οὖσιν
ἔθηκεν
ὡς
ἀρχήν, |
[1, 3] |
πάντεσσι
μεταπρέπει
ἀθανάτοισιν,
ὡς
δέον
|
ἐν |
τοῖς
οὖσιν
ὑπάρχειν
τιν'
αἰτίαν |
[1, 3] |
οὖν
ἱκανῶς
περὶ
αὐτῶν
ἡμῖν
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
φύσεως,
(β)
ὅμως |
[1, 4] |
ἄλλο
οὐθέν
(περὶ
οὗ
σαφέστερον
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
φύσεως
εἰρήκαμεν)
ἀναγκαζόμενος |
[1, 6] |
καὶ
αἰτίας
οὐθεὶς
ἔξω
τῶν
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
φύσεως
ἡμῖν
διωρισμένων |
[1, 3] |
δυοῖν
αἰτίαιν
ὧν
ἡμεῖς
διωρίσαμεν
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
φύσεως
ἡμμένοι
φαίνονται, |
[1, 7] |
τοῦ
αὐτοῦ
σώματος
(εἴρηται
δὲ
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
φύσεως
περὶ
αὐτῶν) |
[1, 9] |
~Ὅτι
μὲν
οὖν
τὰς
εἰρημένας
|
ἐν |
τοῖς
φυσικοῖς
αἰτίας
ζητεῖν
ἐοίκασι |
[1, 8] |
(οὐδὲ
γὰρ
οὐσία
ἐκεῖνα
τούτων·
|
ἐν |
τούτοις
γὰρ
ἂν
ἦν)
οὔτε |
[1, 3] |
οὐ
μὴν
οὔθ'
ἱκανῶς,
οὔτ'
|
ἐν |
τούτοις
εὑρίσκει
τὸ
ὁμολογούμενον.
Πολλαχοῦ |
[1, 2] |
τὴν
παροιμίαν
ἀποτελευτῆσαι,
καθάπερ
καὶ
|
ἐν |
τούτοις
ὅταν
μάθωσιν·
οὐθὲν
γὰρ |
[1, 1] |
τῶν
ἐπιστημῶν
εὑρέθησαν,
καὶ
πρῶτον
|
ἐν |
τούτοις
τοῖς
τόποις
οὗ
πρῶτον |
[1, 1] |
καθόλου
μὲν
γνωρίζῃ
τὸ
δ'
|
ἐν |
τούτῳ
καθ'
ἕκαστον
ἀγνοῇ,
πολλάκις |
[1, 8] |
ἐξ
αὐτῶν
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
|
ἐν |
τῷ
ἀριθμῷ,
οἷον
ἐν
τῇ |
[1, 7] |
ὁ
αὐτός
ἐστιν
ἀριθμός,
ὁ
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ,
ὃν
δεῖ
λαβεῖν |
[1, 7] |
συνέστηκεν
ὁ
κόσμος;
Ὅταν
γὰρ
|
ἐν |
τῳδὶ
μὲν
τῷ
μέρει
δόξα |
[1, 3] |
ἐναντίας,
ἔτι
δὲ
τὰ
ὡς
|
ἐν |
ὕλης
εἴδει
λεγόμενα
στοιχεῖα
τέτταρα |
[1, 3] |
τις
αἰτίαν
νομίσειεν
ἂν
τὴν
|
ἐν |
ὕλης
εἴδει
λεγομένην·
προϊόντων
δ' |
[1, 3] |
πρώτων
φιλοσοφησάντων
οἱ
πλεῖστοι
τὰς
|
ἐν |
ὕλης
εἴδει
μόνας
ᾠήθησαν
ἀρχὰς |
[1, 4] |
παρ'
ἐκείνων,
ἐοίκασι
δ'
ὡς
|
ἐν |
ὕλης
εἴδει
τὰ
στοιχεῖα
τάττειν· |
[1, 4] |
σωματικάς,
ἀμφοτέρων
μέντοι
ταύτας
ὡς
|
ἐν |
ὕλης
εἴδει
τιθέντων,
παρὰ
δέ |