Livre, Chap.
[1, 1]	περὶ τὸ καθ' ἕκαστόν εἰσιν·	οὐ	γὰρ ἄνθρωπον ὑγιάζει ὁ ἰατρεύων
[1, 6]	πως συμβαίνει αὐτοῖς τἀγαθὸν αἴτιον·	οὐ	γὰρ ἁπλῶς ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸς
[1, 2]	ἀρχικωτέραν τῆς ὑπηρετούσης μᾶλλον σοφίαν·	οὐ	γὰρ δεῖν ἐπιτάττεσθαι τὸν σοφὸν
[1, 8]	οὔτε εἴδη οἷόν τε εἶναι	(οὐ	γάρ εἰσιν ἀριθμοί) οὔτε τὰ
[1, 7]	ἀναιρεῖσθαι ἀνάγκη τοῖς οὕτω λέγουσιν·	οὐ	γὰρ ἐκ θερμοῦ ψυχρὸν οὐδὲ
[1, 5]	(α) Καίτοι συμβαίνει γ' ἐναντίως·	οὐ	γὰρ εὔλογον οὕτως. Οἱ μὲν
[1, 4]	συναρμόττει περὶ αὐτῶν ὁ λόγος	(οὐ	γὰρ ὥσπερ ἔνιοι τῶν φυσιολόγων
[1, 3]	(ταῦτα γὰρ ἀεὶ διαμένειν καὶ	οὐ	γίγνεσθαι ἀλλ' ἢ πλήθει καὶ
[1, 8]	οὐ γίγνεται· τῇ γὰρ ἐκθέσει	οὐ	γίγνεται πάντα ἓν ἀλλ' αὐτό
[1, 8]	καίτοι τῶν εἰδῶν ὄντων ὅμως	οὐ	γίγνεται τὰ μετέχοντα ἂν μὴ
[1, 8]	τὸ δεῖξαι ὅτι ἓν ἅπαντα,	οὐ	γίγνεται· τῇ γὰρ ἐκθέσει οὐ
[1, 9]	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον καὶ	οὐ	διὰ τὴν ὕλην, ἣν ἐκεῖνος
[1, 7]	λόγον, ὃν ἐκεῖνος αὐτὸς μὲν	οὐ	διήρθρωσεν, ἠκολούθησε μέντ' ἂν ἐξ
[1, 4]	αἰτίας ἐνδέχεται συνάγειν, σαφῶς μὲν	οὐ	διήρθρωται παρ' ἐκείνων, ἐοίκασι δ'
[1, 6]	ἐοίκασιν ἡμῖν καὶ οὗτοι πάντες,	οὐ	δυνάμενοι θιγεῖν ἄλλης αἰτίας, πρὸς
[1, 1]	εἶναι· δύνανται γάρ, οἱ δὲ	οὐ	δύνανται διδάσκειν. Ἔτι δὲ τῶν
[1, 2]	ἄνδρα δ' οὐκ ἄξιον μὴ	οὐ	ζητεῖν τὴν καθ' αὑτὸν ἐπιστήμην.
[1, 7]	φασιν· καίτοι διὰ τί ποτ'	οὐ	καὶ τὴν γῆν λέγουσιν, ὥσπερ
[1, 1]	δὲ χειροτέχνας δι' ἔθος) ὡς	οὐ	κατὰ τὸ πρακτικοὺς εἶναι σοφωτέρους
[1, 1]	τῶν καθ' ἕκαστα γνώσεις· ἀλλ'	οὐ	λέγουσι τὸ διὰ τί περὶ
[1, 6]	τινα λέγουσιν αἴτιον, οὕτω δὲ	οὐ	λέγουσιν οὐδ' ὅνπερ πέφυκεν. Οἱ
[1, 5]	σκέψιν (οἱ γὰρ πρότεροι διαλεκτικῆς	οὐ	μετεῖχον) τὸ δὲ δυάδα ποιῆσαι
[1, 4]	οὗτοι δὲ ἀκίνητον εἶναί φασιν)	οὐ	μὴν ἀλλὰ τοσοῦτόν γε οἰκεῖόν
[1, 3]	μὲν τούτου χρῆται τοῖς αἰτίοις,	οὐ	μὴν οὔθ' ἱκανῶς, οὔτ' ἐν
[1, 6]	μὲν οὐσίας αἴτιόν φασιν εἶναι,	οὐ	μὴν τούτου γε ἕνεκα ἢ
[1, 3]	λεγόμενα στοιχεῖα τέτταρα πρῶτος εἶπεν	(οὐ	μὴν χρῆταί γε τέτταρσιν ἀλλ'
[1, 6]	μὲν ταύτας τὰς αἰτίας τιθέασιν,	οὐ	μὴν ὡς ἕνεκά γε τούτων
[1, 3]	τὸ τὴν αἰτίαν διελεῖν εἰσήνεγκεν,	οὐ	μίαν ποιήσας τὴν τῆς κινήσεως
[1, 3]	καὶ τούτῳ κατὰ τοσοῦτον ὅσον	οὐ	μόνον ἓν ἀλλὰ καὶ δύο
[1, 3]	εἶναι καὶ τὴν φύσιν ὅλην	οὐ	μόνον κατὰ γένεσιν καὶ φθοράν
[1, 8]	(καὶ γὰρ τὸ νόημα ἓν	οὐ	μόνον περὶ τὰς οὐσίας ἀλλὰ
[1, 3]	ἐφαίνετο ἐν τῇ φύσει, καὶ	οὐ	μόνον τάξις καὶ τὸ καλὸν
[1, 8]	τῶν ἄλλων ἐστί, καὶ ἐπιστῆμαι	οὐ	μόνον τῆς οὐσίας εἰσὶν ἀλλὰ
[1, 8]	δὲ καὶ τὸ αὐτοάνθρωπος. Ἔτι	οὐ	μόνον τῶν αἰσθητῶν παραδείγματα τὰ
[1, 8]	ἣν εἶναί φαμεν τὰς ἰδέας	οὐ	μόνον τῶν οὐσιῶν ἔσται εἴδη
[1, 2]	τῶν αἰτίων ἐστίν. Ὅτι δ'	οὐ	ποιητική, δῆλον καὶ ἐκ τῶν
[1, 2]	ἐκ τούτων τἆλλα γνωρίζεται ἀλλ'	οὐ	ταῦτα διὰ τῶν ὑποκειμένων) ἀρχικωτάτη
[1, 4]	τοῖς δυσὶ τὸ διπλάσιον. Ἀλλ'	οὐ	ταὐτὸν ἴσως ἐστὶ τὸ εἶναι
[1, 5]	καὶ τὰ μαθηματικὰ μεταξὺ τούτων	οὐ	τιθέασιν. Τὸ μὲν οὖν τὸ
[1, 3]	τὸ εἶδος τῆς τοιαύτης ἀρχῆς	οὐ	τὸ αὐτὸ πάντες λέγουσιν, ἀλλὰ
[1, 8]	λέγουσιν· καὶ γὰρ τούτων ἕκαστος	οὐ	τὸ κοινὸν λέγει στοιχεῖον, οἷον
[1, 4]	οὔσης φύσεως ἀπεφήναντο, τρόπον δὲ	οὐ	τὸν αὐτὸν πάντες οὔτε τοῦ
[1, 2]	τὸν σοφὸν ἀλλ' ἐπιτάττειν, καὶ	οὐ	τοῦτον ἑτέρῳ πείθεσθαι, ἀλλὰ τούτῳ
[1, 5]	περὶ ἑτέρων τοῦτο γιγνόμενον καὶ	οὐ	τῶν αἰσθητῶν· ἀδύνατον γὰρ εἶναι
[1, 2]	εἰδέναι τὸ ἐπίστασθαι ἐδίωκον καὶ	οὐ	χρήσεώς τινος ἕνεκεν. Μαρτυρεῖ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007