Livre, Chap. |
[1, 3] |
ζῴοις,
καὶ
ἐν
τῇ
φύσει
|
τὸν |
αἴτιον
τοῦ
κόσμου
καὶ
τῆς |
[1, 2] |
ῥᾴδιον
καὶ
οὐδὲν
σοφόν)
ἔτι
|
τὸν |
ἀκριβέστερον
καὶ
τὸν
διδασκαλικώτερον
τῶν |
[1, 8] |
τὰς
αἰτίας
ἕτερα
τούτοις
ἴσα
|
τὸν |
ἀριθμὸν
ἐκόμισαν,
ὥσπερ
εἴ
τις |
[1, 8] |
εἶναι
τὴν
δυάδα
πρώτην
ἀλλὰ
|
τὸν |
ἀριθμόν,
καὶ
τὸ
πρός
τι |
[1, 4] |
αἰτίας.
Φαίνονται
δὴ
καὶ
οὗτοι
|
τὸν |
ἀριθμὸν
νομίζοντες
ἀρχὴν
εἶναι
καὶ |
[1, 7] |
δ'
ἄλλον
μηθένα
εἶναι
παρὰ
|
τὸν |
ἀριθμὸν
τοῦτον
ἐξ
οὗ
συνέστηκεν |
[1, 7] |
τὰ
τοῦ
ἀριθμοῦ
πάθη
καὶ
|
τὸν |
ἀριθμὸν
τῶν
κατὰ
τὸν
οὐρανὸν |
[1, 4] |
δύο
μὲν
τὰς
ἀρχὰς
κατὰ
|
τὸν |
αὐτὸν
εἰρήκασι
τρόπον,
τοσοῦτον
δὲ |
[1, 4] |
φύσεως
ἀπεφήναντο,
τρόπον
δὲ
οὐ
|
τὸν |
αὐτὸν
πάντες
οὔτε
τοῦ
καλῶς |
[1, 3] |
πυκνὸν
ἀρχὰς
τιθέμενοι
τῶν
παθημάτων,
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
οὗτοι
τὰς |
[1, 4] |
γὰρ
ἄρτιον
εἶναι
καὶ
περιττόν)
|
τὸν |
δ'
ἀριθμὸν
ἐκ
τοῦ
ἑνός, |
[1, 2] |
σοφόν)
ἔτι
τὸν
ἀκριβέστερον
καὶ
|
τὸν |
διδασκαλικώτερον
τῶν
αἰτιῶν
σοφώτερον
εἶναι |
[1, 2] |
σελήνης
παθημάτων
καὶ
τῶν
περὶ
|
τὸν |
ἥλιον
καὶ
ἄστρα
καὶ
περὶ |
[1, 2] |
τοῦτον
ἑτέρῳ
πείθεσθαι,
ἀλλὰ
τούτῳ
|
τὸν |
ἧττον
σοφόν.
Τὰς
μὲν
οὖν |
[1, 4] |
ἀποβλέψας
τὸ
ἓν
εἶναί
φησι
|
τὸν |
θεόν.
Οὗτοι
μὲν
οὖν,
καθάπερ |
[1, 5] |
τῶν
αἰσθητῶν·
ἀδύνατον
γὰρ
εἶναι
|
τὸν |
κοινὸν
ὅρον
τῶν
αἰσθητῶν
τινός, |
[1, 4] |
μὲν
γὰρ
ἔοικε
τοῦ
κατὰ
|
τὸν |
λόγον
ἑνὸς
ἅπτεσθαι,
Μέλισσος
δὲ |
[1, 3] |
γὰρ
τὸ
διὰ
τί
εἰς
|
τὸν |
λόγον
ἔσχατον,
αἴτιον
δὲ
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστον
εἶναι
|
τὸν |
λόγον,
ἢ
μηδὲ
ἕν·
διὰ |
[1, 1] |
ἄνευ
τῆς
ἐμπειρίας
ἔχῃ
τις
|
τὸν |
λόγον,
καὶ
τὸ
καθόλου
μὲν |
[1, 7] |
ὑπόληψιν)
κατὰ
μὲν
οὖν
τοῦτον
|
τὸν |
λόγον
οὔτ'
εἴ
τις
τούτων |
[1, 4] |
καὶ
τὸ
ἓν
μὲν
κατὰ
|
τὸν |
λόγον
πλείω
δὲ
κατὰ
τὴν |
[1, 1] |
οὗ
δ'
ἕνεκα
νῦν
ποιούμεθα
|
τὸν |
λόγον
τοῦτ'
ἐστίν,
ὅτι
τὴν |
[1, 4] |
ἢ
ἐκεῖνοι
παρὰ
τούτου
παρέλαβον
|
τὸν |
λόγον
τοῦτον·
καὶ
γὰρ
(ἐγένετο |
[1, 4] |
οὐδετέρας
ἔοικε
θιγεῖν,
ἀλλ'
εἰς
|
τὸν |
ὅλον
οὐρανὸν
ἀποβλέψας
τὸ
ἓν |
[1, 4] |
στοιχεῖα
πάντων
ὑπέλαβον
εἶναι,
καὶ
|
τὸν |
ὅλον
οὐρανὸν
ἁρμονίαν
εἶναι
καὶ |
[1, 4] |
ἑνός,
ἀριθμοὺς
δέ,
καθάπερ
εἴρηται,
|
τὸν |
ὅλον
οὐρανόν.
ἕτεροι
δὲ
τῶν |
[1, 1] |
Τὸ
μὲν
οὖν
πρῶτον
εἰκὸς
|
τὸν |
ὁποιανοῦν
εὑρόντα
τέχνην
παρὰ
τὰς |
[1, 3] |
ἐποίησαν
τῆς
γενέσεως
πατέρας,
καὶ
|
τὸν |
ὅρκον
τῶν
θεῶν
ὕδωρ,
τὴν |
[1, 7] |
φύσεως
πάντα·
γεννῶσί
τε
γὰρ
|
τὸν |
οὐρανόν,
(α)
καὶ
περὶ
τὰ |
[1, 4] |
φύσιν,
καὶ
τὰ
φερόμενα
κατὰ
|
τὸν |
οὐρανὸν
δέκα
μὲν
εἶναί
φασιν, |
[1, 7] |
τὰ
τῶν
φερομένων
ἔργα
κατὰ
|
τὸν |
οὐρανόν.
Ἔτι
δὲ
εἴτε
δοίη |
[1, 7] |
καὶ
τὸν
ἀριθμὸν
τῶν
κατὰ
|
τὸν |
οὐρανὸν
ὄντων
καὶ
γιγνομένων
καὶ |
[1, 2] |
σοφίαν·
οὐ
γὰρ
δεῖν
ἐπιτάττεσθαι
|
τὸν |
σοφὸν
ἀλλ'
ἐπιτάττειν,
καὶ
οὐ |
[1, 2] |
δὴ
πρῶτον
μὲν
ἐπίστασθαι
πάντα
|
τὸν |
σοφὸν
ὡς
ἐνδέχεται,
μὴ
καθ' |
[1, 3] |
διὰ
τὸ
ὑπομένειν
τὸ
ὑποκείμενον
|
τὸν |
Σωκράτην
αὐτόν,
οὕτως
οὐδὲ
τῶν |
[1, 3] |
φύσεως
ἀεὶ
σωζομένης,
ὥσπερ
οὐδὲ
|
τὸν |
Σωκράτην
φαμὲν
οὔτε
γίγνεσθαι
ἁπλῶς |
[1, 2] |
ἕκαστον
ἔχοντα
ἐπιστήμην
αὐτῶν·
εἶτα
|
τὸν |
τὰ
χαλεπὰ
γνῶναι
δυνάμενον
καὶ |
[1, 7] |
ἀριθμός
ἐστι,
συμβαίνει
δὲ
κατὰ
|
τὸν |
τόπον
τοῦτον
ἤδη
πλῆθος
εἶναι |
[1, 8] |
καθ'
αὑτὸ
γένος,
οἱ
δὲ
|
τὸν |
τρίτον
ἄνθρωπον
λέγουσιν.
Ὅλως
τε |
[1, 8] |
εὑρεῖν,
ἄλλως
τε
καὶ
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
ζητοῦντας
ἐξ
οἵων
ἐστὶ |
[1, 4] |
τε
τούτων
οὖν
τοῦτον
ἀπεφήναντο
|
τὸν |
τρόπον,
καὶ
περὶ
τοῦ
τί |