Livre, Chap. |
[1, 3] |
τὴν
φύσιν
ὅλην
οὐ
μόνον
|
κατὰ |
γένεσιν
καὶ
φθοράν
(τοῦτο
μὲν |
[1, 8] |
ἄλλα
δὲ
μυρία
συμβαίνει
τοιαῦτἀ·
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
ἀναγκαῖον
καὶ
τὰς |
[1, 8] |
ἐπὶ
πολλῶν
καὶ
τῶν
ἀποφάσεων,
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
νοεῖν
τι
φθαρέντος |
[1, 7] |
λέγειν
στοιχεῖα,
μάλιστ'
ἂν
ὑπολάβοι
|
κατὰ |
λόγον,
ὃν
ἐκεῖνος
αὐτὸς
μὲν |
[1, 5] |
καὶ
κατὰ
ταῦτα
λέγεσθαι
πάντα·
|
κατὰ |
μέθεξιν
γὰρ
εἶναι
τὰ
πολλὰ |
[1, 5] |
τὸ
ἕν·
ἐξ
ἐκείνων
γὰρ
|
κατὰ |
μέθεξιν
τοῦ
ἑνὸς
(τὰ
εἴδη) |
[1, 7] |
δημοτικὴν
συμβέβηκεν
εἶναι
τὴν
ὑπόληψιν)
|
κατὰ |
μὲν
οὖν
τοῦτον
τὸν
λόγον |
[1, 8] |
δόξαις
ἠναντιώθησαν
ταῖς
ἀρχαῖς.
Ἔτι
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
ὑπόληψιν
καθ'
ἣν |
[1, 4] |
γῆν
λέγων·
(α)
τούτων
δὲ
|
κατὰ |
μὲν
τὸ
ὂν
τὸ
θερμὸν |
[1, 3] |
χρώμενοι
φαίνονται
τούτοις
ἀλλ'
ἢ
|
κατὰ |
μικρόν.
Αναξαγόρας
τε
γὰρ
μηχανῇ |
[1, 2] |
πρόχειρα
τῶν
ἀτόπων
θαυμάσαντες,
εἶτα
|
κατὰ |
μικρὸν
οὕτω
προϊόντες
καὶ
περὶ |
[1, 2] |
δούλη
τῶν
ἀνθρώπων
ἐστίν,
ὥστε
|
κατὰ |
Σιμωνίδην
θεὸς
ἂν
μόνος
τοῦτ' |
[1, 1] |
ὑγιάζει
ὁ
ἰατρεύων
ἀλλ'
ἢ
|
κατὰ |
συμβεβηκός,
ἀλλὰ
Καλλίαν
ἢ
Σωκράτην |
[1, 6] |
αἴτιον·
οὐ
γὰρ
ἁπλῶς
ἀλλὰ
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
λέγουσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[1, 8] |
ἰδέας
εἶναι
μόνον.
Οὐ
γὰρ
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
μετέχονται
ἀλλὰ
δεῖ
ταύτῃ |
[1, 8] |
τοῦτο
καὶ
ἀϊδίου
μετέχει,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
συμβεβηκός·
συμβέβηκε
γὰρ
τῷ
διπλασίῳ |
[1, 4] |
ἀρχὰς
δέκα
λέγουσιν
εἶναι
τὰς
|
κατὰ |
συστοιχίαν
λεγομένας,
πέρας
(καὶ)
ἄπειρον, |
[1, 5] |
δ'
αἰσθητὰ
παρὰ
ταῦτα
καὶ
|
κατὰ |
ταῦτα
λέγεσθαι
πάντα·
κατὰ
μέθεξιν |
[1, 4] |
κατὰ
τὸν
λόγον
πλείω
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
αἴσθησιν
ὑπολαμβάνων
εἶναι,
δύο |
[1, 3] |
καὶ
πάντες
ὡμολόγησαν)
ἀλλὰ
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
ἄλλην
μεταβολὴν
πᾶσαν·
καὶ |
[1, 2] |
εἰς
τοὐναντίον
καὶ
τὸ
ἄμεινον
|
κατὰ |
τὴν
παροιμίαν
ἀποτελευτῆσαι,
καθάπερ
καὶ |
[1, 2] |
θεῖον
φθονερὸν
ἐνδέχεται
εἶναι,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
τὴν
παροιμίαν
πολλὰ
ψεύδονται
ἀοιδοί, |
[1, 4] |
ἑνὸς
ἅπτεσθαι,
Μέλισσος
δὲ
τοῦ
|
κατὰ |
τὴν
ὕλην
(διὸ
καὶ
ὁ |
[1, 5] |
τοῦ
τί
ἐστι
καὶ
τῇ
|
κατὰ |
τὴν
ὕλην
(τὰ
γὰρ
εἴδη |
[1, 4] |
οὔτε
τοῦ
καλῶς
οὔτε
τοῦ
|
κατὰ |
τὴν
φύσιν.
Εἰς
μὲν
οὖν |
[1, 7] |
ὡς
οὐθὲν
ἦν
ἀληθὲς
εἰπεῖν
|
κατὰ |
τῆς
οὐσίας
ἐκείνης,
λέγω
δ' |
[1, 1] |
τεχνίτας
τῶν
ἐμπείρων
ὑπολαμβάνομεν,
ὡς
|
κατὰ |
τὸ
εἰδέναι
μᾶλλον
ἀκολουθοῦσαν
τὴν |
[1, 8] |
πάντων
ὅσων
ἐπιστῆμαι
εἰσί,
καὶ
|
κατὰ |
τὸ
ἓν
ἐπὶ
πολλῶν
καὶ |
[1, 1] |
πρακτικοὺς
εἶναι
σοφωτέρους
ὄντας
ἀλλὰ
|
κατὰ |
τὸ
λόγον
ἔχειν
αὐτοὺς
καὶ |
[1, 4] |
τὸ
θερμὸν
τάττει
θάτερον
δὲ
|
κατὰ |
τὸ
μὴ
ὄν.
Ἐκ
μὲν |
[1, 1] |
χειροτέχνας
δι'
ἔθος)
ὡς
οὐ
|
κατὰ |
τὸ
πρακτικοὺς
εἶναι
σοφωτέρους
ὄντας |
[1, 4] |
Πυθαγόρειοι
δύο
μὲν
τὰς
ἀρχὰς
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
εἰρήκασι
τρόπον,
τοσοῦτον |
[1, 4] |
Παρμενίδης
μὲν
γὰρ
ἔοικε
τοῦ
|
κατὰ |
τὸν
λόγον
ἑνὸς
ἅπτεσθαι,
Μέλισσος |
[1, 4] |
φαινομένοις,
καὶ
τὸ
ἓν
μὲν
|
κατὰ |
τὸν
λόγον
πλείω
δὲ
κατὰ |
[1, 4] |
ἀριθμῶν
φύσιν,
καὶ
τὰ
φερόμενα
|
κατὰ |
τὸν
οὐρανὸν
δέκα
μὲν
εἶναί |
[1, 7] |
ἢ
τὰ
τῶν
φερομένων
ἔργα
|
κατὰ |
τὸν
οὐρανόν.
Ἔτι
δὲ
εἴτε |
[1, 7] |
πάθη
καὶ
τὸν
ἀριθμὸν
τῶν
|
κατὰ |
τὸν
οὐρανὸν
ὄντων
καὶ
γιγνομένων |
[1, 7] |
ἕκαστον
ἀριθμός
ἐστι,
συμβαίνει
δὲ
|
κατὰ |
τὸν
τόπον
τοῦτον
ἤδη
πλῆθος |
[1, 3] |
εἰ
ἄρα
Παρμενίδῃ,
καὶ
τούτῳ
|
κατὰ |
τοσοῦτον
ὅσον
οὐ
μόνον
ἓν |
[1, 8] |
περὶ
τὰς
οὐσίας
ἀλλὰ
καὶ
|
κατὰ |
τῶν
ἄλλων
ἐστί,
καὶ
ἐπιστῆμαι |