Livre, Chap.
[1, 2]	τὰ πρῶτα καὶ τὰ αἴτια	(διὰ	γὰρ ταῦτα καὶ ἐκ τούτων
[1, 2]	καὶ ἐκ τῶν πρώτων φιλοσοφησάντων·	διὰ	γὰρ τὸ θαυμάζειν οἱ ἄνθρωποι
[1, 8]	ὅπως δ' ἐκεῖναι τούτων οὐσίαι,	διὰ	κενῆς λέγομεν· τὸ γὰρ μετέχειν,
[1, 8]	γνωρίζων οὗτος. Καίτοι πᾶσα μάθησις	διὰ	προγιγνωσκομένων ἢ πάντων ἢ τινῶν
[1, 8]	οὐκ ἀριθμός, οὐδ' ἔσται τις	διὰ	ταῦτα ἀριθμός. Ἔτι ἐκ πολλῶν
[1, 5]	καὶ ἡ τῶν εἰδῶν εἰσαγωγὴ	διὰ	τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἐγένετο
[1, 3]	τις ἀξιώσειε θεῖναι μετὰ τούτων	διὰ	τὴν εὐτέλειαν αὐτοῦ τῆς διανοίας)
[1, 7]	λεγόντων γῆν εἶναι στοιχεῖον, δηλονότι	διὰ	τὴν μεγαλομέρειαν, τῶν δὲ τριῶν
[1, 9]	τῶν ἄλλων ἕκαστον καὶ οὐ	διὰ	τὴν ὕλην, ἣν ἐκεῖνος λέγει,
[1, 1]	ἀποβαίνει δ' ἐπιστήμη καὶ τέχνη	διὰ	τῆς ἐμπειρίας τοῖς ἀνθρώποις· ἡ
[1, 3]	ἦν εἶναι (ἀνάγεται γὰρ τὸ	διὰ	τί εἰς τὸν λόγον ἔσχατον,
[1, 8]	δυάδος· καίτοι ἀδύνατον. (α) Ἔτι	διὰ	τί ἓν ὁ ἀριθμὸς συλλαμβανόμενος;
[1, 1]	διὰ τί περὶ οὐδενός, οἷον	διὰ	τί θερμὸν τὸ πῦρ, ἀλλὰ
[1, 8]	ἐκ τίνων ἐστὶν ἀρχῶν; Ἢ	διὰ	τί μεταξὺ τῶν δεῦρό τ'
[1, 1]	γνώσεις· ἀλλ' οὐ λέγουσι τὸ	διὰ	τί περὶ οὐδενός, οἷον διὰ
[1, 7]	ἀέρα τοῦτ' εἶναί φασιν· καίτοι	διὰ	τί ποτ' οὐ καὶ τὴν
[1, 3]	αἴτιον δὲ καὶ ἀρχὴ τὸ	διὰ	τί πρῶτον) ἑτέραν δὲ τὴν
[1, 3]	ἑνὸς ἢ καὶ πλειόνων ἐστίν,	διὰ	τί τοῦτο συμβαίνει καὶ τί
[1, 3]	τὴν κοσμοποιίαν, καὶ ὅταν ἀπορήσῃ	διὰ	τίν' αἰτίαν ἐξ ἀνάγκης ἐστί,
[1, 2]	τὴν ἄγνοιαν ἐφιλοσόφησαν, φανερὸν ὅτι	διὰ	τὸ εἰδέναι τὸ ἐπίστασθαι ἐδίωκον
[1, 7]	συμβαίνειν ἄμικτα δεῖν προϋπάρχειν καὶ	διὰ	τὸ μὴ πεφυκέναι τῷ τυχόντι
[1, 1]	σοφωτέρους τοὺς τοιούτους ἐκείνων ὑπολαμβάνεσθαι	διὰ	τὸ μὴ πρὸς χρῆσιν εἶναι
[1, 3]	τὴν ὑπόληψιν λαβὼν ταύτην καὶ	διὰ	τὸ πάντων τὰ σπέρματα τὴν
[1, 7]	τὴν ἀρχὴν πάντα, (β) καὶ	διὰ	τὸ συμβαίνειν ἄμικτα δεῖν προϋπάρχειν
[1, 7]	πλῆθος εἶναι τῶν συνισταμένων μεγεθῶν	διὰ	τὸ τὰ πάθη ταῦτα ἀκολουθεῖν
[1, 5]	πρώτου τὴν διάνοιαν, ἐκεῖνον ἀποδεξάμενος	διὰ	τὸ τοιοῦτον ὑπέλαβεν ὡς περὶ
[1, 5]	δυάδα ποιῆσαι τὴν ἑτέραν φύσιν	διὰ	τὸ τοὺς ἀριθμοὺς ἔξω τῶν
[1, 3]	ὅταν ἀποβάλλῃ ταύτας τὰς ἕξεις,	διὰ	τὸ ὑπομένειν τὸ ὑποκείμενον τὸν
[1, 2]	σύγκειται ἐκ θαυμασίων) ὥστ' εἴπερ	διὰ	τὸ φεύγειν τὴν ἄγνοιαν ἐφιλοσόφησαν,
[1, 1]	ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων μὴ μόνον	διὰ	τὸ χρήσιμον εἶναί τι τῶν
[1, 8]	τἆλλα καὶ εἶναι καὶ γίγνεσθαι	διὰ	τοιαύτας αἰτίας οἵας καὶ τὰ
[1, 9]	τὸν λόγον, ἢ μηδὲ ἕν·	διὰ	τοῦτο γὰρ καὶ σὰρξ καὶ
[1, 4]	δὲ ἐννέα μόνον τῶν φανερῶν	διὰ	τοῦτο δεκάτην τὴν ἀντίχθονα ποιοῦσιν.
[1, 3]	φασιν εἶναι τῶν ὄντων, καὶ	διὰ	τοῦτο οὔτε γίγνεσθαι οὐθὲν οἴονται
[1, 1]	τοῖς δ' ἐγγίγνεται. (β) Καὶ	διὰ	τοῦτο ταῦτα φρονιμώτερα καὶ μαθητικώτερα
[1, 1]	τὸ δύνασθαι διδάσκειν ἐστίν, καὶ	διὰ	τοῦτο τὴν τέχνην τῆς ἐμπειρίας
[1, 1]	καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων ἡ	διὰ	τῶν ὀμμάτων. Οὐ γὰρ μόνον
[1, 2]	τἆλλα γνωρίζεται ἀλλ' οὐ ταῦτα	διὰ	τῶν ὑποκειμένων) ἀρχικωτάτη δὲ τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007