Livre, Chap. |
[1, 2] |
ἐλεύθερος
ὁ
αὑτοῦ
ἕνεκα
καὶ
|
μὴ |
ἄλλου
ὤν,
οὕτω
καὶ
αὐτὴν |
[1, 8] |
πάντα·
καὶ
οὐδὲ
τοῦτο,
εἰ
|
μὴ |
γένος
δώσει
τὸ
καθόλου
εἶναι· |
[1, 8] |
τὸ
τῶν
ὄντων
ζητεῖν
στοιχεῖα
|
μὴ |
διελόντας,
πολλαχῶς
λεγομένων,
ἀδύνατον
εὑρεῖν, |
[1, 1] |
ταῦτα
φρονιμώτερα
καὶ
μαθητικώτερα
τῶν
|
μὴ |
δυναμένων
μνημονεύειν
ἐστί,
φρόνιμα
μὲν |
[1, 1] |
μὲν
ἄνευ
τοῦ
μανθάνειν
ὅσα
|
μὴ |
δύναται
τῶν
ψόφων
ἀκούειν
(οἷον |
[1, 8] |
βουλόμενος
ἐλαττόνων
μὲν
ὄντων
οἴοιτο
|
μὴ |
δυνήσεσθαι,
πλείω
δὲ
ποιήσας
ἀριθμοίη |
[1, 1] |
τε
σημεῖον
τοῦ
εἰδότος
καὶ
|
μὴ |
εἰδότος
τὸ
δύνασθαι
διδάσκειν
ἐστίν, |
[1, 8] |
καὶ
γίγνεσθαι
ὅμοιον
ὁτιοῦν
καὶ
|
μὴ |
εἰκαζόμενον
πρὸς
ἐκεῖνο,
ὥστε
καὶ |
[1, 8] |
τὰς
ἰδέας
εἶναι·
συμβαίνει
γὰρ
|
μὴ |
εἶναι
τὴν
δυάδα
πρώτην
ἀλλὰ |
[1, 8] |
ἦν)
οὔτε
εἰς
τὸ
εἶναι,
|
μὴ |
ἐνυπάρχοντά
γε
τοῖς
μετέχουσιν·
οὕτω |
[1, 8] |
ἓν
εἶδος
πῶς;
Εἰ
δὲ
|
μὴ |
ἐξ
αὐτῶν
ἀλλ'
ἐκ
τῶν |
[1, 5] |
γε
ἓν
οὐσίαν
εἶναι,
καὶ
|
μὴ |
ἕτερόν
γέ
τι
ὂν
λέγεσθαι |
[1, 8] |
αἴσθησις,
ταῦτα
πῶς
ἄν
τις
|
μὴ |
ἔχων
τὴν
αἴσθησιν
γνοίη;
Καίτοι |
[1, 8] |
οὐ
γίγνεται
τὰ
μετέχοντα
ἂν
|
μὴ |
ᾖ
τὸ
κινῆσον,
καὶ
πολλὰ |
[1, 2] |
πάντα
τὸν
σοφὸν
ὡς
ἐνδέχεται,
|
μὴ |
καθ'
ἕκαστον
ἔχοντα
ἐπιστήμην
αὐτῶν· |
[1, 8] |
δεῖ
ταύτῃ
ἑκάστου
μετέχειν
ᾗ
|
μὴ |
καθ'
ὑποκειμένου
λέγεται
(λέγω
δ' |
[1, 7] |
περὶ
αὐτῶν,
τί
καλῶς
ἢ
|
μὴ |
καλῶς
λέγουσιν
εἰς
τὴν
τῶν |
[1, 6] |
γίγνεσθαι,
ὥστε
λέγειν
τε
καὶ
|
μὴ |
λέγειν
πως
συμβαίνει
αὐτοῖς
τἀγαθὸν |
[1, 2] |
πᾶσι
εἴ
τι
τῷ
ἐλαχίστῳ
|
μὴ |
μετρεῖταἰ·
δεῖ
δὲ
εἰς
τοὐναντίον |
[1, 1] |
αἰσθήσεις
θαυμάζεσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων
|
μὴ |
μόνον
διὰ
τὸ
χρήσιμον
εἶναί |
[1, 8] |
ὁμοειδεῖς,
πολλὰ
συμβήσεται
ἄτοπα,
εἴτε
|
μὴ |
ὁμοειδεῖς,
μήτε
αὐταὶ
ἀλλήλαις
μήτε |
[1, 3] |
ὄν,
τὸ
δὲ
κενὸν
τὸ
|
μὴ |
ὄν
(διὸ
καὶ
οὐθὲν
μᾶλλον |
[1, 4] |
τάττει
θάτερον
δὲ
κατὰ
τὸ
|
μὴ |
ὄν.
Ἐκ
μὲν
οὖν
τῶν |
[1, 3] |
τὸ
μὲν
ὂν
τὸ
δὲ
|
μὴ |
ὄν,
τούτων
δὲ
τὸ
μὲν |
[1, 4] |
παρὰ
γὰρ
τὸ
ὂν
τὸ
|
μὴ |
ὂν
οὐθὲν
ἀξιῶν
εἶναι,
ἐξ |
[1, 8] |
ὥστε
καὶ
ὄντος
Σωκράτους
καὶ
|
μὴ |
ὄντος
γένοιτ'
ἂν
οἷος
Σωκράτης· |
[1, 3] |
οὐθὲν
μᾶλλον
τὸ
ὂν
τοῦ
|
μὴ |
ὄντος
εἶναί
φασιν,
ὅτι
οὐδὲ |
[1, 2] |
γέρας
ἄνδρα
δ'
οὐκ
ἄξιον
|
μὴ |
οὐ
ζητεῖν
τὴν
καθ'
αὑτὸν |
[1, 7] |
δεῖν
προϋπάρχειν
καὶ
διὰ
τὸ
|
μὴ |
πεφυκέναι
τῷ
τυχόντι
μίγνυσθαι
τὸ |
[1, 3] |
λαμβάνοι
πρὸς
τὴν
διάνοιαν
καὶ
|
μὴ |
πρὸς
ἃ
ψελλίζεται
λέγων
Εμπεδοκλῆς, |
[1, 1] |
πάντων
τῶν
τοιούτων
κατεσκευασμένων
αἱ
|
μὴ |
πρὸς
ἡδονὴν
μηδὲ
πρὸς
τἀναγκαῖα |
[1, 1] |
τοιούτους
ἐκείνων
ὑπολαμβάνεσθαι
διὰ
τὸ
|
μὴ |
πρὸς
χρῆσιν
εἶναι
τὰς
ἐπιστήμας |
[1, 2] |
τὰ
χαλεπὰ
γνῶναι
δυνάμενον
καὶ
|
μὴ |
ῥᾴδια
ἀνθρώπῳ
γιγνώσκειν,
τοῦτον
σοφόν |
[1, 8] |
καὶ
τῆς
τινός;
εἰ
δὲ
|
μὴ |
τὸ
αὐτὸ
εἶδος,
ὁμώνυμα
ἂν |
[1, 5] |
παρὰ
τὰ
πράγματα
ποιῆσαι,
καὶ
|
μὴ |
ὥσπερ
οἱ
Πυθαγόρειοι,
καὶ
ἡ |