Livre, Chap.
[1, 3]	ὅταν γίγνηται καλὸς ἢ μουσικὸς	οὔτε	ἀπόλλυσθαι ὅταν ἀποβάλλῃ ταύτας τὰς
[1, 3]	τοῦτο οὔτε γίγνεσθαι οὐθὲν οἴονται	οὔτε	ἀπόλλυσθαι, ὡς τῆς τοιαύτης φύσεως
[1, 8]	ἢ τοῖς γιγνομένοις καὶ φθειρομένοις·	οὔτε	γὰρ κινήσεως οὔτε μεταβολῆς οὐδεμιᾶς
[1, 7]	οὐδὲ ἄλλο τῶν ὁμοίων οὐθέν·	οὔτε	γὰρ ποιόν τι οἷόν τε
[1, 6]	οἱ τὰ εἴδη τιθέντες λέγουσιν	(οὔτε	γὰρ ὡς ὕλην τοῖς αἰσθητοῖς
[1, 3]	τῶν ὄντων ἴσως οὔτε πῦρ	οὔτε	γῆν οὔτ' ἄλλο τῶν τοιούτων
[1, 3]	ὥσπερ οὐδὲ τὸν Σωκράτην φαμὲν	οὔτε	γίγνεσθαι ἁπλῶς ὅταν γίγνηται καλὸς
[1, 3]	τῶν ὄντων, καὶ διὰ τοῦτο	οὔτε	γίγνεσθαι οὐθὲν οἴονται οὔτε ἀπόλλυσθαι,
[1, 3]	καὶ διακρίσει μόνον, ἄλλως δ'	οὔτε	γίγνεσθαι οὔτ' ἀπόλλυσθαι ἀλλὰ διαμένειν
[1, 8]	τίνα ἔχει δύναμιν· ταῦτα γὰρ	οὔτε	εἴδη οἷόν τε εἶναι (οὐ
[1, 8]	ἐν τούτοις γὰρ ἂν ἦν)	οὔτε	εἰς τὸ εἶναι, μὴ ἐνυπάρχοντά
[1, 3]	τύπτουσι πολλάκις καλὰς πληγάς, ἀλλ'	οὔτε	ἐκεῖνοι ἀπὸ ἐπιστήμης οὔτε οὗτοι
[1, 7]	ἢ δύο θετέον, οὔτ' ὀρθῶς	οὔτε	εὐλόγως οἰητέον εἰρῆσθαι παντελῶς. ὅλως
[1, 7]	ἐκείνης, λέγω δ' οἷον ὅτι	οὔτε	λευκὸν οὔτε μέλαν ἢ φαιὸν
[1, 7]	δ' οἷον ὅτι οὔτε λευκὸν	οὔτε	μέλαν ἢ φαιὸν ἢ ἄλλο
[1, 8]	καὶ φθειρομένοις· οὔτε γὰρ κινήσεως	οὔτε	μεταβολῆς οὐδεμιᾶς ἐστὶν αἴτια αὐτοῖς.
[1, 3]	δ' οἷον οὔτε τὸ ξύλον	οὔτε	ὁ χαλκὸς αἴτιος τοῦ μεταβάλλειν
[1, 8]	οὖσαι; Οὔτε γὰρ εὔλογα ταῦτα	οὔτε	ὁμολογούμενα τῇ νοήσει. Ἔτι δ'
[1, 8]	τε καὶ ἐπίπεδα καὶ στερεά,	οὔτε	ὅπως ἔστιν ἢ ἔσται οὔτε
[1, 3]	ἀλλ' οὔτε ἐκεῖνοι ἀπὸ ἐπιστήμης	οὔτε	οὗτοι ἐοίκασιν εἰδέναι ὅ τι
[1, 7]	τι οἷόν τε αὐτὸ εἶναι	οὔτε	ποσὸν οὔτε τί. Τῶν γὰρ
[1, 8]	ἐστὶν αἴτια αὐτοῖς. Ἀλλὰ μὴν	οὔτε	πρὸς τὴν ἐπιστήμην οὐθὲν βοηθεῖ
[1, 3]	δὲ γίγνεσθαι τῶν ὄντων ἴσως	οὔτε	πῦρ οὔτε γῆν οὔτ' ἄλλο
[1, 7]	ὥστε λέγει μὲν οὔτ' ὀρθῶς	οὔτε	σαφῶς, βούλεται μέντοι τι παραπλήσιον
[1, 8]	εἶναι (οὐ γάρ εἰσιν ἀριθμοί)	οὔτε	τὰ μεταξύ (μαθηματικὰ γὰρ ἐκεῖνἀ
[1, 8]	τὰ μεταξύ (μαθηματικὰ γὰρ ἐκεῖνἀ	οὔτε	τὰ φθαρτά, ἀλλὰ πάλιν τέταρτον
[1, 2]	τὴν παροιμίαν πολλὰ ψεύδονται ἀοιδοί,	οὔτε	τῆς τοιαύτης ἄλλην χρὴ νομίζειν
[1, 7]	τε αὐτὸ εἶναι οὔτε ποσὸν	οὔτε	τί. Τῶν γὰρ ἐν μέρει
[1, 8]	οὔτε ὅπως ἔστιν ἢ ἔσται	οὔτε	τίνα ἔχει δύναμιν· ταῦτα γὰρ
[1, 2]	εἶναι πάντας τοὺς περιττούς. Ἀλλ'	οὔτε	τὸ θεῖον φθονερὸν ἐνδέχεται εἶναι,
[1, 3]	μεταβάλλειν ἑαυτό· λέγω δ' οἷον	οὔτε	τὸ ξύλον οὔτε ὁ χαλκὸς
[1, 4]	δὲ οὐ τὸν αὐτὸν πάντες	οὔτε	τοῦ καλῶς οὔτε τοῦ κατὰ
[1, 4]	αὐτὸν πάντες οὔτε τοῦ καλῶς	οὔτε	τοῦ κατὰ τὴν φύσιν. Εἰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007