Livre, Chap. |
[1, 3] |
οὔτε
ἀπόλλυσθαι,
ὡς
τῆς
τοιαύτης
|
φύσεως |
ἀεὶ
σωζομένης,
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸν |
[1, 8] |
ἦλθεν;
Ὅλη
γὰρ
ἡ
περὶ
|
φύσεως |
ἀνῄρηται
σκέψις.
Ὅ
τε
δοκεῖ |
[1, 4] |
τοῦ
παντὸς
ὡς
μιᾶς
οὔσης
|
φύσεως |
ἀπεφήναντο,
τρόπον
δὲ
οὐ
τὸν |
[1, 3] |
αὐτῶν
ἡμῖν
ἐν
τοῖς
περὶ
|
φύσεως, |
(β)
ὅμως
δὲ
παραλάβωμεν
καὶ |
[1, 3] |
τὸ
δ'
ὕδωρ
ἀρχὴν
τῆς
|
φύσεως |
εἶναι
τοῖς
ὑγροῖς.
Εἰσὶ
δέ |
[1, 4] |
οὗ
σαφέστερον
ἐν
τοῖς
περὶ
|
φύσεως |
εἰρήκαμεν)
ἀναγκαζόμενος
δ'
ἀκολουθεῖν
τοῖς |
[1, 4] |
πλείω
λεγόντων
τὰ
στοιχεῖα
τῆς
|
φύσεως |
ἐκ
τούτων
ἱκανόν
ἐστι
θεωρῆσαι |
[1, 3] |
παλαιὰ
τετύχηκεν
οὖσα
περὶ
τῆς
|
φύσεως |
ἡ
δόξα,
τάχ'
ἂν
ἄδηλον |
[1, 6] |
ἔξω
τῶν
ἐν
τοῖς
περὶ
|
φύσεως |
ἡμῖν
διωρισμένων
εἴρηκεν,
ἀλλὰ
πάντες |
[1, 3] |
ἡμεῖς
διωρίσαμεν
ἐν
τοῖς
περὶ
|
φύσεως |
ἡμμένοι
φαίνονται,
τῆς
τε
ὕλης |
[1, 7] |
καὶ
μᾶλλον
ἢ
τοῖς
περὶ
|
φύσεως |
λόγοις
ἁρμοττούσας.
Ἐκ
τίνος
μέντοι |
[1, 5] |
πραγματευομένου
περὶ
δὲ
τῆς
ὅλης
|
φύσεως |
οὐθέν,
ἐν
μέντοι
τούτοις
τὸ |
[1, 7] |
διαλέγονται
μέντοι
καὶ
πραγματεύονται
περὶ
|
φύσεως |
πάντα·
γεννῶσί
τε
γὰρ
τὸν |
[1, 7] |
(εἴρηται
δὲ
ἐν
τοῖς
περὶ
|
φύσεως |
περὶ
αὐτῶν)
καὶ
περὶ
τῆς |
[1, 4] |
οἱ
δ'
ἀριθμοὶ
πάσης
τῆς
|
φύσεως |
πρῶτοι,
(α)
τὰ
τῶν
ἀριθμῶν |
[1, 4] |
μαθητής)
οὐθὲν
διεσαφήνισεν,
οὐδὲ
τῆς
|
φύσεως |
τούτων
οὐδετέρας
ἔοικε
θιγεῖν,
ἀλλ' |
[1, 3] |
θεολογήσαντας
οὕτως
οἴονται
περὶ
τῆς
|
φύσεως |
ὑπολαβεῖν·
Ωκεανόν
τε
γὰρ
καὶ |