Livre, Chap. |
[1, 4] |
αὐτῶν,
πλὴν
ὥσπερ
εἴπομεν
δυοῖν
|
τε |
αἰτίαιν
τυγχάνουσι
κεχρημένοι,
καὶ
τούτων |
[1, 7] |
εὐλόγως
οἰητέον
εἰρῆσθαι
παντελῶς.
ὅλως
|
τε |
ἀλλοίωσιν
ἀναιρεῖσθαι
ἀνάγκη
τοῖς
οὕτω |
[1, 8] |
καὶ
παρὰ
τὰς
οὐσίας,
τῶν
|
τε |
ἄλλων
ἔστιν
ἓν
ἐπὶ
πολλῶν, |
[1, 8] |
τὸν
τρίτον
ἄνθρωπον
λέγουσιν.
Ὅλως
|
τε |
ἀναιροῦσιν
οἱ
περὶ
τῶν
εἰδῶν |
[1, 4] |
τοῦ
δὲ
ἀριθμοῦ
στοιχεῖα
τό
|
τε |
ἄρτιον
καὶ
τὸ
περιττόν,
τούτων |
[1, 6] |
καὶ
ἐάν
τε
σῶμα
ἐάν
|
τε |
ἀσώματον
τοῦτο
τιθῶσιν
(οἷον
Πλάτων |
[1, 7] |
οὔτε
γὰρ
ποιόν
τι
οἷόν
|
τε |
αὐτὸ
εἶναι
οὔτε
ποσὸν
οὔτε |
[1, 7] |
δ'
ἴδια
συμβαίνειν
ἀνάγκη.
Γιγνόμενά
|
τε |
γὰρ
ἐξ
ἀλλήλων
ὁρῶμεν
ὡς |
[1, 4] |
λίαν
δ'
ἁπλῶς
ἐπραγματεύθησαν.
Ὡρίζοντό
|
τε |
γὰρ
ἐπιπολαίως,
καὶ
ᾧ
πρώτῳ |
[1, 2] |
αὕτη
τούτων
ἀμφοτέρων
τετύχηκεν·
ὅ
|
τε |
γὰρ
θεὸς
δοκεῖ
τῶν
αἰτίων |
[1, 3] |
περὶ
τῆς
φύσεως
ὑπολαβεῖν·
Ωκεανόν
|
τε |
γὰρ
καὶ
Τηθὺν
ἐποίησαν
τῆς |
[1, 2] |
διχῶς
ἂν
εἴη
μόνη·
ἥν
|
τε |
γὰρ
μάλιστ'
ἂν
ὁ
θεὸς |
[1, 3] |
ἀλλ'
ἢ
κατὰ
μικρόν.
Αναξαγόρας
|
τε |
γὰρ
μηχανῇ
χρῆται
τῷ
νῷ |
[1, 5] |
Ιταλικῶν
ἔχουσα
φιλοσοφίαν.
Ἐκ
νέου
|
τε |
γὰρ
συνήθης
γενόμενος
πρῶτον
Κρατύλῳ |
[1, 7] |
πραγματεύονται
περὶ
φύσεως
πάντα·
γεννῶσί
|
τε |
γὰρ
τὸν
οὐρανόν,
(α)
καὶ |
[1, 8] |
οἰόμεθα
τούτων
εἴδη
γίγνεται.
Κατά
|
τε |
γὰρ
τοὺς
λόγους
τοὺς
ἐκ |
[1, 6] |
τὴν
τῶν
ὁμοιομερῶν
ἀπειρίαν·
οὗτοί
|
τε |
δὴ
πάντες
τῆς
τοιαύτης
αἰτίας |
[1, 3] |
τοῦτ'
ἐστὶν
ἀρχὴ
πάντων)
διά
|
τε |
δὴ
τοῦτο
τὴν
ὑπόληψιν
λαβὼν |
[1, 8] |
περὶ
φύσεως
ἀνῄρηται
σκέψις.
Ὅ
|
τε |
δοκεῖ
ῥᾴδιον
εἶναι,
τὸ
δεῖξαι |
[1, 8] |
ταῦτα
γὰρ
οὔτε
εἴδη
οἷόν
|
τε |
εἶναι
(οὐ
γάρ
εἰσιν
ἀριθμοί) |
[1, 7] |
λέγειν
αὐτῷ
τὰς
ἀρχὰς
τό
|
τε |
ἕν
(τοῦτο
γὰρ
ἁπλοῦν
καὶ |
[1, 3] |
ἀντικειμένοις
ὡς
μιᾷ
φύσει,
γῇ
|
τε |
καὶ
ἀέρι
καὶ
ὕδατι·
λάβοι |
[1, 8] |
πρὸς
τὰς
ἰδέας
ἀποβλέπον;
Ἐνδέχεταί
|
τε |
καὶ
εἶναι
καὶ
γίγνεσθαι
ὅμοιον |
[1, 3] |
τῆς
κινήσεως
ἀρχὴν
ἀλλ'
ἑτέρας
|
τε |
καὶ
ἐναντίας,
ἔτι
δὲ
τὰ |
[1, 3] |
συγκρινόμενα
καὶ
διακρινόμενα
εἰς
ἕν
|
τε |
καὶ
ἐξ
ἑνός)
Αναξαγόρας
δὲ |
[1, 4] |
τοῖς
οὖσι
καὶ
ὡς
πάθη
|
τε |
καὶ
ἕξεις,
τοῦ
δὲ
ἀριθμοῦ |
[1, 8] |
τὰ
μετὰ
τοὺς
ἀριθμοὺς
μήκη
|
τε |
καὶ
ἐπίπεδα
καὶ
στερεά,
οὔτε |
[1, 9] |
φιλοσοφία
περὶ
πάντων,
ἅτε
νέα
|
τε |
καὶ
κατ'
ἀρχὰς
οὖσα
(καὶ |
[1, 6] |
εἶναι
ἢ
γίγνεσθαι,
ὥστε
λέγειν
|
τε |
καὶ
μὴ
λέγειν
πως
συμβαίνει |
[1, 4] |
δικαιοσύνη
τὸ
δὲ
τοιονδὶ
ψυχή
|
τε |
καὶ
νοῦς
ἕτερον
δὲ
καιρὸς |
[1, 3] |
φθοράν
(τοῦτο
μὲν
γὰρ
ἀρχαῖόν
|
τε |
καὶ
πάντες
ὡμολόγησαν)
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 6] |
οὖν
καὶ
κεφαλαιωδῶς
ἐπεληλύθαμεν
τίνες
|
τε |
καὶ
πῶς
τυγχάνουσιν
εἰρηκότες
περί |
[1, 3] |
μέντοι
τρεῖς
εἶναι
λέγουσι,
σχῆμά
|
τε |
καὶ
τάξιν
καὶ
θέσιν·
διαφέρειν |
[1, 3] |
μὲν
οὖν,
ὥσπερ
λέγομεν,
οὕτω
|
τε |
καὶ
τοσαύτας
εἴρηκε
τὰς
ἀρχάς· |
[1, 8] |
πολλαχῶς
λεγομένων,
ἀδύνατον
εὑρεῖν,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ζητοῦντας |
[1, 8] |
εἴ
τις
καλοῖ
ἄνθρωπον
τόν
|
τε |
Καλλίαν
καὶ
τὸ
ξύλον,
μηδεμίαν |
[1, 8] |
ὑπεροχή
τις
καὶ
ἔλλειψις.
Περί
|
τε |
κινήσεως,
εἰ
μὲν
ἔσται
ταῦτα |
[1, 6] |
ὕλην
τὴν
ἀρχὴν
λέγουσιν,
ἄν
|
τε |
μίαν
ἄν
τε
πλείους
ὑποθῶσι, |
[1, 6] |
λέγουσιν,
ἄν
τε
μίαν
ἄν
|
τε |
πλείους
ὑποθῶσι,
καὶ
ἐάν
τε |
[1, 8] |
ἦν
ὁ
Σωκράτης
ἀΐδιος.
Ἔσται
|
τε |
πλείω
παραδείγματα
τοῦ
αὐτοῦ,
ὥστε |
[1, 4] |
τῶν
μαθημάτων
ἁψάμενοι
πρῶτοι
ταῦτά
|
τε |
προήγαγον,
καὶ
ἐντραφέντες
ἐν
αὐτοῖς |
[1, 8] |
Δῆλον
γὰρ
ὡς
οὐθὲν
οἷόν
|
τε |
προϋπάρχειν
γνωρίζοντα
πρότερον.
Ὥσπερ
γὰρ |
[1, 1] |
καὶ
τὰς
αἰτίας
γνωρίζειν.
Ὅλως
|
τε |
σημεῖον
τοῦ
εἰδότος
καὶ
μὴ |
[1, 6] |
τε
πλείους
ὑποθῶσι,
καὶ
ἐάν
|
τε |
σῶμα
ἐάν
τε
ἀσώματον
τοῦτο |
[1, 4] |
τιθέντων,
παρὰ
δέ
τινων
ταύτην
|
τε |
τὴν
αἰτίαν
τιθέντων
καὶ
πρὸς |
[1, 4] |
παρὰ
μὲν
τῶν
πρώτων
σωματικήν
|
τε |
τὴν
ἀρχήν
(ὕδωρ
γὰρ
καὶ |
[1, 7] |
αὐτῶν.
~Ὅσοι
μὲν
οὖν
ἕν
|
τε |
τὸ
πᾶν
καὶ
μίαν
τινὰ |
[1, 8] |
φαίνεται
τοῦτό
τι
γένος.
Ὅλως
|
τε |
τὸ
τῶν
ὄντων
ζητεῖν
στοιχεῖα |
[1, 4] |
καὶ
ὅσα
εἶχον
ὁμολογούμενα
ἔν
|
τε |
τοῖς
ἀριθμοῖς
καὶ
ταῖς
ἁρμονίαις |
[1, 5] |
δυοῖν
αἰτίαιν
μόνον
κέχρηται,
τῇ
|
τε |
τοῦ
τί
ἐστι
καὶ
τῇ |
[1, 4] |
εἶναι
τὴν
οὐσίαν
πάντων.
Περί
|
τε |
τούτων
οὖν
τοῦτον
ἀπεφήναντο
τὸν |
[1, 6] |
καὶ
πῶς
τυγχάνουσιν
εἰρηκότες
περί
|
τε |
τῶν
ἀρχῶν
καὶ
τῆς
ἀληθείας· |
[1, 2] |
τῶν
μειζόνων
διαπορήσαντες,
οἷον
περί
|
τε |
τῶν
τῆς
σελήνης
παθημάτων
καὶ |
[1, 3] |
περὶ
φύσεως
ἡμμένοι
φαίνονται,
τῆς
|
τε |
ὕλης
καὶ
τοῦ
ὅθεν
ἡ |
[1, 7] |
βούλεται
μέντοι
τι
παραπλήσιον
τοῖς
|
τε |
ὕστερον
λέγουσι
καὶ
τοῖς
νῦν |