Alphabétiquement     [«   »]
ταὐτόν 1
τάχ 3
τάχα 1
τε 55
τεθεωρηκόσι 1
τεθεώρηται 1
τέλειον 1
Fréquences     [«    »]
52 οὖν
53 τὰς
51 ὡς
55 τε
58 τοῦ
65 τῆς
68 τοῖς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre I

τε


Livre, Chap.
[1, 4]   αὐτῶν, πλὴν ὥσπερ εἴπομεν δυοῖν  τε   αἰτίαιν τυγχάνουσι κεχρημένοι, καὶ τούτων
[1, 7]   εὐλόγως οἰητέον εἰρῆσθαι παντελῶς. ὅλως  τε   ἀλλοίωσιν ἀναιρεῖσθαι ἀνάγκη τοῖς οὕτω
[1, 8]   καὶ παρὰ τὰς οὐσίας, τῶν  τε   ἄλλων ἔστιν ἓν ἐπὶ πολλῶν,
[1, 8]   τὸν τρίτον ἄνθρωπον λέγουσιν. Ὅλως  τε   ἀναιροῦσιν οἱ περὶ τῶν εἰδῶν
[1, 4]   τοῦ δὲ ἀριθμοῦ στοιχεῖα τό  τε   ἄρτιον καὶ τὸ περιττόν, τούτων
[1, 6]   καὶ ἐάν τε σῶμα ἐάν  τε   ἀσώματον τοῦτο τιθῶσιν (οἷον Πλάτων
[1, 7]   οὔτε γὰρ ποιόν τι οἷόν  τε   αὐτὸ εἶναι οὔτε ποσὸν οὔτε
[1, 7]   δ' ἴδια συμβαίνειν ἀνάγκη. Γιγνόμενά  τε   γὰρ ἐξ ἀλλήλων ὁρῶμεν ὡς
[1, 4]   λίαν δ' ἁπλῶς ἐπραγματεύθησαν. Ὡρίζοντό  τε   γὰρ ἐπιπολαίως, καὶ πρώτῳ
[1, 2]   αὕτη τούτων ἀμφοτέρων τετύχηκεν·  τε   γὰρ θεὸς δοκεῖ τῶν αἰτίων
[1, 3]   περὶ τῆς φύσεως ὑπολαβεῖν· Ωκεανόν  τε   γὰρ καὶ Τηθὺν ἐποίησαν τῆς
[1, 2]   διχῶς ἂν εἴη μόνη· ἥν  τε   γὰρ μάλιστ' ἂν θεὸς
[1, 3]   ἀλλ' κατὰ μικρόν. Αναξαγόρας  τε   γὰρ μηχανῇ χρῆται τῷ νῷ
[1, 5]   Ιταλικῶν ἔχουσα φιλοσοφίαν. Ἐκ νέου  τε   γὰρ συνήθης γενόμενος πρῶτον Κρατύλῳ
[1, 7]   πραγματεύονται περὶ φύσεως πάντα· γεννῶσί  τε   γὰρ τὸν οὐρανόν, (α) καὶ
[1, 8]   οἰόμεθα τούτων εἴδη γίγνεται. Κατά  τε   γὰρ τοὺς λόγους τοὺς ἐκ
[1, 6]   τὴν τῶν ὁμοιομερῶν ἀπειρίαν· οὗτοί  τε   δὴ πάντες τῆς τοιαύτης αἰτίας
[1, 3]   τοῦτ' ἐστὶν ἀρχὴ πάντων) διά  τε   δὴ τοῦτο τὴν ὑπόληψιν λαβὼν
[1, 8]   περὶ φύσεως ἀνῄρηται σκέψις.  τε   δοκεῖ ῥᾴδιον εἶναι, τὸ δεῖξαι
[1, 8]   ταῦτα γὰρ οὔτε εἴδη οἷόν  τε   εἶναι (οὐ γάρ εἰσιν ἀριθμοί)
[1, 7]   λέγειν αὐτῷ τὰς ἀρχὰς τό  τε   ἕν (τοῦτο γὰρ ἁπλοῦν καὶ
[1, 3]   ἀντικειμένοις ὡς μιᾷ φύσει, γῇ  τε   καὶ ἀέρι καὶ ὕδατι· λάβοι
[1, 8]   πρὸς τὰς ἰδέας ἀποβλέπον; Ἐνδέχεταί  τε   καὶ εἶναι καὶ γίγνεσθαι ὅμοιον
[1, 3]   τῆς κινήσεως ἀρχὴν ἀλλ' ἑτέρας  τε   καὶ ἐναντίας, ἔτι δὲ τὰ
[1, 3]   συγκρινόμενα καὶ διακρινόμενα εἰς ἕν  τε   καὶ ἐξ ἑνός) Αναξαγόρας δὲ
[1, 4]   τοῖς οὖσι καὶ ὡς πάθη  τε   καὶ ἕξεις, τοῦ δὲ ἀριθμοῦ
[1, 8]   τὰ μετὰ τοὺς ἀριθμοὺς μήκη  τε   καὶ ἐπίπεδα καὶ στερεά, οὔτε
[1, 9]   φιλοσοφία περὶ πάντων, ἅτε νέα  τε   καὶ κατ' ἀρχὰς οὖσα (καὶ
[1, 6]   εἶναι γίγνεσθαι, ὥστε λέγειν  τε   καὶ μὴ λέγειν πως συμβαίνει
[1, 4]   δικαιοσύνη τὸ δὲ τοιονδὶ ψυχή  τε   καὶ νοῦς ἕτερον δὲ καιρὸς
[1, 3]   φθοράν (τοῦτο μὲν γὰρ ἀρχαῖόν  τε   καὶ πάντες ὡμολόγησαν) ἀλλὰ καὶ
[1, 6]   οὖν καὶ κεφαλαιωδῶς ἐπεληλύθαμεν τίνες  τε   καὶ πῶς τυγχάνουσιν εἰρηκότες περί
[1, 3]   μέντοι τρεῖς εἶναι λέγουσι, σχῆμά  τε   καὶ τάξιν καὶ θέσιν· διαφέρειν
[1, 3]   μὲν οὖν, ὥσπερ λέγομεν, οὕτω  τε   καὶ τοσαύτας εἴρηκε τὰς ἀρχάς·
[1, 8]   πολλαχῶς λεγομένων, ἀδύνατον εὑρεῖν, ἄλλως  τε   καὶ τοῦτον τὸν τρόπον ζητοῦντας
[1, 8]   εἴ τις καλοῖ ἄνθρωπον τόν  τε   Καλλίαν καὶ τὸ ξύλον, μηδεμίαν
[1, 8]   ὑπεροχή τις καὶ ἔλλειψις. Περί  τε   κινήσεως, εἰ μὲν ἔσται ταῦτα
[1, 6]   ὕλην τὴν ἀρχὴν λέγουσιν, ἄν  τε   μίαν ἄν τε πλείους ὑποθῶσι,
[1, 6]   λέγουσιν, ἄν τε μίαν ἄν  τε   πλείους ὑποθῶσι, καὶ ἐάν τε
[1, 8]   ἦν Σωκράτης ἀΐδιος. Ἔσται  τε   πλείω παραδείγματα τοῦ αὐτοῦ, ὥστε
[1, 4]   τῶν μαθημάτων ἁψάμενοι πρῶτοι ταῦτά  τε   προήγαγον, καὶ ἐντραφέντες ἐν αὐτοῖς
[1, 8]   Δῆλον γὰρ ὡς οὐθὲν οἷόν  τε   προϋπάρχειν γνωρίζοντα πρότερον. Ὥσπερ γὰρ
[1, 1]   καὶ τὰς αἰτίας γνωρίζειν. Ὅλως  τε   σημεῖον τοῦ εἰδότος καὶ μὴ
[1, 6]   τε πλείους ὑποθῶσι, καὶ ἐάν  τε   σῶμα ἐάν τε ἀσώματον τοῦτο
[1, 4]   τιθέντων, παρὰ δέ τινων ταύτην  τε   τὴν αἰτίαν τιθέντων καὶ πρὸς
[1, 4]   παρὰ μὲν τῶν πρώτων σωματικήν  τε   τὴν ἀρχήν (ὕδωρ γὰρ καὶ
[1, 7]   αὐτῶν. ~Ὅσοι μὲν οὖν ἕν  τε   τὸ πᾶν καὶ μίαν τινὰ
[1, 8]   φαίνεται τοῦτό τι γένος. Ὅλως  τε   τὸ τῶν ὄντων ζητεῖν στοιχεῖα
[1, 4]   καὶ ὅσα εἶχον ὁμολογούμενα ἔν  τε   τοῖς ἀριθμοῖς καὶ ταῖς ἁρμονίαις
[1, 5]   δυοῖν αἰτίαιν μόνον κέχρηται, τῇ  τε   τοῦ τί ἐστι καὶ τῇ
[1, 4]   εἶναι τὴν οὐσίαν πάντων. Περί  τε   τούτων οὖν τοῦτον ἀπεφήναντο τὸν
[1, 6]   καὶ πῶς τυγχάνουσιν εἰρηκότες περί  τε   τῶν ἀρχῶν καὶ τῆς ἀληθείας·
[1, 2]   τῶν μειζόνων διαπορήσαντες, οἷον περί  τε   τῶν τῆς σελήνης παθημάτων καὶ
[1, 3]   περὶ φύσεως ἡμμένοι φαίνονται, τῆς  τε   ὕλης καὶ τοῦ ὅθεν
[1, 7]   βούλεται μέντοι τι παραπλήσιον τοῖς  τε   ὕστερον λέγουσι καὶ τοῖς νῦν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/11/2007