Livre, Chap.
[1, 8]	γένος ἀριθμοῦ κατασκευάζειν περὶ ὃ	ἡ	ἀριθμητική, καὶ πάντα τὰ μεταξὺ
[1, 3]	ὡς ἂν ἡμεῖς φαίημεν, ὅθεν	ἡ	ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Οἱ μὲν
[1, 6]	μόνον, ἕτεροι δέ τινες ὅθεν	ἡ	ἀρχὴ τῆς κινήσεως (οἷον ὅσοι
[1, 3]	τὸ ὑποκείμενον, τρίτην δὲ ὅθεν	ἡ	ἀρχὴ τῆς κινήσεως, τετάρτην δὲ
[1, 8]	λέγομεν περὶ τῆς αἰτίας ὅθεν	ἡ	ἀρχὴ τῆς μεταβολῆς) τὴν δ'
[1, 7]	τὶς εἴη ἂν μία φύσις	ἡ	γιγνομένη πῦρ καὶ ὕδωρ, ὃ
[1, 2]	καὶ μᾶλλον ἀρχικὴ τῆς ὑπηρετούσης,	ἡ	γνωρίζουσα τίνος ἕνεκέν ἐστι πρακτέον
[1, 1]	τέχνην ἐποίησεν, ὡς φησὶ Πῶλος,	ἡ	δ' ἀπειρία τύχην. Γίγνεται δὲ
[1, 3]	ὁ μὲν ῥυσμὸς σχῆμά ἐστιν	ἡ	δὲ διαθιγὴ τάξις ἡ δὲ
[1, 1]	τῶν καθ' ἕκαστόν ἐστι γνῶσις	ἡ	δὲ τέχνη τῶν καθόλου, αἱ
[1, 3]	ἐστιν ἡ δὲ διαθιγὴ τάξις	ἡ	δὲ τροπὴ θέσις· διαφέρει γὰρ
[1, 4]	λέγω δ' οἷον, ἐπειδὴ τέλειον	ἡ	δεκὰς εἶναι δοκεῖ καὶ πᾶσαν
[1, 8]	πάντων ἢ τινῶν ἐστί, καὶ	ἡ	δι' ἀποδείξεως ἡ δι' ὁρισμῶν
[1, 8]	εἶναι γνώριμἀ· ὁμοίως δὲ καὶ	ἡ	δι' ἐπαγωγῆς. Ἀλλὰ μὴν εἰ
[1, 8]	ἐστί, καὶ ἡ δι' ἀποδείξεως	ἡ	δι' ὁρισμῶν (δεῖ γὰρ ἐξ
[1, 1]	αὑτάς, καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων	ἡ	διὰ τῶν ὀμμάτων. Οὐ γὰρ
[1, 2]	ἀνὴρ γεωμετρικὸς ὡς εἰ γένοιτο	ἡ	διάμετρος μετρητή. Τίς μὲν οὖν
[1, 3]	τετύχηκεν οὖσα περὶ τῆς φύσεως	ἡ	δόξα, τάχ' ἂν ἄδηλον εἴη,
[1, 8]	μὲν ἐνδέχεται προειδέναι, ὧν δὲ	ἡ	ἐπιστήμη καὶ περὶ ὧν μέλλει
[1, 8]	ἄλλων τινῶν ὑποκειμένων ἔσται καὶ	ἡ	ἰδέα ἀριθμός· καὶ αὐτοάνθρωπος, εἴτ'
[1, 3]	τε ὕλης καὶ τοῦ ὅθεν	ἡ	κίνησις, ἀμυδρῶς μέντοι καὶ οὐθὲν
[1, 4]	καὶ πρὸς ταύτῃ τὴν ὅθεν	ἡ	κίνησις, καὶ ταύτην παρὰ τῶν
[1, 4]	δὲ δύο ποιοῦσι, τὴν ὅθεν	ἡ	κίνησις· οἱ δὲ Πυθαγόρειοι δύο
[1, 3]	ἔθεσαν, καὶ τὴν τοιαύτην ὅθεν	ἡ	κίνησις ὑπάρχει τοῖς οὖσιν. Ὑποπτεύσειε
[1, 2]	ἂν οὐκ ἀνθρωπίνη νομίζοιτο αὐτῆς	ἡ	κτῆσις· πολλαχῇ γὰρ ἡ φύσις
[1, 1]	διὰ τῆς ἐμπειρίας τοῖς ἀνθρώποις·	ἡ	μὲν γὰρ ἐμπειρία τέχνην ἐποίησεν,
[1, 1]	λόγον ἐχόντων (αἴτιον δ' ὅτι	ἡ	μὲν ἐμπειρία τῶν καθ' ἕκαστόν
[1, 3]	τὸ ὁμολογούμενον. Πολλαχοῦ γοῦν αὐτῷ	ἡ	μὲν φιλία διακρίνει τὸ δὲ
[1, 9]	τὸ τί ἦν εἶναι καὶ	ἡ	οὐσία τοῦ πράγματες. Ἀλλὰ μὴν
[1, 8]	χωρὶς τὴν οὐσίαν καὶ οὗ	ἡ	οὐσία· ὥστε πῶς ἂν αἱ
[1, 2]	ζητοῦμεν, τοῦτ' ἂν εἴη σκεπτέον,	ἡ	περὶ ποίας αἰτίας καὶ περὶ
[1, 8]	μή, πόθεν ἦλθεν; Ὅλη γὰρ	ἡ	περὶ φύσεως ἀνῄρηται σκέψις. Ὅ
[1, 5]	~Μετὰ δὲ τὰς εἰρημένας φιλοσοφίας	ἡ	Πλάτωνος ἐπεγένετο πραγματεία, τὰ μὲν
[1, 9]	τινα οὐδαμῶς. Ψελλιζομένῃ γὰρ ἔοικεν	ἡ	πρώτη φιλοσοφία περὶ πάντων, ἅτε
[1, 1]	μᾶλλον. (α) Ὅτι μὲν οὖν	ἡ	σοφία περί τινας ἀρχὰς καὶ
[1, 8]	ὅτι λόγοι ἀριθμῶν τἀνταῦθα, οἷον	ἡ	συμφωνία, δῆλον ὅτι ἐστὶν ἕν
[1, 2]	καὶ πρὸς ῥᾳστώνην καὶ διαγωγὴν	ἡ	τοιαύτη φρόνησις ἤρξατο ζητεῖσθαι. Δῆλον
[1, 2]	αἱρήσεται, (β) τοιαύτη δ' ἐστὶν	ἡ	τοῦ μάλιστα ἐπιστητοῦ) μάλιστα δ'
[1, 1]	εἰδέναι ὀρέγονται φύσει. Σημεῖον δ'	ἡ	τῶν αἰσθήσεων ἀγάπησις· καὶ γὰρ
[1, 2]	ἀλλὰ μὴν καὶ διδασκαλική γε	ἡ	τῶν αἰτιῶν θεωρητικὴ μᾶλλον (οὗτοι
[1, 5]	μὴ ὥσπερ οἱ Πυθαγόρειοι, καὶ	ἡ	τῶν εἰδῶν εἰσαγωγὴ διὰ τὴν
[1, 5]	εἴδεσι τὸ ἕν) καὶ τίς	ἡ	ὕλη ἡ ὑποκειμένη καθ' ἧς
[1, 8]	λόγοι. Εἰ δή τι τοῦτο,	ἡ	ὕλη, φανερὸν ὅτι καὶ αὐτοὶ
[1, 5]	ἕν) καὶ τίς ἡ ὕλη	ἡ	ὑποκειμένη καθ' ἧς τὰ εἴδη
[1, 8]	γέγονε τὰ μαθήματα τοῖς νῦν	ἡ	φιλοσοφία, φασκόντων ἄλλων χάριν αὐτὰ
[1, 2]	αὐτῆς ἡ κτῆσις· πολλαχῇ γὰρ	ἡ	φύσις δούλη τῶν ἀνθρώπων ἐστίν,
[1, 2]	διάμετρος μετρητή. Τίς μὲν οὖν	ἡ	φύσις τῆς ἐπιστήμης τῆς ζητουμένης,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007