Livre, Chap.
[1, 7]	καὶ ταῦτα εἶναι καὶ τὰς	τούτων	αἰτίας, ἀλλὰ τοὺς μὲν νοητοὺς
[1, 4]	ἐναντιώσεις ἀπεφήναντο. Παρὰ μὲν οὖν	τούτων	ἀμφοῖν τοσοῦτον ἔστι λαβεῖν, ὅτι
[1, 2]	θείων εἴη. Μόνη δ' αὕτη	τούτων	ἀμφοτέρων τετύχηκεν· ὅ τε γὰρ
[1, 9]	ὅσα δὲ περὶ τῶν αὐτῶν	τούτων	ἀπορήσειεν ἄν τις, ἐπανέλθωμεν πάλιν·
[1, 4]	καὶ ἐντραφέντες ἐν αὐτοῖς τὰς	τούτων	ἀρχὰς τῶν ὄντων ἀρχὰς ᾠήθησαν
[1, 4]	εἴδει τὰ στοιχεῖα τάττειν· ἐκ	τούτων	γὰρ ὡς ἐνυπαρχόντων συνεστάναι καὶ
[1, 4]	πῦρ καὶ γῆν λέγων· (α)	τούτων	δὲ κατὰ μὲν τὸ ὂν
[1, 3]	καὶ διαθιγῇ καὶ τροπῇ μόνον·	τούτων	δὲ ὁ μὲν ῥυσμὸς σχῆμά
[1, 2]	τῆς σοφίας καὶ τῶν σοφῶν·	τούτων	δὲ τὸ μὲν πάντα ἐπίστασθαι
[1, 4]	τε ἄρτιον καὶ τὸ περιττόν,	τούτων	δὲ τὸ μὲν πεπερασμένον τὸ
[1, 3]	ὂν τὸ δὲ μὴ ὄν,	τούτων	δὲ τὸ μὲν πλῆρες καὶ
[1, 9]	οὐκ εἴρηκεν. Περὶ μὲν οὖν	τούτων	δεδήλωται καὶ πρότερον· ὅσα δὲ
[1, 8]	τὸ πολὺ καὶ ὀλίγον ἕτερον	τούτων,	δῆλον ὅτι οὐδ' ἄλλο οὐθὲν
[1, 3]	ἄν τις ἀξιώσειε θεῖναι μετὰ	τούτων	διὰ τὴν εὐτέλειαν αὐτοῦ τῆς
[1, 3]	καὶ νεῖκος, ἑκάτερον ἑκατέρων αἴτιον	τούτων.	Εἰ γάρ τις ἀκολουθοίη καὶ
[1, 8]	δὲ καὶ οὐχ ὧν οἰόμεθα	τούτων	εἴδη γίγνεται. Κατά τε γὰρ
[1, 7]	εἴτε δοίη τις αὐτοῖς ἐκ	τούτων	εἶναι μέγεθος εἴτε δειχθείη τοῦτο,
[1, 8]	τὰς ἀτόμους γραμμάς. Καίτοι ἀνάγκη	τούτων	εἶναί τι πέρας· ὥστ' ἐξ
[1, 7]	οὐρανῷ, ὃν δεῖ λαβεῖν ὅτι	τούτων	ἕκαστόν ἐστιν, ἢ παρὰ τοῦτον
[1, 1]	οὖν ἄψυχα φύσει τινὶ ποιεῖν	τούτων	ἕκαστον τοὺς δὲ χειροτέχνας δι'
[1, 6]	τρόπον τοιοῦτον, δῆλον· πῶς δὲ	τούτων	ἕκαστος εἴρηκε καὶ πῶς ἔχει
[1, 8]	ἢ δύο λέγουσιν· καὶ γὰρ	τούτων	ἕκαστος οὐ τὸ κοινὸν λέγει
[1, 9]	αἰτίας ζητεῖν ἐοίκασι πάντες, καὶ	τούτων	ἐκτὸς οὐδεμίαν ἔχοιμεν ἂν εἰπεῖν,
[1, 4]	ἀντίχθονα ποιοῦσιν. Διώρισται δὲ περὶ	τούτων	ἐν ἑτέροις ἡμῖν ἀκριβέστερον. Ἀλλ'
[1, 8]	ἄλλων (οὐδὲ γὰρ οὐσία ἐκεῖνα	τούτων·	ἐν τούτοις γὰρ ἂν ἦν)
[1, 4]	εἶναι αὐτό) Ξενοφάνης δὲ πρῶτος	τούτων	ἑνίσας (ὁ γὰρ Παρμενίδης τούτου
[1, 8]	τὰ εἴδη, κατ' οὐθένα φαίνεται	τούτων·	ἐξ ἐνίων μὲν γὰρ οὐκ
[1, 8]	ὧν ζητοῦντες τὰς αἰτίας ἐκ	τούτων	ἐπ' ἐκεῖνα προῆλθον· καθ' ἕκαστον
[1, 8]	τῶν φθαρτῶν· φάντασμα γάρ τι	τούτων	ἔστιν. Ἔτι δὲ οἱ ἀκριβέστεροι
[1, 6]	οὐ μὴν ὡς ἕνεκά γε	τούτων	ἢ ὂν ἢ γιγνόμενόν τι
[1, 4]	τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως ἐκ	τούτων	ἱκανόν ἐστι θεωρῆσαι τὴν διάνοιαν·
[1, 4]	δ' ἓν ἐξ ἀμφοτέρων εἶναι	τούτων	(καὶ γὰρ ἄρτιον εἶναι καὶ
[1, 7]	μῖξις, ἀπόδειξιν δὲ λέγωσιν ὅτι	τούτων	μὲν ἕκαστον ἀριθμός ἐστι, συμβαίνει
[1, 3]	διαμένειν ἀΐδια. Ἐκ μὲν οὖν	τούτων	μόνην τις αἰτίαν νομίσειεν ἂν
[1, 4]	ᾠήθησαν εἶναι πάντων. Ἐπεὶ δὲ	τούτων	οἱ ἀριθμοὶ φύσει πρῶτοι, ἐν
[1, 4]	~Ἐν δὲ τούτοις καὶ πρὸ	τούτων	οἱ καλούμενοι Πυθαγόρειοι τῶν μαθημάτων
[1, 5]	πράγματα, καὶ τὰ μαθηματικὰ μεταξὺ	τούτων	οὐ τιθέασιν. Τὸ μὲν οὖν
[1, 4]	οὐθὲν διεσαφήνισεν, οὐδὲ τῆς φύσεως	τούτων	οὐδετέρας ἔοικε θιγεῖν, ἀλλ' εἰς
[1, 4]	τὴν οὐσίαν πάντων. Περί τε	τούτων	οὖν τοῦτον ἀπεφήναντο τὸν τρόπον,
[1, 8]	εἶναί φαμεν, ὅπως δ' ἐκεῖναι	τούτων	οὐσίαι, διὰ κενῆς λέγομεν· τὸ
[1, 7]	μόνον καὶ καθαρόν. Ἐκ δὴ	τούτων	συμβαίνει λέγειν αὐτῷ τὰς ἀρχὰς
[1, 2]	(διὰ γὰρ ταῦτα καὶ ἐκ	τούτων	τἆλλα γνωρίζεται ἀλλ' οὐ ταῦτα
[1, 4]	οὐρανόν. ἕτεροι δὲ τῶν αὐτῶν	τούτων	τὰς ἀρχὰς δέκα λέγουσιν εἶναι
[1, 6]	τῶν ὄντων ἀλλ' ὡς ἀπὸ	τούτων	τὰς κινήσεις οὔσας λέγουσιν· ὡς
[1, 4]	τε αἰτίαιν τυγχάνουσι κεχρημένοι, καὶ	τούτων	τὴν ἑτέραν οἱ μὲν μίαν
[1, 7]	τὸν λόγον οὔτ' εἴ τις	τούτων	τι λέγει πλὴν πυρός, οὔτ'
[1, 4]	ἐστιν ὅπως λάβωμεν καὶ παρὰ	τούτων	τίνας εἶναι τιθέασι τὰς ἀρχὰς
[1, 3]	μὲν οὖν Αναξαγόραν ἴσμεν ἁψάμενον	τούτων	τῶν λόγων, αἰτίαν δ' ἔχει
[1, 7]	ἀνάγκης· εἶχε γὰρ ἄν τι	τούτων	τῶν χρωμάτων· ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 7]	τῇ γενέσει, τοὐναντίον ἂν εἴη	τούτων,	ὕδωρ μὲν ἀέρος πρότερον γῆ
[1, 4]	αὐτὸ τὸ ἓν οὐσίαν εἶναι	τούτων	ὧν κατηγοροῦνται, διὸ καὶ ἀριθμὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2007