Livre, Chap. |
[1, 7] |
καὶ
ταῦτα
εἶναι
καὶ
τὰς
|
τούτων |
αἰτίας,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
νοητοὺς |
[1, 4] |
ἐναντιώσεις
ἀπεφήναντο.
Παρὰ
μὲν
οὖν
|
τούτων |
ἀμφοῖν
τοσοῦτον
ἔστι
λαβεῖν,
ὅτι |
[1, 2] |
θείων
εἴη.
Μόνη
δ'
αὕτη
|
τούτων |
ἀμφοτέρων
τετύχηκεν·
ὅ
τε
γὰρ |
[1, 9] |
ὅσα
δὲ
περὶ
τῶν
αὐτῶν
|
τούτων |
ἀπορήσειεν
ἄν
τις,
ἐπανέλθωμεν
πάλιν· |
[1, 4] |
καὶ
ἐντραφέντες
ἐν
αὐτοῖς
τὰς
|
τούτων |
ἀρχὰς
τῶν
ὄντων
ἀρχὰς
ᾠήθησαν |
[1, 4] |
εἴδει
τὰ
στοιχεῖα
τάττειν·
ἐκ
|
τούτων |
γὰρ
ὡς
ἐνυπαρχόντων
συνεστάναι
καὶ |
[1, 4] |
πῦρ
καὶ
γῆν
λέγων·
(α)
|
τούτων |
δὲ
κατὰ
μὲν
τὸ
ὂν |
[1, 3] |
καὶ
διαθιγῇ
καὶ
τροπῇ
μόνον·
|
τούτων |
δὲ
ὁ
μὲν
ῥυσμὸς
σχῆμά |
[1, 2] |
τῆς
σοφίας
καὶ
τῶν
σοφῶν·
|
τούτων |
δὲ
τὸ
μὲν
πάντα
ἐπίστασθαι |
[1, 4] |
τε
ἄρτιον
καὶ
τὸ
περιττόν,
|
τούτων |
δὲ
τὸ
μὲν
πεπερασμένον
τὸ |
[1, 3] |
ὂν
τὸ
δὲ
μὴ
ὄν,
|
τούτων |
δὲ
τὸ
μὲν
πλῆρες
καὶ |
[1, 9] |
οὐκ
εἴρηκεν.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τούτων |
δεδήλωται
καὶ
πρότερον·
ὅσα
δὲ |
[1, 8] |
τὸ
πολὺ
καὶ
ὀλίγον
ἕτερον
|
τούτων, |
δῆλον
ὅτι
οὐδ'
ἄλλο
οὐθὲν |
[1, 3] |
ἄν
τις
ἀξιώσειε
θεῖναι
μετὰ
|
τούτων |
διὰ
τὴν
εὐτέλειαν
αὐτοῦ
τῆς |
[1, 3] |
καὶ
νεῖκος,
ἑκάτερον
ἑκατέρων
αἴτιον
|
τούτων. |
Εἰ
γάρ
τις
ἀκολουθοίη
καὶ |
[1, 8] |
δὲ
καὶ
οὐχ
ὧν
οἰόμεθα
|
τούτων |
εἴδη
γίγνεται.
Κατά
τε
γὰρ |
[1, 7] |
εἴτε
δοίη
τις
αὐτοῖς
ἐκ
|
τούτων |
εἶναι
μέγεθος
εἴτε
δειχθείη
τοῦτο, |
[1, 8] |
τὰς
ἀτόμους
γραμμάς.
Καίτοι
ἀνάγκη
|
τούτων |
εἶναί
τι
πέρας·
ὥστ'
ἐξ |
[1, 7] |
οὐρανῷ,
ὃν
δεῖ
λαβεῖν
ὅτι
|
τούτων |
ἕκαστόν
ἐστιν,
ἢ
παρὰ
τοῦτον |
[1, 1] |
οὖν
ἄψυχα
φύσει
τινὶ
ποιεῖν
|
τούτων |
ἕκαστον
τοὺς
δὲ
χειροτέχνας
δι' |
[1, 6] |
τρόπον
τοιοῦτον,
δῆλον·
πῶς
δὲ
|
τούτων |
ἕκαστος
εἴρηκε
καὶ
πῶς
ἔχει |
[1, 8] |
ἢ
δύο
λέγουσιν·
καὶ
γὰρ
|
τούτων |
ἕκαστος
οὐ
τὸ
κοινὸν
λέγει |
[1, 9] |
αἰτίας
ζητεῖν
ἐοίκασι
πάντες,
καὶ
|
τούτων |
ἐκτὸς
οὐδεμίαν
ἔχοιμεν
ἂν
εἰπεῖν, |
[1, 4] |
ἀντίχθονα
ποιοῦσιν.
Διώρισται
δὲ
περὶ
|
τούτων |
ἐν
ἑτέροις
ἡμῖν
ἀκριβέστερον.
Ἀλλ' |
[1, 8] |
ἄλλων
(οὐδὲ
γὰρ
οὐσία
ἐκεῖνα
|
τούτων· |
ἐν
τούτοις
γὰρ
ἂν
ἦν) |
[1, 4] |
εἶναι
αὐτό)
Ξενοφάνης
δὲ
πρῶτος
|
τούτων |
ἑνίσας
(ὁ
γὰρ
Παρμενίδης
τούτου |
[1, 8] |
τὰ
εἴδη,
κατ'
οὐθένα
φαίνεται
|
τούτων· |
ἐξ
ἐνίων
μὲν
γὰρ
οὐκ |
[1, 8] |
ὧν
ζητοῦντες
τὰς
αἰτίας
ἐκ
|
τούτων |
ἐπ'
ἐκεῖνα
προῆλθον·
καθ'
ἕκαστον |
[1, 8] |
τῶν
φθαρτῶν·
φάντασμα
γάρ
τι
|
τούτων |
ἔστιν.
Ἔτι
δὲ
οἱ
ἀκριβέστεροι |
[1, 6] |
οὐ
μὴν
ὡς
ἕνεκά
γε
|
τούτων |
ἢ
ὂν
ἢ
γιγνόμενόν
τι |
[1, 4] |
τὰ
στοιχεῖα
τῆς
φύσεως
ἐκ
|
τούτων |
ἱκανόν
ἐστι
θεωρῆσαι
τὴν
διάνοιαν· |
[1, 4] |
δ'
ἓν
ἐξ
ἀμφοτέρων
εἶναι
|
τούτων |
(καὶ
γὰρ
ἄρτιον
εἶναι
καὶ |
[1, 7] |
μῖξις,
ἀπόδειξιν
δὲ
λέγωσιν
ὅτι
|
τούτων |
μὲν
ἕκαστον
ἀριθμός
ἐστι,
συμβαίνει |
[1, 3] |
διαμένειν
ἀΐδια.
Ἐκ
μὲν
οὖν
|
τούτων |
μόνην
τις
αἰτίαν
νομίσειεν
ἂν |
[1, 4] |
ᾠήθησαν
εἶναι
πάντων.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τούτων |
οἱ
ἀριθμοὶ
φύσει
πρῶτοι,
ἐν |
[1, 4] |
~Ἐν
δὲ
τούτοις
καὶ
πρὸ
|
τούτων |
οἱ
καλούμενοι
Πυθαγόρειοι
τῶν
μαθημάτων |
[1, 5] |
πράγματα,
καὶ
τὰ
μαθηματικὰ
μεταξὺ
|
τούτων |
οὐ
τιθέασιν.
Τὸ
μὲν
οὖν |
[1, 4] |
οὐθὲν
διεσαφήνισεν,
οὐδὲ
τῆς
φύσεως
|
τούτων |
οὐδετέρας
ἔοικε
θιγεῖν,
ἀλλ'
εἰς |
[1, 4] |
τὴν
οὐσίαν
πάντων.
Περί
τε
|
τούτων |
οὖν
τοῦτον
ἀπεφήναντο
τὸν
τρόπον, |
[1, 8] |
εἶναί
φαμεν,
ὅπως
δ'
ἐκεῖναι
|
τούτων |
οὐσίαι,
διὰ
κενῆς
λέγομεν·
τὸ |
[1, 7] |
μόνον
καὶ
καθαρόν.
Ἐκ
δὴ
|
τούτων |
συμβαίνει
λέγειν
αὐτῷ
τὰς
ἀρχὰς |
[1, 2] |
(διὰ
γὰρ
ταῦτα
καὶ
ἐκ
|
τούτων |
τἆλλα
γνωρίζεται
ἀλλ'
οὐ
ταῦτα |
[1, 4] |
οὐρανόν.
ἕτεροι
δὲ
τῶν
αὐτῶν
|
τούτων |
τὰς
ἀρχὰς
δέκα
λέγουσιν
εἶναι |
[1, 6] |
τῶν
ὄντων
ἀλλ'
ὡς
ἀπὸ
|
τούτων |
τὰς
κινήσεις
οὔσας
λέγουσιν·
ὡς |
[1, 4] |
τε
αἰτίαιν
τυγχάνουσι
κεχρημένοι,
καὶ
|
τούτων |
τὴν
ἑτέραν
οἱ
μὲν
μίαν |
[1, 7] |
τὸν
λόγον
οὔτ'
εἴ
τις
|
τούτων |
τι
λέγει
πλὴν
πυρός,
οὔτ' |
[1, 4] |
ἐστιν
ὅπως
λάβωμεν
καὶ
παρὰ
|
τούτων |
τίνας
εἶναι
τιθέασι
τὰς
ἀρχὰς |
[1, 3] |
μὲν
οὖν
Αναξαγόραν
ἴσμεν
ἁψάμενον
|
τούτων |
τῶν
λόγων,
αἰτίαν
δ'
ἔχει |
[1, 7] |
ἀνάγκης·
εἶχε
γὰρ
ἄν
τι
|
τούτων |
τῶν
χρωμάτων·
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[1, 7] |
τῇ
γενέσει,
τοὐναντίον
ἂν
εἴη
|
τούτων, |
ὕδωρ
μὲν
ἀέρος
πρότερον
γῆ |
[1, 4] |
αὐτὸ
τὸ
ἓν
οὐσίαν
εἶναι
|
τούτων |
ὧν
κατηγοροῦνται,
διὸ
καὶ
ἀριθμὸν |